به گزارش خبرگزاری شبستان جمهوری اسلامی ایران دارای دومین منابع شناخته شده گاز جهانی است اما مصرف داخلی زیاد و فرسودگی صنایع گازی دو عاملی مهمی هستند که تا کنون این کشور را از بازارهای صادراتی پر سود این محصول دور نگه داشته اند.
قرارداد های دو جانبه با قیمت توافقی میان تهران و آنکارا و در عین حال طرح های انتقال گاز ایران به اروپا از جمله مسائلی هستند در که صنایع گازی جمهوری اسلامی ایران مطرح می شوند.
گفته می شد طرح های برای انتقال گاز ایران به فرانسه وجود دارد و در عین حال سرمایه گذاری ها شرکت های چون TOTAL نیز در بازار انرژی ایران از جمله مواردی هستند که آینده این صنعت را با روزنه های از توسعه گسترده رو به رو کرده اند.در این وضعیت بازار گاز مایع از جمله مواردی است که به علت وجود تحریم های بین المللی تا کنون بکر و دست نخورده باقی مانده بود و کشورهای همسایه ایران از جمله قطر و عربستان سعودی مشغول فعالیت های حداکثری در این بازار بودند.
ایران همچنین قصد دارد به مجموعه کشورهای صادر کننده گان گاز مایع جهان بپیوندد ، جریانی که کشورهای چون قطر و روسیه در آن جایگاه منحصر به فردی دارند.
در صورتی که طرح های توسعه زیر ساخت های انتقال LNG در ایران فعالیت خود را آغاز کنند این کشور می تواند ظرف 2 سال وارد بازارهای جهانی LNG شود و کشتی های ایرانی در بنادر اروپایی پهلو خواهند گرفت. حجم تولید و انتقال LNG با توجه ظرفیت های کنونی طبعا از خطوط لوله کم تر است اما برای تهران خبر خوبی خواهد بود.
این ورود کشورهای چون آمریکا و روسیه را وادار به واکنش خواهد کرد زیرا حضور یک بازیگر جدید در عرصه انرژی جهانی دیگر حاضرین را متاثر از خود می کند.
نظر شما