به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از سایت "دفتر آیت الله سیستانی"؛ ایشان در پاسخ به نامه تعدادی از جوانان دانشگاهی، تمام جوانان مؤمن را به هشت نصیحت ارزشمند، توصیه کردند.
نامه جوانان به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام محضر مرجع عالیقدر جهان تشیع، حضر آیت الله سید علی حسینی سیستانی(دام ظله)
ما گروهی از جوانان دانشگاهی هستیم که فعالیت های اجتماعی داریم؛ خواهشمندیم ما را به نصایح ارزشمند و سود بخش خویش رهنمون فرمائید.
و اما گزیده ای از پاسخ حضرت آیت الله سیستانی:
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمد لله رب العالمین، والصلاة و السلام علی محمد وآله الطاهرین
السلام علیکم ورحمة الله وبرکاته
واما بعد، من، شما جوانان را –که امورتان به مانند امور خود و خانواده ام برایم اهمیت دارد- به هشت نصیحت توصیه می کنم؛ وصایایی که تمام خوشبختی و خیر دنیا و آخرت در آن نهفته است:
اول: به خداوند و دیار باقی، اعتقاد راسخ داشته باشید؛ هیچ کس نباید پس از آنکه نشانه های آشکار، او را بدین باور رهنمون شد، در زمینه آن سستی ورزد. هر موجودی در دنیا –چنانچه آدمی موشکافانه بنگرد- ساخته و پرداخته ابداع گری قادر و خالقی بس عظیم است؛ خدای تعالی پیامبرانش را به صورت پیاپی فرستاد تا همین مهم را متذکر شوند.
همانطور که خدای عز وجل در قرآن فرموده است، این زندگی دنیایی، یک میدان مسابقه است تا آزمایش شود کدام یک از بندگان نیک کردارتر است. هرکس وجود خدای سبحان و سرای آخرت از او در حجاب شد، قطعا از درک معنای زندگی، چشم انداز و فرجام آن عاجز خواهد ماند؛ براین اساس تمامی شما باید بر این باور مراقبت داشته باشید.
اگر انسانی در عنفوان جوانی، در دین و اعتقادات خود دچار ضعف شد، به هیچ وجه ارتباط خود با خدا را قطع نکند که در این صورت، راه بازگشت برای او بسیار دشوار خواهد شد. آدمی باید بداند چنانچه با فریفته شدن به قدرت و صحت خود، دستورات خداوند را منکر شود، قطعا خداوند در دوران ناتوانی و ضعف، این عملش را به او بازخواهد گرداند.
دوم: خود را به حسن خلق متصف کنید. حسن خلق، جامع فضائل بسیاری اعم از حکمت، مهربانی، تواضع، تدبیر، بردباری، صبر و ...است و این ویژگی، یکی از مهم ترین ابزار سعادتمندی در دنیا و آخرت است. همانا نزدیک ترین مردم به خداوند در روز قیامت، خوش خلق ترین آنهاست؛ باید شما با پدر و مادر، فرزندان، دوستان و عموم مردم خوش رفتار باشید.
سوم: تلاش برای کسب مهارت و به رنج انداختن خود برای آن؛ در این عمل برکات بسیاری باشد، از جمله آنکه با آن بخشی از وقت انسان پر می شود، هزینه های خود و خانواده تأمین می گردد، برای جامعه سودمند است، برای انجام کارهای خیر از آن استعانت می شود، تجربه ها افزایش می یابد و مال انسان پاک می گردد؛ مال هرقدر که برای کسب آن زحمت کشیده شده باشد، پاک تر است. خدای تعالی انسانی که خود را با کار و تلاش به رنج می افکند دوست دارد و از انسان بیکاری که باری بر دوش دیگران است و یا آنکه اوقات خود را به لهو و لعب می گذراند، بیزار است.
در کار خود متخصص باشید، و در کاری که تخصص آن را ندارید، به هیچ وجه وارد نشوید.
چهارم: بر اعمال نیکو پایبند باشید و از اعمال نکوهیده، برحذر؛ هیچ سعادت و خیری وجود ندارد، جزآنکه پایه و اساس آن عملی نیکوست و در مقابل هیچ شر و شقاوتی نیست، جز آنکه پایه و اساسش رذیلت است؛ راست گفت خدای سبحان، آنگاه که فرمود: «وما أصابکم من مصیبةٍ فبما کَسَبَت أیدیکم و یعفو عن کثیر».
از جمله خصلت های نیکو عبارتند از : "محاسبه نفس، عفت، راستگویی، صله رحم، امانتداری، وفای به عهد، حق شناسی و دوری از رفتارهای سبک و پست.
از جمله رذیلت ها نیزعبارتند از: خشم تنفر آور، واکنش های تند، سرگرمی های بی ارزش، ریاکاری، اسراف به هنگام بی نیازی، تعرض به فقرا، نارضایتی به هنگام مصیبت، بدی به دیگران به ویژه ضعفاء، هدر دادن مال، کفران نعمت، افتخار به گناه، یاری ظالم و متجاوز و نیز علاقه به ستایش شدن به آنچه انجام نداده ای.
در موضوع عفاف، بر دختران تأکید بسیار دارم؛ زن به خاطر ظرافتی که دارد، در نتیجه رعایت نکردن عفاف، بیشتر در معرض آزار و اذیت قرار می گیرد؛ دختران مراقب باشند با احساسات دروغین، فریفته نشوند و در اموری که لذت آن گذرا و تلخی های آن مستدام است، وارد نگردند. برای زن زیبنده است که با متانت و سنگینی، در زندگی، کار و تحصیل خود رفتار نماید.
پنجم: توجه بسیار و بدون تأخیر به تشکیل خانواده و تولید مثل؛ این عمل انس و سرگرمی انسان است و انگیزه ایست برای جدیت در کار؛ با ازدواج، آدمی احساس مسئولیت می کند و تمامی توان خود را برای روز نیاز به کار می گیرد و انسان را از بسیاری از اعمال ناشایست باز می دارد؛ تا جایی که وارد است، هرکه ازدواج کرد، نیمی از دین خود را حفظ کرده است. هیچکس نباید از فقیر شدن پس از ازدواج بترسد؛ به یقین خدواند در ازدواج بهانه ها و دریچه هایی را برای روزی قرار داده است که تا پیش از آن در مخیله انسان نبوده است؛ باید شما در انتخاب همسر، به اخلاق، دین و اصالت او توجه داشته باشید و از توجه زیاد به زیبایی، ظاهر و کار او بپرهیزید؛ در حدیث آمده است از ازدواج با یک زن، تنها به صرف زیبایی او بپرهیزید و بدانید هر که با زنی به خاطر دین و خلق او ازدواج کند، آن ازدواج برای او مبارک خواهد بود.
دختران و اولیای آنان را از ترجیح کار و تحصیل بر ازدواج، توجه به آن دو و نیز سخت گیری در زمینه مهریه، پست، مال و... برحذر می دارم؛ ازدواج یک سنت مؤکد است، ولی کار چیزی شبیه نوافل و ملحقات است. این از خرد به دور است که ازدواج به خاطر کار و تحصیل ترک شود. هر که در عنفوان جوانی از این موضوع غفلت کند، زمانی پشیمان خواهد شد که دیگر فایده ندارد؛ تجربه های زندگی، نمونه هایی از آن را در خود دارد.
ششم: تلاش برای کارهای نیک، سود رسانی به مردم و به ویژه توجه به امور ایتام، بیوه زن ها و محرومین
هفتم: کاری که به شما واگذار شده است را به نحو احسنت انجام دهید؛ چه در جمع خانواده باشد و چه در سطح جامعه.
هشتم: انسان باید روحیه دانش آموزی داشته باشد و به فراگیری حکمت و معرفت در تمام مراحل زندگی خود اهتمام ورزد و به اتفاقات پیرامون خود دقیق بنگرد تا هر روز بر معرفت، تجربه و فضل او افزوده شود. این زندگی، مدرسه ای است که ابعاد آن متعدد، لایه های آن عمیق و هیچ کس در آن از کسب دانش، معرفت و تجربه بی نیاز نیست. در هر عمل و اتفاقی، نشانه و عبرتی نهفته است و پیام و محتوایی دارد؛ خدای تعالی فرمود: «ومن یُؤتَ الحکمةَ فقد أُوتیَ خیراً کثیراً».
شایسته است که انسان، با سه کتاب انس گیرد و بواسطه آن به درنگ و تفکر درآید:
اول: قرآن کریم؛ کتابی که آخرین پیام خدای بزرگ به خلایقش بوده و آن را نازل کرده تا خردها را به تکاپو آرد و چشمه های حکمت را جاری سازد...
دوم: نهج البلاغه؛ شایسته نیست که انسان در اوقات فراغت خود، مطالعه این کتاب ارزشمند را واگذارد؛ به نامه امام(ع) خطاب به فرزندش امام حسن(ع) اهتمام ورزید.
سوم: صحیفه سجادیه؛ این کتاب، دعاهای بلیغی را در برمی گیرد که مضامین آن از قرآن کریم برگرفته شده و رهنمودهای بسیاری برای انسان در آن وجود دارد.
این هشت نصیحت، اصول و ارکان استقامت در زندگی است؛ شایسته است هر انسانی آن را سرلوحه زندگی خود قرار دهد و یا برای آن تلاش کند؛ به ویژه جوانان که در اوج توانایی جسمانی و روحی هستند و هنوز سرمایه زندگی خود(جوانی) را از دست نداده اند؛ اگر بخشی از آن را از دست داده اند، پس باقی را در یابند که خداوند فرمود: «فمن یعمل مثقال ذرةٍ خیراً یره* و من یعمل مثقال ذرة شراً یره».
در پایان، از خدای منان، توفیق سعاتمندی در دنیا و آخرت را برایتان مسئلت دارم که او بهترین توفیق دهندگان است.
مطالعه بیشتر: http://www.sistani.org/arabic/archive/25237/
نظر شما