استاد مشفق نمونه بارز مهربانی بود

به گزارش خبرنگار شبستان، براتی پور، از شاعران پیشکسوت و انقلابی کشورمان عصر دیروز در همایش ملی استاد مشفق کاشانی که در تالار مهر حوزه هنری برگزار شد، گفت: بیش از 2 دهه با استاد حشر و نشر داشتم؛ از جلسات، مسافرت ها و نشست و برخواست ها با استاد مشفق کاشانی خاطرات زیادی دارم که همه آنها خوب است.

براتی پور با اشاره به خاطره ای از مشفق کاشانی اظهار داشت: در جلساتی که حضور مقام معظم رهبری در شب ولادت امام حسن برگزار می شد چند سالی مسئولیت داشتم، آن زمان شاعران روی زمین می نشستند، یک بار که استاد مشفق آمدند حضرت آقا گفت اگر برای شما مشکل است صندلی بگذارید، ایشان گفتند نه. استاد مشفق منشأ خیر شد و از سال بعد مقام معظم رهبری دستور دادند که شعرا روی صندلی بنشینند.

براتی پور مشفق کاشانی را نمونه بارز مهربانی دانست و افزود: شفقت و مهربانی جزو خصلت استاد مشفق کاشانی بود. فکر نمی کنم کسی کوچکترین رنجشی از استاد داشته باشد، استاد نه تنها به فکر شعرا بودند بلکه با همه برخورد مهربانانه داشتند، ایشان سعی می کرد اگر کسی مشکلی دارد آن را برطرف کند.

این شاعر انقلابی کشورمان با اشاره به الدنیا مزرعه الاخره عنوان کرد: بزرگواری استاد مشفق به حدی بود که همه به نیکی از او یاد می کنند. من فکر نمی کنم که استاد از پیش ما رفته است، هر شب یک غزل از مجموعه شعر استاد را می خوانم.

براتی پور خاطرنشان کرد: خوبی ها و صفات نیک استاد که یادمان می آید برایش طلب رحمت و مغفرت می کنیم و همین ها باقیات و صالحاتی است که استاد برای خودش گذاشته است.

وی با ذکر خاطره ای از مشفق کاشانی اظهار داشت: استاد مشفق کتاب های خود را امضا می کرد و به دوستان می داد. یک بار مجموعه شعری به بنده داد، دیدم پشت جلد رباعی نوشته است در مورد من، گفتم من کجا و استاد کجا بنده نوازی فرمودند، من هم شعری در مورد استاد و در جواب شعر ایشان سرودم.

براتی پور با بیان اینکه مشفق کاشانی خوش برخورد و خوش زبان بود. تصریح کرد: استاد خط زیبایی داشتند، استاد مشفق هست و ما با یاد و خاطرات و اشعار ایشان حشر و نشر داریم.

بر اساس این گزارش، حسین آهی، از شاعران کشورمان در این مراسم چند بیت شعر که در مورد استاد سروده بود را قرائت کرد.

در این مراسم، محمدعلی بهمنی، از دیگر شاعران کشورمان گفت: من شاگرد همیشه شعر مکتب خانه استاد را دوست تر از هر جا داشتم. علاوه بر استادی آموزگار زندگی برایم بود، آموزگار چگونه بودن. هنوز هم لایقش نبودم آنچه استاد مورد نظرش بود که باشد.

بهمنی ادامه داد: جایش هم می شود خالی باشد هم نه چون در قلب یکایک شما حضور دارد پس هستند. صبح به صبح که وارد شورای شعر می شویم جناب بیابانکی اول عکس استاد مشفق را نگاه می کند مثل همه دوستان دیگر.

محمدعلی بهمنی در پایان سخنان خود شعری که در مورد مشفق کاشانی سروده بود را قرائت کرد.