خبرگزاری شبستان – گروه سیاسی: سازمان همکاری شانگهای یکی از ساختارهایی است که با محوریت روسیه و چین در سال ۱۹۹۶ میلادی شکل گرفت و هدف ابتدایی آن خاتمه دادن به درگیری های بین این دو کشور با همسایگان شان در آسیای مرکزی بود اما بعدها این سازمان با پذیرش اعضای ناظر برای تبدیل به یک اتحادیه منطقه ای قدرتمند پیش رفت. در حال حاضر ایران به عنوان عضو ناظر در این سازمان حضور دارد و از سال 2006 درخواست عضویت دائم در این سازمان را کرده است اما هنوز به این درخواست جواب قطعی داده نشده است در این میان روسیه و چین که در سالهای گذشته از نزدیکترین دوستان ایران بودند از عضویت دائمی ایران در این اجلاس حمایت کرده اند زیرا این عضویت به تحکیم قدرت این کشورها در عرضه بین المللی می انجامد و بر شمار حامیان آنها می افزاید. بسیاری از کارشناسان معتقدند که عضویت ایران در سازمان همکاریهای شانگهای تاثیرات مثبتی برای ایران و سایر اعضای این سازمان دارد.
بنابراین گزارش، ایرنا در این زمینه به نقل از شبکه تلویزیونی فرانس-2 نوشته است: "عضویت احتمالی ایران در سازمان همکاری شانگهای تاثیر مثبت زیادی برای این کشور دارد. روسیه و چین پس از اعمال فشار به منظور لغو تحریم ها علیه ایران در قالب توافق هسته ای 1+5، اکنون رقابت برای گسترش همکاری های نظامی و تجاری با تهران را آغاز کرده اند. پس از این توافق، احتمالا چین واردات نفت خود را از ایران به سرعت دو برابر می کند و به سطح قبل از تحریم ها می رساند و ایران نیز به احتمال زیاد بزودی به عضویت اصلی سازمان همکاری شانگهای درمی آید. اگر ایران به عضویت این سازمان در آید، نفوذ این کشور در یک مجمع یورو-آسیایی افزایش می یابد. عضویت احتمالی ایران در سازمان همکاری شانگهای که آمریکا در آن حضور ندارد، دستاوردهای مثبت زیادی برای تهران به دنبال خواهد داشت. اکنون پس از امضای توافق هسته ای میان ایران و غرب، رقابت چین و روسیه برای نفوذ در تهران افزایش یافته است. ایران اکنون به عنوان عضو ناظر سازمان همکاری شانگهای در این سازمان حضور می کند."
این گزارش می افزاید: علی فتح الله نژاد، کارشناس شورای روابط خارجی آلمان و پژوهشگر مرکز تحقیقات توسعه همکاری های بین المللی دانشگاه آزاد بروکسل در گفتگویی با مهر درخصوص مزایای عضویت ایران در سازمان همکاریهای شانگهای اعلام کرده بود که: "شکی وجود ندارد که عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای به طور بالقوه مزایای زیادی را در خود گنجانده است. با طی شدن مراحل عضویت دائم هند و پاکستان در سازمان همکاری شانگهای، این نهاد بی شک به انجمنی طراز اول در حوزه وسیع اوراسیا تبدیل می شود. به این ترتیب، ایران می تواند از این موقعیت در زمینه های مختلف چه در بعد اقتصادی و چه در بعد سیاسی بهره برداری کند. با این حال، هنوز خیلی زود است که مزایای محسوس این مسئله را پیش بینی کرد. در هر صورت، شبهه ای نیست که روسیه و چین همواره بازیگران اصلی سازمان همکاری شانگهای باقی خواهند ماند و تصمیم گیرنده اصلی در جهت دادن به سمت و سوی این نهاد خواهند بود. از این بابت، منافع ملی آنها همچنان به طور نسبی از اولویت بیشتری برخوردار است."
همچنین تسنیم ابتدای سال جاری به نقل از دیمتری مزنتسف، دبیر کل سازمان همکاری شانگهای در مصاحبه با اسپاتنیک توضیح داده بود که: "اگر ایران به سازمان همکاری شانگهای بپیوندد، این مساله کمک زیادی به قدرت سازمان، گسترش همکاری های چند جانبه و تقویت نفوذ سازمان در مسائل مهم بین المللی خواهد کرد. ایران می تواند به تقویت روابط بین اعضای این سازمان در زمینه های توریسم، فرهنگی و همین طور روابط اقتصادی و تجاری کمک کند."
یادآور می شود: سازمان همکاری شانگهای یک نهاد سیاسی، اقتصادی و نظامی اوراسیایی است که در سال ۲۰۰۱ میلادی توسط رهبران چین، قزاقستان، قرقیزستان، روسیه، ترکمنستان و ازبکستان تاسیس شد. ایران از سال ۲۰۰۵ میلادی تاکنون عضو ناظر سازمان همکاری شانگهای بوده است و با لغو تحریم های سازمان ملل علیه برنامه اتمی تهران، ایران می تواند عضو کامل این سازمان شود
نظر شما