میل به فضیلت خواهی در ایام جوانی بیدار می شود

خبرگزاری شبستان// قزوین

 امام صادق(ع)به یکی از دوستان خود به نام ابی جعفر احول که به نشر تعالیم اسلام مشغول بود، فرمود: تبلیغ خود را به نسل جوان معطوف دار، زیرا جوانان زودتر حق را می پذیرند وسریع تر به خیر و صلاح می گرایند.

امام صادق(ع) به صفای باطن و فضیلت خواهی نسل جوان تصریح فرمودند و این مطلب اشاره به این دارد که در ایام جوانی میل به فضیلت خواهی در جوانان بیدار می شود.

چه خوب گفته اند که جوانی بهار عمر آدمی است؛ چرا که جوان سرشار از شادابی و نشاط است.

دوران جوانی ،دوران شادمانی، کوشش، شور، هیجان، دوران پرفراز و نشیب شادی ها، سختی ها، آسانی ها، پیروزی ها، شکست ها، استقلال طلبی و در عین حال شکوفایی و روح جوان لبریز از آرزوها و سرشار از عشق و امید است.

آنچه مسلم است دوران جوانی دوران اضطراب ها، تزلزل ها و احساسات تند است، دورانی که هم جنبه مثبت دارد و هم جنبه منفی.

از این روست که پیامبر اکرم(ص)می فرمایند: به شما درباره جوانان و نوجوانان به نیکی سفارش می کنم؛ زیرا آنها دلی رقیق تر و قلبی فضیلت پذیر دارند.

به راستی جوان کیست؟جوان کسی است که که از دنیای بدون دغدغه کودکی خارج و به دنیای پر مسئولیت بزرگسالی وارد شده است لذا بهترین، فعال ترین و شاداب ترین دوره عمر هر انسانی دوره جوانی است.

جوان در فطرت وسرشت خویش، حق گرا و خدا گراست و ویزگی هایی نظیر تمایل به ابتکار و خلاقیت و زیبایی دارد و باید زمینه های رشد این خصوصیات فطری برایش فراهم شود.

جوانان، عاشق حق و حقیقت و علاقه مند به تقدس اند جوان نسبت به نیکی و درستکاری حساسیت مخصوصی دارد و از آن لذت می برد. لذا زمانی که مربیان الهی هدف مقدس خود را که دعوت به خداپرستی بود، به مردم عرضه می داشتند و مردم را به آیین حق می خواندند، بیشتر کسانی که گردشان جمع می شدند و دعوتشان را صمیمانه اجابت می کردند جوانان بودند؛ چرا که جوانان سخنان پیامبران را موافق الهام فطری و ندای وجدانی خود می یافتند و آنان را بهترین پاسخگو برای تمنای فضیلت دوستی خویش می دیدند.

جوانان با پیروی از مردان الهی، عالی ترین خواهش فطری-انسانی خود را ارضا می کردند واز این راه موجبات خوشبختی مادی و معنوی خویش را فراهم می ساختند.

پیامبر اسلام(ص) برای نسل جوان اهمیت ویژه های قایل بودند و در کشور کوچک و نوبنیاد خود از جوانان برای کارهای حساس مملکتی استفاده می کردند و جوانان را شایسته حمایت می کردند.

امامان(ع)، جوانی را از نعمت های پر ارج الهی واز سرمایه های بزرگ برای رسیدن به سعادت بشر شناخته اند تا آن جا که امام علی(ع)جوانی را هم ردیف صحت و سلامت آورده اند و در اهمیت آن فرموده اند: تنها هنگام فقدان جوانی می توان به ارزش آن پی برد، همچنان که هنگام بیماری می توان به ارزش تندرستی پی برد.

از تمایلات سوزانی که با فرا رسیدن جوانی با شدت و نیروی فراوان در نهاد جوانان بیدار می شود و آنان را مجذوب می سازد، خواهش آزادی است.

انگیزه های جوانی، مانند بادی است که برای راندن کشتی سودمند است، اما نباید بادبان کشتی را به حال خود واگذاشت وگرنه آدمی را با خود خواهد کشانید.

آزادی براساس احساسات، آدمی را به خواری می کشاند و آزادی بر اساس عقل، آدمی را با عزت و کمال هم پیمان می کند، محدود کردن تمنیات و خواهش های نفسانی شرط آزادی عاقلانه و ثمره آن رسیدن به کمال است.

نقش عظیم جوانان پسر و دختر در شکل گیری انقلاب ما و حفظ آن و در هشت سال جنگ تحمیلی، بسیار موثر و تامل کردنی است. از این رو نادیده گرفتن مسئولیت اجتماعی، سیاسی و فرهنگی این نسل پویا و کودک انگاشتن آنان، کار غیر منطقی و ناصوابی است.

جوانان ایران اسلامی در نظر امام راحل مایه فخر و مباهاتند و ذخایر مملکت به حساب می آیند.

امام از جوانان غیور ایرانی که ملت ایران را در صحنه های گوناگون سرافراز کرده اند، احساس غرور می کنند و به آنان حسرت می برند.

آنچه که ذهن امام را نسبت به جوانان ایرانی معطوف داشته است مسئله اسلام و شناخت و حفظ آن است. لذا در این باره می فرماید: بر شما جوانان ارزنده اسلام، که مایه امید مسلمین هستید لازم است که ملت ها را آگاه سازید و نقشه های دشمنان را نقش برآب کنید.

نامگذاری 12شعبان میلاد با سعادت حضرت علی اکبر(ع) به نام روز جوان، می تواند بهترین بهانه برای این مطلب باشد که جوانان باید با الگو پذیری از ایشان همواره یار و یاور قرآن، اسلام و ولایت فقیه باشند و در تهذیب نفس و عمل خویش تلاش کنند اما مسئولان نیز باید جوانان را در یابند و بسترهای لازم را برای رفع مشکلات جوانان نظیر:مسکن، ازدواج و به ویژه اشتغال آنان فراهم کنند تا با آسودگی خاطر و احساس امنیت بیشتر و با استرس ،اضطراب و دغدغه های فکری کمتری زندگی کنند.

جوانی در آینه شعر

نجستم زندگانی را وگم کردم جوانی را جوانی شمع ره کردم که جویم زندگانی را
به دنبال جوانی کوره راه زندگانی را کنون با بار پیری آرزومندم که برگردم (محمد حسین شهریار )

منبع:

پایگاه حوزه

پایان پیام/