به گزارش خبرگزاری شبستان از البرز، محمد عزیزیان، پژوهشگر و استاد دانشگاه در یادداشتی به این خبرگزاری در خصوص « پژوهشی در نهج البلاغه از منظر علم ارتباطات» آورده است:
« ارتباط انسان با خداوند تبارک وتعالی»
قسمت نخست :
« اَلحَمدُلِلّهِ اَلَّذي لا یَبلُغُ مِدحَتَهُ القائِلُونَ ، وَلا یُحصِي نَعماءَهُ العادُّونَ ، وَلایُؤَدِّي حَقَّهُ المُجتَهِدونَ ، اَلَّذي لا یُدرِکُهُ بُعدُ الهِمَمِ ، وَلایَنالُهُ غَوصُ الفِطَنِ » ( فرازی از خطبه اول)
« سپاس خداوندی را که سخنوران از ستودن او عاجزند و حسابگران از شمارش نعمت های او ناتوان و تلاش گران از ادای حق او در مانده اند . خدایی که افکار ژرف اندیش ، ذات او را درک نمی کنند و دست غواصان دریای علوم به او نخواهد رسید.»
از جمله موضوعاتِ پُرمغز در علم ارتباطات ، موضوع ارتباطات انسان با خداوند تبارک و تعالی می باشد.
با پژوهشی اندک در سخنان گوهر بار حضرت امیرالمومنین علی(علیه السلام) در نهج البلاغه به راحتی می توان به عُمقِ این ارتباط دست یافت.
چنان چه قرار باشد در قالب های کلامی با پروردگار ارتباط برقرار کنیم ، ابتدا می بایست کلام را با ستایش حضرت حق آغاز نمائیم ، گرچه طبق فرمایش حضرت امیرالمومنین علی(علیه السلام) ، به دلیل ناتوانی هیچ گاه نخواهیم توانست حق مطلب را به درستی اَدا نمائیم.
در حوزه ی ارتباط انسان با خدا ، حضرت امیرالمومنین علی (علیه السلام) در کتاب گران سنگ نهج البلاغه موارد متعددی را مطرح نموده اند.
« أحمَدُهُ شُکراً لإِنعامِهِ ، وَأستَعِنُهُ عَلَی وَظائِفِ حُقُوقِهِ ، عَزِیزَ الجُندِ ، عَظِیمَ المَجدِ.» ( فرازی از خطبه 190)
« خدا را در برابر نعمت هایش شکر گزارم و برانجام حقوق الهی از او یاری می طلبم ، پروردگاری که سپاهش نیرومند و مقام او بزرگ است.»
در ابتدای خطبه ی گرانقدر ، توجه انسان به این موضوع مصروف می گردد که در ارتباط با خداوند ، ابتدا می بایست شکرگزار خدا باشیم ، شکرگزاری از نعمت های خداوند از اولویت خاصی برخوردار می باشد.
بهانه ی این ارتباط همانا وجود نعمت های بسیار خداوندی است که یکی از والاترین و مهم ترین نعمت هایی که خداوند در اختیار انسان قرار داده ، نعمت ولایت می باشد.
شکرِ نعمت ولایت در اصل ، عمل به دستورات ولایت می باشد که بارزترین این دستورات در نهج البلاغه ی حضرت امیرالمومنین علی(علیه السلام) موجود می باشد.
حضرت امیر المومنین علی (علیه السلام) در فرازی از خطبه اول که در بالا مطرح شد ، اشاره به این موضوع دارد که شکر نعمت پروردگار، خود نوعی ارتباط انسان با خداوند است.
حضرت امیرالمومنین علی(علیه السلام) انسانیت را به این موضوع متوجه می کند که : ای انسان های عالم بدانید که علی هم با تمام بزرگیش در ارتباط با خدا و شناخت او ناتوان است.
خطبه فوق به این امر مهم اشاره دارد که ، انسان در ارتباط با خداوند دارای محدودیت هایی است و بطور کامل نمی تواند و توانایی این را ندارد که حق مطلب و شکرگزاری نعمت ها را به جای آورد.
ادامه دارد.....
نظر شما