«علی اکبر اشعری» رئیس شورای راهبری جشنواره داستان کوتاه خاتم در گفتوگو با خبرنگار ادبیات شبستان در پاسخ به سوالی درباره اینکه آیا برپایی جشنواره خاتم در کنار جشنوارههایی در حوزههای مختلف هنری با موضوع و محوریت پیامبر اکرم (ص) برگزار میشوند، میتوانند مکمل هم باشند یا خیر، توضیح داد: حتماً میتوانند مکمل هم باشند. ما یک جشنواره علمی داریم که در جهان اسلام برگزار می شود و به اختراعات ابداعات کلان میپردازد که شبیه به جایزه نوبل است. همچنین جشنوارهای با محوریت سینما داریم و به نظر من حسن برگزاری این جشنواره ها این است که هر کدام به صورت تخصصی به موضوعات مختلف میپردازند.
وی خاطرنشان کرد: ما به سهم خودمان، احساس کردیم در این موضوع خلأ بسیاری داریم که پایه و اساس فیلمنامه، داستان است و ما اگر در زمینه داستان کاری انجام دهیم در واقع به ساخت فیلمها و نمایشهای خوب کمک کردهایم. همچنین از هر گونه کار مشترک با بقیه دوستان و ارگانها استقبال میکنیم و هیچ گونه تعصبی در این موضوع نداریم.
اشعری در پاسخ به سوال خبرنگار شبستان مبنی بر اینکه آیا داستانهای با موضوع زندگی پیامبر (ص) که در فراخوان جشنواره خاتم ذکر شدهاند، میتواند برای جوان نسل امروز به عنوان الگویی قرار بگیرد، تاکید کرد: در فراخوان جشنواره خاتم ذکر شده که داستانها برگرفته از زندگی پیامبر باشد نه عین زندگی ایشان؛ بنابراین شخصیت، خصوصیات و رفتارهای ایشان در قالب زندگی امروزی برای ما مورد قبول است چراکه این نوع داستان نشان میدهد که شخصیت ایشان در جامعه امروزی نمود دارد و میتواند به عنوان الگو از آن بهره برد.
وی در توضیح این مطلب گفت: وقتی مرحوم دکتر شهیدی به نوع جدیدی تاریخ مینگارد و مخاطب روز هم آن را میپسندد، هیچ عیبی ندارد که تاریخ نگاری هم بیاید و همان تاریخ را با زبان و ادبیات امروز و با تکیه بر نکاتی که امروز مورد نیاز مخاطب است، بنویسد. در هر دوره تاریخ بسته به نیازها و حساسیتهای موجود، بخشهایی از تاریخ زندگی پیامبر (ص) برجسته میشود. امروز که ما نیاز به خودباوری و امید به آینده داریم، ممکن است این ابعاد از زندگی آن بزرگوار برجسته شود.
رئیس شورای راهبری جشنواره داستان کوتاه خاتم در پایان در پاسخ به اینکه در این نوع نگارش، آیا تخیل را نمیتوان وارد کرد؟ بیان کرد: تخیل هم میتوان در این نوع داستان وارد کرد اما تا آنجایی مورد قبول است که لطمهای به اصل تاریخ وارد نکند.
نظر شما