لب خندق استاد دانشگاه و نویسنده برتر اردوهای جهادی در گفتگو با خبرنگار شبستان درخصوص تاثیر فعالیتهای اردوهای جهادی در اقتصاد مقاومتی گفت: در ارتباط با اقتصاد مقاومتی با ساختار فعلی اردوهای جهادی کار دندانگیری انجام نمی شود و صرفاً در حد زنده نگه داشتن محرومیت زدایی کارکرد داشته است که البته این امر چیز کمی نیست و محرومیت زدایی به فراموشی سپرده نمی شود اما در مقام عمل با توجه به ساختار فعلی زیاد نمی توان از این اردوها انتظار داشت.
نویسنده کتاب ماه عسل مجردان با بیان اینکه اردوهای جهادی در سطح کلان آنچنان که باید سامان یافته نیست افزود: در سطح کلان این نوع مدل از الگوهای جهادی به صورت تک سلولی برگزار می شود به همین جهت نمی توان خیلی انتظار خاصی از این نوع ساماندهی داشت.
وی با اشاره به سابقه ده ساله حضور خود در اردوهای جهادی تصریح کرد: به نظرم باید یک ستاد کلان برای رهبری و هماهنگی حرکتهای جهادی و تمرکز ظرفیتهایی که به صورت مجمع الجزایری عمل میکنند تشکیل شود و ما یک پایلوت انتخاب کنیم و به سمت مدلهای توسعه منطقه ای و بومی و جهادی حرکت کنیم و به جای اینکه در سال هزار اردو در هزار نقطه در بازه زمانی ده روزه برگزار کنیم 50 درصد این اردوها را در مرکز استان به صورت سالانه، 4 سال یا کمتر یا بیشتر برگزار کنیم.
تمرکز فعالیت های جهادی در یک منطقه پرونده محرومیت را برای همیشه می بندد
وی ادامه داد: با تمرکز سه ساله یا چند ساله در روستاهای یک استان ظرفیتها هدایت و متمرکز می شوند و پرونده محرومیت زدایی در یک منطقه بسته می شود و شاخصهای اقتصادی و فرهنگی یک منطقه ده درصد افزایش و ارتقا می یابند.
وی گفت: البته این مدل حرکت نیز تبعات و ضررهایی دارد و ممکن است گروههای جهادی زیر بار این نوع از کارکرد و فعالیت نروند و یا مسئولان نسبت به ان خوش بین نباشند.
این نویسنده برتر اردوهای جهادی اظهار کرد: بسیج سازندگی از ابتدا باید ساختار خود را منعطف و نرم و با نگاه غیرمداخله گرانه تعریف می کرد اما این ساختار از ابتدا اینگونه طراحی نشد و در حال حاضر نیز نمی توان کاری انجام داد. به نظر می رسد در این شرایط در عرض یکسال هیچ مداخلهای در حرکت جهادی نکنیم و حرکت جهادی بازتعریف شود و نوع مدل حرکتها را تغییر دهیم زیرا در شرایط کنونی هیچ نوع تعاملی میان مسئولان و این اردوها برقرار نمی شود.
ساماندهی و بازتعریف اردوهای جهادی ضروری است
وی تصریح کرد: به نظر می رسد که اگر در یکسال بسیج سازندگی در فعالیتهای اجرایی ورود نکنند و برنامه ریزی دقیقتری ارایه شود و در کنار این امر این اردوها در حد متعادل برگزار شود و در سازماندهی جدید نیروهای خود را به کار بگیرند و اتاق فکر تشکیل دهند و بسیج سازندگی نیز نتایج خود را از تحقیقات ارایه دهد و از ظرفیتهای درونی خود کمک بگیرد و مدل و ایده جدیدی را ارایه دهد
وی ادامه داد: اگر در این باز طراحی بسیج سازندگی هیچ تعریفی ارایه ندهد دوباره مسئولان گارد می گیرند و عدم تعادل در این نوع مدل جدید نیز موجب از سر گرفتن عدم تعادل از سوی مسئولان میشود. و تا وقتی که این ذهنیت و دوگانگی از سوی مسئولان حل نشود همین آش و همین کاسه است.
وی اظهار کرد: اگر نقطه تشکیل جهاد سازندگی را نگاه کنیم می بینیم که مجموعه های خودجوش آن را تشکیل داده اند و خود طراحی و ساختار ان را ارایه داده اند و بازدهی بالایی داشته اند اما به محض اینکه حاکمیت در آن دخالت کرد باعث پایین امدن بهره وری شد و از حالت خودجوش خارج شد اما اردوهای سازندگی از ابتدا تقریباً با دست حاکمیتی تشکیل شد و این نوع مداخله از بهره وری لازم می کاهد.
تفاوت در رویکرد و سلیقه دولتها در برخورد با رادوهای جهادی
وی در مورد تغییر نگاه مسئولان اظهار کرد: این تغییر به رویکردها دولت ها باز می گردد و اگر حرکتهای جهادی تعریف و نهادینه شود و برای ان بودجه تعریف شود و به شکل نظام مند طراحی شود مانند کمیته امداد یا نهضت سوادآموزی که در شکل کنونی خود بدون چفت و بست نیستند، تاوقتی که برای اردوهای جهادی قانون تعریف نشود دولت به ان تن نمی دهد زیرا سلیقه ای عمل می کنند و دولتها هر یک برای خود نوعی تعریف ارایه میدهند، در دولت گذشته صد میلیون به اردوهای جهادی کمک شد و این نگاه دولت گذشته بود و در دولت کنونی هیچ کمکی به این اردوها انجام نشد این امر نشان دهنده نوع برخورد و رویکرد دولتها با اردوهای جهادی است.
نظر شما