به گزارش خبرگزاری شبستان از مشهد آیت الله سید احمد علم الهدی امام جمعه مشهد شامگاه دیروز (۲۱بهمن) در مهدیه مشهد گفت: وقتی انسانی که مشغول زندگی خود است و بر اساس توان فکری و قدرت پیش بینی خود برنامه ریزی کرده در برابر خطری که حسابش را نمی کرده روبرو شود بدون این که آمادگی مواجه شدن با آن را داشته باشد، این خطر نامحسوس ضررش برای او خیلی شدیدتر از سایر خطرها خواهد بود.
وی افزود: خطرهای نامرئی به دو شکل هستند؛ گاه انسان آن ها را پیش بینی می کند اما آثار و علایم آن برایش روشن نیست؛ یعنی حس می کرده که یک روز چنین خطری برای او حادث شود اما غافلگیر شده و از این رو به آن خطر، خطر نامرئی گفته می شود و نوع دیگر خطرات نامحسوس هم خطراتی است که انسان نسبت به آن ها بی تفاوت است و اصلا آن ها را خطر نمی داند؛ مانند بچه ای که نمی داند آتش برای او خطرناک است اما به طرف آن می رود و حتی ممکن است به آن دست هم بزند.
علم الهدی تصریح کرد :متأسفانه خطراتی هستند که نه تنها نامرئی و نامحسوس اند، بلکه خطراتی هستند که غالب ما معتقد هستیم خطر محسوب نمی شوند و زیان و ضرر آن را باور نکرده ایم؛ در نتیجه نمی دانیم که بر سر راه ما اتفاق خواهند افتاد.
امام جمعه مشهد خاطر نشان کرد:بدترین خطر نامحسوس، خطرات فکری و فرهنگی جامعه است یعنی انحرافات فرهنگی در جامعه به وجود می آید و اگر کسی هم در برابر آنها بایستد و در صدد مبارزه با این خطرات برآید، او را انسان افراطی ای معرفی می کنند که مزاحم لذت و خوشگذرانی مردم شده است.
وی ادامه داد: مقام معظم رهبری در سال های اخیر مکررا از تهاجم فرهنگی، شبیخون فرهنگی و ناتوی فرهنگی سخن گفتند اما کسی متوجه مطلب نشد یعنی حتی کسانی که باید احساس خطر کنند و جلوی این ناتوی فرهنگی را بگیرند، اعتقاد به خطر بودن آن ندارند «ناتو» به این معنا است که تمام قدرت های مشترک یک منطقه از دنیا بخواهند به ما تهاجم کنند که رهبری می فرمایند این انحراف فرهنگی به گونه ای است که همه چیز ما را غارت می کند.
علم الهدی اظهار کرد: در خطرات فرهنگی و اجتماعی آن چه از همه مؤثر تر بوده و زیربنای تمام کجروی ها و انحرافات و سقوط ها است، خطر فکری است که قرآن از آن تعبیر به «وسواس» می کند وسوسه یعنی خطر فکری؛ جریانی که به سراغ مغز انسان و عقاید و باورهای او آمده و با تولید تردید در آن ها، زیربنای باور را از بین می برد.
عضو مجلس خبرگان رهبری خاطرنشان: در مقام اصلاح جوانان باید در صدد تأمین باور آن ها برآمد و عزیزانی که مسؤولیت تربیتی جوانان را بر عهده دارند باید زیربنای باور او را درست کنند چرا که مشکل ما در خطرهای فکری است و این خطرات باورمندی جوان نسبت به خدا و معاد سست می کند و وقتی این اتفاق افتاد، جوان با موعظه و نصیحت و راهنمایی به راه نمی آید چرا که ریشه باور او متزلزل شده و از بین رفته است.
نظر شما