عزت الله کرد میرزا، روانشناس در گفت و گو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری شبستان درباره ازدواج در سالمندی گفت: در ازدواج سالمندی باید به تفکیک جنسیت توجه کرد.
وی افزود: نیاز به ازدواج مجدد در دوران سالمندی برای مردان بیشتر از زن ها درک می شود و جامعه نیز این موضوع را پذیراتر است.
این روانشناس در پاسخ به این پرسش که دلایل اینکه جامعه ازدواج مجدد مردان را بیشتر پذیرا است، تصریح کرد: بخشی می تواند به باور های جامعه و بخشی نیز به ساختار فیزولوژی و ارگانیک بر می گردد.
کرد میرزا تصریح کرد: به لحاظ روان شناختی خانم ها در دوران کهنسالی احساس نیاز به شخص دیگری برای زندگی مشترک بعد از فوت همسر یا طلاق را نسبت به مردان کمتر دارند.
وی اضافه کرد: خانم ها به تنهایی بعد از فوت یا طلاق از همسر می توانند زندگی را به ادامه بدهند اما آقایان معمولا وقتی تنها زندگی می کنند، عمر کوتاه تری دارند.
این رواشناس با بیان اینکه ازدواج در طبقه سالخورده تاکیدهای زیادی در حوزه روانشناسی شده است گفت: ازدواج در کهنسالی می تواند بر کیفیت زندگی، روابط اجتماعی، طول افراد تاثیر داشته باشد و این امر مستلزم ایجاد بسترهای فرهنگی در جامعه است.
وی خاطر نشان کرد: در کشور ازدواج بیشتر به دوره جوانی اطلاق پیدا می کند و این باور اشتباه است در صورتی که یکی از دلایل اصلی ازدواج رفع نیاز به دیگری در دوره کهنسالی است، اما وقتی در دوره سالخوردگی فردی بخواهد زندگی را به تنهایی پیش برد به لحاظ کارکردی، اثربخشی و طول عمر اثرات منفی را بر فرد خواهد داشت.
این روانشناس تصریح کرد: متون گذشته کشور نیز دانشمندان ایرانی از جمله ابن سینا در خصوص دلایل ازدواج توصیه هایی را داشته اند که ابن سینا دلایل سه گانه ازدواج را تحت عنوان توالد و تناسل، رفع نیاز به غیر و رفع نیاز در دوره کهنسالی ذکر می کند.
کرد میرزا بیان کرد: ابن سینا ازدواج را یک موضوع فرآیندی از جوانی تا مرگ مورد بررسی قرار داده است و آن را تنها برای جوانی ندانسته است اما متاسفانه با گذر زمان جامعه ایران به نظر می رسد باورهای غلطی دارند که ازدواج خواست جوانی است و اگر فردی در کهنسالی ازدواج مجدد کند باید مرد باشد.
وی درباره ی تاثیر فرزندان بر ازدواج مجدد پدر یا مادر گفت: اگر پدر بخواهد ازدواج مجدد در سالخوردگی کند اگر فرد انتخابی پدر زن جوانی باشد که امکان تولیدمثل داشته باشد معمولا فرزندان مخالف چنین ازدواج هایی هستند و ظاهرا عاقبت اندیشی برای اموال پس از مرگ پدر را دارند که مبادا فرد جدیدی به آنها اضافه شود.
این روانشناس خاطر نشان کرد: اگر مادر بخواهد در سن سالخوردگی ازدواج کند اساسا فرزندان به دلیل قبح اجتماعی مخالف چنین ازدواج هایی هستند و ممکن است مادر را طرد کنند در هر دو صورت باور، باور غلطی است و دخالت در آزادی های شخصی افراد قلمداد می شود.
وی تاکید کرد: لازم است برنامه ریزی فرهنگی با آموزش مناسب و دادن چشم انداز به افراد جامعه سرمایه گذاری بر روی نسل های آینده کنیم تا آزادی های مدنی افراد را بپذیرند و زمینه های چنین اقدامات فرهنگی را باید ایجاد کنیم.
نظر شما