به گزارش خبرنگار تئاتر شبستان، صوفیا برسزی امسال با کارگردانی دو نمایش «دگردیسی پروانه ها» و «سطح زنده» در بخش تئاتر ملل جشنواره تئاتر فجر حضور دارد. این کارگردان مجارستانی در بخش تئاتر محیطی نیز با نمایش «سربازها» حاضر است.
صوفیا برسزی متولد 1976 بوداپست است. وی دانشجوی مولتی‌مدیا آرت در دانشگاه طراحی و هنر بوداپست و مؤسس، طراح و مدیر هنری موسسه تئاتر تصویر زنده در این کشور است. در کارنامه ی او کارگردانی نمایش‌های «هزار توی اختاپوس»، «مورفولند»، «هزار توی جی‌چینگ»، «کره‌های نور»، «فضای موج» و «فرش» دیده می شود.
* شما با سه نمایش در جشنواره حاضر شدید. این تجربه برای شما چطور بود؟
بله. ما دو نمایش در تئاتر صحنه ای داریم و یک نمایش هم در تئاتر محیطی. خوشحالم که چهار اجرای صحنه ای ما از نمایش «دگردیسی پروانه ها» خوب پیش رفت و باری از دوشم برداشته شد. امیدوارم این اتفاق برای دو نمایش دیگر هم رخ بدهد. این آرزوی من بود که با نمایش هایم در ایران حضور داشته باشم که پروسه ای لذت بخش اما سخت به لحاظ اجرایی بود.
* درباره ی دو نمایش دیگرتان بگویید.
اجراهای دیگر ما یکی نمایش «سربازها» است که نمی خواهم بگویم جذابیت کمتری نسبت به دو اجرای دیگر دارد، اما اجرای ساده تری است. در حقیقت سربازها در طراحی صحنه و اجرا به پیچیدگی دو نمایش دیگر نیست. «سطح زنده» دیگر نمایش ماست که روز دوشنبه در تالار مولوی روی صحنه می رود، نمایشی که شباهت هایی در اجرا به پروانه ها دارد اما اثر متفاوتی است.
* با توجه به اینکه اولین باری است که به کشور ما می آیید، پیش از سفر تصور ذهنی تان از ایران چطور بود؟
قبلاً ویدیوهایی درباره ی ایران دیده بودم و در جلسه ای در مورد معرفی ایران هم شرکت کردم. من به کشورهای آسیایی علاقه دارم و پیش تر سفری به هند داشته ام. اگرچه در هندوستان با فرهنگ مردم شرق آشنا شدم ولی می دانستم ایران فضای متفاوتی دارد. در واقع ویژگی های فرهنگ شرق مثل مهربانی در مردم شما بیشتر به چشم می آید.
* شما مدیر کمپانی «لیدینگ پیکچر» هستید. با توجه به اینکه در ایران کمپانی تئاتر وجود ندارد، تصورتان در این باره چیست؟ می توانید تصور کنید تئاتر اروپا کمپانی نداشته باشد؟
تصور فعالیت در تئاتر بدون وجود کمپانی ها خیلی دشوار است. چرا که ایده های جدید همیشه از گروه هایی شکل می گیرد که ساختار حرفه ای داشته باشند. البته حتی در اروپا هم مشکلاتی برای تئاتر وجود دارد. در واقع هرچه کمپانی بزرگ تری داشته باشید، حساسیت ها روی آن بیشتر است. دولت مجارستان به لحاظ دیدگاه سیاسی خیلی موافق تئاتر نیست و تلاش هایی می شود که کمپانی های تئاتری ضعیف تر شوند. با این همه تعجب می کنم که چطور می شود بدون کمپانی به تئاتر ادامه داد.
* آیا تا اختتامیه ی جشنواره در ایران خواهید بود؟
فکر نمی کنم. کار ما در جشنواره بیست و ششم ژانویه [6 بهمن] تمام می شود. احتمالاً یکی دو روز بیشتر بمانیم اما می خواهیم جاهای دیگر ایران را هم بینیم. بهرحال تا ششم فوریه [17 بهمن] می توانیم ایران بمانیم.
* برای حضور در ایران مشکل خاصی نداشتید؟
خیر. با توجه به همکاری جشنواره ویزای مان را به راحتی دریافت کردیم و مسئله ی خاصی نبود.
* اگر در ایام دیگر سال امکانی وجود داشته باشد، مایل هستید که برای اجرای نمایش و یا برگزاری کارگاه های آموزشی به ایران بیایید؟
بله. خوشحال می شوم اگر دعوتی صورت بگیرد، بار دیگر به ایران بیایم.
گفتگو از علی یزدان دوست
نظر شما