به گزارش خبرنگار تئاتر شبستان، نشست خبری نمایش چمدان با حضور فرهاد آییش (کارگردان) مائده طهماسبی (بازیگر) و طراحان این اثر نمایشی در سالن کنفرانس مجموعه تئاتر شهر برگزار شد.
فرهاد آییش که ۲۲ سال پیش نخستین بار چمدان را به صحنه برده بود، درباره ی اجرای تازه ی این اثر نمایشی گفت: وقتی قرار شد چمدان را اجرا کنم، تصمیم گرفتم که این اجرا به معنای دوباره به صحنه بردن آن نباشد. پس به سراغ پویا آریان‌پور رفتم که نتیجه ی همفکری با او ساخت ویدئو اینستالیشن بود. در تبلیغات پیش از اجرا هم کوشیدیم از شیوه های کلیشه ای دور شویم. خواست ما این بود با ارسال تصاویر و جمله هایی در فضای مجازی کمک کنیم که تماشاگر پیش از ورود به سالن از چمدان تصوری داشته باشد.
این بازیگر درباره ی اجرای همزمان دو نمایش به نام چمدان گفت: سالها قبل که چمدان را نوشتم متوجه شدم یک نویسنده ی معاصر ژاپنی هم اثر دیگری به این نام در دهه پنجاه میلادی نوشته است. وقتی آن را خواندم، اینکه او هم چمدان را دیده و درباره اش دغدغه ی نوشتن داشته است برایم جالب بود. وقتی این دو را کنار هم گذاشتم امیدوار بودم که اجرای همزمان این دو اثر سوالات بیشتری در تماشاگر بوجود بیاورد. سئوالاتی درباره ی مفهوم چمدان که می تواند تعابیر سیاسی، اجتماعی و فرهنگی مختلفی داشته باشد.
آییش در ادامه با بیان اینکه در کار طراحان کمترین دخالتی نداشتم، تاکید کرد: من کسی نیستم که خود را ناجی بدانم. معتقدم بهتر است جای آنکه ایده های خودم را به طراح تحمیل کنم، ارتباط برقرار کنم تا چیزهای بیشتری یاد بگیرم. اگر بگویم که من کارگردان دیکتاتوری نیستم، لاف نمی‌زنم.
کارگردان نمایش «پنجره ها» اضافه کرد: این نمایش را حدود 1364 در کالیفرنیا نوشتم، مهاجران ایرانی و غیر ایرانی را می‌دیدم و تنهایی‌شان، بیگانگی و گمگشتگی‌شان و چمدان‌هایی را که به همراه داشتند. می‌دیدم که چگونه بشر مانند مهاجری چمدان به دست و راه گم کرده، در پی‌آن است که بداند کیست، از کجا آمده و به کجا می‌رود.
وی با تاکید بر اینکه دغدغه ی من سئوال کردن، نقد خودم و محیط پیرامونی ام است، ادامه داد: من معمولا دغدغه سیاسی ندارم. اگرچه کار کسانی را که با شعارهای سیاسی و عبور از خط قرمز مخاطب جذب می کنند هم رد نمی کنم. به نظرم اجتماع به همه ی سلیقه ها نیاز دارد ام این ها دغدغه ی من نیست.
فرهاد آییش درباره ی ویژگی مشترک آثار خود گفت: من سیزده نمایشنامه نوشته ام که در بعضی ویژگی ها مشترک هستند. یکی اینکه دوست دارم به عمق بروم و به سطح برگردم. دیگر اینکه ذهنیتی برای مخاطب ایجاد کنم، بعد آن را بشکنم و دوباره به این روند ادامه دهم. در چمدان هم سعی کردم از تراژدی به کمدی و از کمدی به تراژدی سفر کنم.
مائده طهماسبی بازیگر چمدان نیز درباره ی تجربه همکاری خود با فرهاد آییش گفت: از سال 91 میلادی حدود ۲۵ سال است که با آییش همکاری دارم. تجربه ای که باعث شده از نظر فکری و سلیقه‌ای به هم نزدیک باشیم. یکی از دلایل موفقیت کمپانی‌های تئاتر اروپا همین استمرار فعالیت اعضای گروه در کنار هم است که آدم ها را به فهم و درک متقابل از هم می رساند. خوشحالم که این اتفاق به واسطه ی زندگی مشترک، درباره ی من و آییش هم افتاده است.
بخش پایانی این نشست به پخش انیمیشن دیرین دیرین با موضوع چمدان و همچنین کلیپ موسیقی با رپ خوانی فرهاد آییش و بازیگران نمایش چمدان اختصاص داشت.
چمدان با بازی شقایق فراهانی، مائده طهماسبی، رامین ناصر نصیر، شبنم فرشادجو، حمیدرضا نعیمی، بهناز نازی، نقی سیف جمالی، خسرو پسیانی، مهسا طهماسبی، بهنام دارابی، عزالدین توفیق، عرفان برزین (بازیگر خردسال) و فرهاد آییش هر روز ساعت 19:30 در تالار اصلی تئاتر شهر روی صحنه می‌رود.
نظر شما