به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از البرز، فصل دوباره تولد انقلاب اسلامی ایران، فرصتی است، برای واکاوی و بررسی چگونگی و چرایی انقلاب اسلامی، به عبارت دیگر اعتقاد به تفاوت این انقلاب با سایر انقلاب ها و نقش اساسی مردم در به ثمر نشستن این انقلاب، شناخت حرکت های مردمی را به دنبال خواهد داشت .
در این راستا، مردم استان البرز با محوریت شهرستان کرج در لایه های پنهانی تاریخ انقلاب، نقشی اساسی و قابل تأمل داشته اند که در نوبه خود می بایست به منظور هویت افزایی و هویت بخشی فرهنگ این مردم این لایه ها مورد تحقیق و پژوهش قرار گیرد.
از این رو با این سوال که حضور مردم کرج در راهپیمایی ها انقلاب به چه صورت و با چه تعداد و دیگر آن که در کدامین محورها انجام گرفته است، به سراغ فعالان انقلاب و مبارزان انقلاب اسلامی استان می رویم و از آنان این مهم را می پرسیم.
دکتر خان محمدی، از فعالان و مبارزان انقلاب اسلامی استان البرز در خصوص فعالیت انقلابی خود برایمان گفت: پیش از انقلاب در دبیرستان دهخدا، رشته ادبیات و زبان فارسی تحصیل می کردم، ایّام شور و حال فعالیت های انقلابی بود، همان زمان بود که خانه پدری ام که محل فعالیت های انقلابی بود، لو رفته بود و ساواک آن جا را تحت کنترل گرفته بود.
به گفته این زندانی سیاسی پیش از انقلاب ، گروهی با نام گروه عملیلاتی ولعصر که به واقع گروهی فرهنگی، سیاسی و نظامی بود با فرماندهی وی، در خصوص برنامه ریزی راهپیمایی های ضد حکومتی و دیگر برنامه ها چون تکثیر اعلامیه فعالیت می کردند.
این استاد دانشگاه با بیان این مهم که کتاب هایی چون کتاب های دکتر علی شریعتی، رساله امام و کتاب ولایت فقیه از جمله کتاب هایی بود که دست به دست پنهانی بین فعالان انقلابی مطالعه می گردید، عنوان کرد: زمانی که انقلاب را به معنای حقیقی درک کردم، نوجوانی 13 ساله بودم، نوجوانی که به واسطه مطالعه کتاب های نویسندگانی چون دکتر شریعتی و استاد شهید علی مطهری و دیگر کتاب هایی از این دست، شناخت جامعی را نسبت به اسلام و ولایت فقیه به دست آورده بودم.
دکتر خان محمدی گفت: محورهای مشخص میان امامزاده محمد (علیه السلام) تا امامزاده حسن (علیه السلام) به عنوان محور شاخص و اساسی در مسیر تظاهرات علیه رژیم پهلوی بود.
به گفته وی، در میان مسیرهای تظاهرات علیه رژیم، بزرگ ترین تظاهرات مردمی کرج در روز عاشورای سال 1357 اتفاق افتاد، که بالغ بر بیش از 100 هزار نفر از مردم این شهر در آن راهپیمایی حضور فعال داشتند.
این استاد برجسته دانشگاه با اعتقاد بر این مهم که مورّخ انقلاب باید تمام فرازها و فرودها را از قاب نگاه خود ثبت ، ضبط و بیان کند، توضیح داد: هیچ انقلاب آرمان گرایی با چاقو و اسلحه به بار نمی نشیند، مردم ما برای انقلاب ، از ابزار کتاب و فرهنگ و رشد عقیده بهره می بردند و اسلحه و خشونت نقشی در روند مبارزات نداشت.
خان محمدی با نظر به این نکته که ما مردم در آن روزها نمی ترسیدیم، به این جهت فرار نمی کردیم، تصریح کرد: ترس معنا داشت، ما به باور رسیده بودیم، باور به یک عقیده و ان عقیده ، عقدیه به انقلاب اسلامی بود.
وی در خصوص اسارت خود توضیح داد: با رسیدن اعلامیه ای از نجف یک نسخه آن را در 2 برگ با همت گل بابا، دوست انقلابی ام، با دستگاه تکثیری که خودمان آن را اختراع کرده بودیم، تکثیر کردم، دستگاه تکثیر به ابتکار خودمان بود، با ورقی از استینسل ، که هر دقیقه 20 برگ تکثیر میشد.
عضو هیأت علمی دانشگاه شهید بهشتی افزود: اواخر اردیبهشت بود، اعلامیه ها را تکثیر کردم، 31 اردیبهشت سال 57 که فردای آن روز امتحان نهایی داشتم.
این مسئول ادامه داد: اعلامیه ها را در مسجد جامع کرج واقع در خیابان چالوس پخش کردم، بعد آمدم سر میدان کرج، که مجسمه ای از شاه در وسط میدان قرار داشت، همان جا ماموران ساواک متوجه اعلامیه ای که یکی از آن ها در جیب بقل کت ام بود، شدند و آن روز من دستگیر شدم.
وی توضیح داد: امروز اگر شما به موزه عبرت بروید، در طبقه سوم موزه عکس و پلاکارد تصویرم به عنوان زندانی در بند ، بروی دیوار قرار گرفته است.
وی در ادامه اظهار کرد: در زندان قصر، من با لطف معادی خواه یکی از زندانیان هم بند، روزانه نیم ساعت نهج البلاغه آموزش می دیدم، هم بندی های دیگری چون آیت الله دستغیب و مهدی بازرگان را نیز به خاطر می آورم.
انقلاب ، برای نوجوانان و جوانان این مرز و بوم، فرصتی فراهم آورد تا آتشفشان نفس به تعظیم واداشته شود و قلب ها، مطمئن و آرام، چشم ها را به میهانی آزادی و آزادگی برند.
این زمان دیرگذر از فصل مبارزات انقلابی، قصه هایی از حماسه های فردی است، که می تواند در سرمای بهمن ، گرمای بهار حریّت و شرافت این مردم را باردیگر شرح دهد.
نظر شما