خبرگزاری شبستان – گروه سیاسی: جنرال الکتریک (General Electric) شرکت خوشه‌ای آمریکایی و چندملیتی است که ساختمان عملیاتی آن، در سکنکتدی، نیویورک قرار داشته و دفتر مرکزی آن در فیرفیلد، کنتیکت مستقر است. شرکت جنرال الکتریک بصورت عمده، از چهار بخش مستقل تشکیل شده است، که هر بخش توسط یک شرکت تابعه، اداره می‌شود. این شرکت‌ها، عبارتند از جی‌ای انرژی، جی‌ای تکنولوژی، جی‌ای کپیتال و جی‌ای هلت‌کر.
بنابراین گزارش، کمپانی جنرال الکتریک، در سال ۲۰۱۱ در فهرست فرچون ۵۰۰، رتبه ششم از بزرگترین شرکت‌های ایالات متحده آمریکا را به خود اختصاص داد. این شرکت، در فهرست فوربز جهانی ۲۰۰۰، در رتبه سوم از بزرگترین شرکت‌های جهان قرار دارد. رتبه‌بندی‌های دیگر، در سال ۲۰۱۱ و ۲۰۱۲ عبارتند از: یکی از هفت شرکت بزرگ صنعتی جهان (فورچون) رتبه پنجم از بهترین نام‌های تجاری جهان(اینتربند)، رتبه ۶۳ از شرکت‌های استفاده‌کننده از انرژی سبز (نیوزویک)، رتبه ۱۵ از شگفت‌انگیزترین شرکت‌ها (فورچون) و درنهایت، رتبه ۱۵ از تحسین بر انگیزترین شرکت‌های جهان (فست کمپانی). این شرکت هم‌اکنون به عنوان یکی از اصلی‌ترین تولیدکننده‌های موتور جت در آمریکا محسوب می‌شود. همچنین یکی از فعالین در بخش تولید تجهیزات نیروگاهی و ساخت انواع توربین است.
این گزارش می افزاید: پس از توافق هسته ای و لغو تحریم ها خبر از مذاکرات دوباره این شرکت با ایران برای سرمایه گذاری و حضور دوباره در ایران منتشر شده است. ایرنا در این رابطه به نقل از جان رایس، معاون رییس شرکت آمریکایی جنرال الکتریک در گفت و گو با نشریه آلمانی هاندلز بلات نوشته است: "این شرکت با طرف های ایرانی برای سرمایه گذاری در ایران رایزنی انجام داده است. ایران برای ما یک کشور مهم و راهبردی به شمار می رود و همه شرکت های غربی سعی می کنند که جایگاه خوبی را در آن کشور پیدا کنند. با این وجود، شرکت های غربی بویژه شرکت های آمریکایی هنوز نمی توانند آزادنه عمل کنند و همچنان با محدودیت هایی مواجه هستند. در حالی که رقیبان اروپایی و آسیایی شرکت های آمریکایی از امتیازهایی برخوردار هستند، ما از این امتیازها بی بهره ایم. جنرال الکتریک در مرحله اولیه مذاکره با طرف ایرانی است."
یادآور می شود: شرکت جنرال الکتریک، در دهه ۱۹۶۰ میلادی، یکی از هشت شرکت بزرگ در زمینه تولید کامپیوتر، به حساب می‌آمد. این شرکت‌ها عبارت بودند از: ابر شرکت آی‌بی‌ام، سون دوارف، بوروز، ان سی آر، کنترل دیتا کورپوریشن، هانی‌ول، شرکت رادیو آمریکا، یونی‌واک و جنرال الکتریک. گفته می‌شود دلیل اصلی ورود این شرکت به این حوزه این بود، که خود این شرکت در دهه ۵۰ بزرگترین مصرف کننده سیستم‌های کامپیوتری در خارج از آمریکا به شمار می‌رفت. جنرال الکتریک خط تولید گسترده‌ای از کامپیوترهای خاص را طراحی نمود و سپس تولید کامپیوتر را بعنوان هدف خاص شرکت، تعیین کرد. برخی از کامپیوترهای تولید شده، توسط جنرال الکتریک عبارت بودند از : جی‌ای ۴۰۰، جی‌ای ۲۰۰، جی‌ای ۶۰۰، و سری کامپیوترهای همه منظوره جی‌ای ۴۰۱۰، جی‌ای ۴۰۲۰، جی‌ای ۴۰۶۰، کامپیوترهای کنترل فرایند دیتانت ۳۰ و دیتانت ۳۵۵ رایانه‌های سوئیچینگ دیتانت ۵۰۰ که توسط این شرکت، طراحی شد ولی هیچگاه به فروش نرسید. در سال ۱۹۷۰ جنرال الکتریک، بخش تولید کامپیوتر خود را به شرکت هانی‌ول فروخت و برای همیشه از صنعت تولید کامپیوتر خارج شد. این شرکت در حال حاضر بزرگترین ارائه کننده کامپیوترهای صنعتی تایم شرینگ می‌باشد، که توسط شرکت "جنرال الکتریک اینفورمیشن سرویس"، تولید می‌شود.
شرکت جنرال الکتریک سابقه زیادی در حوزه تولید برق و کار با توربین‌ها دارد و در زمان شروع جنگ جهانی اول اولین سوپر شارژرها توسط این شرکت تولید شد و پس از جنگ نیز، تولید آنها ادامه داشت. زمانی که ایالات متحده در سال ۱۹۱۷ وارد جنگ جهانی اول شد، دولت آمریکا جستجو را برای یافتن شرکتی که بتواند یک تقویت کننده یا بوستر را برای هواپیماهای نوپای پیستونی آن زمان تولید نماید، شروع کرد. این بوستر، یا در اصل توربوسوپرشارژر، شامل یک کمپرسور بود که با نیروی گازهای خروجی موتور به حرکت در آمده و هوا یا اکسیژن اضافی را مکیده و بر توان موتورهای پیستونی آن زمان می‌افزود و در حقیقت بر روی موتورهایی نصب می‌شد که قرار بود، در ارتفاعات بالا به عملیات بپردازند.
در این میان، شرکت جنرال الکتریک، این رقابت و مبارزه را با شرکتی دیگر برای تولید توربوسوپرشارژرها پذیرفت و قراردادی برای تولید آنها توسط شرکت‌ها و دولت وقت منعقد شد. در زمان جنگ، هر دو شرکت تحقیق و طراحی‌های بسیاری را بر روی این گونه تجهیزات انجام داده و هزینه‌هایی را صرف نمودند، تا آنکه دولت، آن دو شرکت را برای نمایش و اثبات عملکرد نهایی طرح‌هایشان فراخواند. سرانجام، در هوای قله‌های پایکس پیک، در حدود ۱۴۰۰۰ پا بالای سطح دریا، شرکت جنرال الکتریک موتوری از نوع "لایبرتی ایرکرافت" را، با قدرتی معادل ۳۵۰ اسب بخار که با توربوسوپرشارژرهای آن شرکت تجهیز شده بود، آزمایش کرده و با موفقیت رقابت را پایان داده و از میدان با پیروزی بدر رفت. از همان زمان بود که این شرکت وارد دوره و عرصه جدید ساخت هواپیماها و موتورها یا پیشرانه‌هایی با قدرت افزون‌تر و کارایی بالاتر گردید.
با انجام آن آزمایش بر فراز قله‌ها، اولین قرارداد رسمی میان دولت آمریکا و شرکت جنرال الکتریک بسته شد، که همین اتفاق، راه این شرکت را برای پیشتازی در صنعت ساخت پیشرانه و موتورهای جت، هموار ساخت. برای مدت بیش از دو دهه، این توربوسوپرشارژرهای شرکت جنرال الکتریک بود، که هواپیماهای بمب افکن آمریکایی را قادر ساخته بود، که با وزن بیشتر به پرواز در آمده از ارتفاعات بالا عملیات مورد نظر خود را انجام دهند. تجربه کاری بالا و مهارت و خبرگی کارکنان و متخصصان این شرکت در ساخت تجهیزات موتور، به طور آشکاری مشخص ساخت، که این شرکت، همان شرکتی خواهد بود، که اولین موتور جت کشورش را تولید خواهد کرد. از آن زمان به بعد، می‌توان گفت جنرال الکتریک در نوآوری‌های کسب شده حرف اول را می‌زد، از آن دست می‌توان به نمونه‌هایی چون؛ ساخت اولین موتور جت آمریکایی، ساخت اولین موتور توربوجت قادر به عملیات در سرعت‌های دو تا سه برابر صوت و تولید اولین موتور جت توربوفن با ضریب کنار گذر بالا برای ورود به خدمت اشاره کرد.
امروزه، شرکت حمل و نقل هوایی جنرال الکتریک، با بودجه‌ای برابر با ۹۷/۱۰ $ بیلیون دلار در سال ۲۰۰۳، عملیات طراحی، گسترش، ساخت و تولید موتورهای جت را در طیف گسترده‌ای شامل: موتورهای نظامی، تجاری، مسافربری و ... انجام داده و پیشتاز در عرضه خدمات تعمیر و نگهداری موتورهای ساخته این شرکت است. تجربه شرکت جنرال الکتریک، در این خصوص موجب شد، که در سال‌های بعد به عرصه صنایع هوایی ورود کند. شهرت این شرکت، در تولید موتور هواپیما موجب شد، که به عنوان اولین انتخاب برای تولید موتور جت "ویتل دبلیو.۱"، در سال ۱۹۴۱ معرفی شود.
سرمایه‌گذاری‌های تحقیقاتی این شرکت سرانجام جواب داد، تا جایی که تا سال ۱۹۵۶ موفق به تولید ۳۰ هزار موتور "جی۴۷" برای هواپیماهای نظامی شد. در حال حاضر شرکت صنایع هوایی جنرال الکتریک به عنوان یکی از بزرگترین تولیدکنندگان موتور هواپیما در جهان شناخته می‌شود.
نظر شما