به گزارش خبرگزاری شبستان، دکتر محمدرضا اسدی، استادیار فلسفه دانشگاه علامه طباطبایی در نشست دین و تکنولوژی در سخنرانی خود با عنوان فرهنگ، بستر تعامل دین و تکنولوژی با اشاره به اینکه مراد از دین در سخنرانی وی دین مبین اسلام است، گفت: پرسش از نسبت دین و تکنولوژی زیرمجموعه یک پرسش اساسی‌تر یعنی نسبت دین و مدرنیته است. در واقع برای پاسخ به این پرسش که دین و مدرنیسم چه نسبتی با یکدیگر دارند به پرسش‌های متعددی باید پاسخ داد که یکی از آنها نسبت دین و تکنولوژی است.
وی با بیان اینکه تعریف در باب دین مشکل متودیک دارد، تصریح کرد: در این‌گونه مباحث با توجه به این مشکلات باید به سراغ مصداق رفت اما وقتی درباره تکنولوژی صحبت می‌شود با توجه به اینکه خاستگاه تکنیک مغرب زمین است مباحث هم برگرفته از تفکرات و نظریات فلاسفه غرب است.
استادیار دانشگاه علامه طباطبایی در بیان دیدگاه ژاک الول، پنج ویژگی را لازمه تکنولوژی دانست و گفت: ژاک الول معتقد است تکنیک باید اتوماتیک بودن، تغذیه از خود، فراگیر شدن، خودمختاری، کلیت و وحدت را دارا باشد.
وی در ادامه تصریح کرد: تکنولوژی جدید در واقع همچون فرزندی است که در دامان پدر و مادر خود پرورش می‌یابد و پس از گذراندن دوره طفولیت از نظارت، قید، سلطه و سیره والدین رهایی می‌یابد.
دکتر اسدی با بیان اینکه تکنولوژی جنبه ابزاری اشیاء است که با تکیه بر علم جدید، تولید و مصرف می‌شود، گفت: تکنولوژی تخصصی کردن، همزمان‌سازی، تراکم و استاندارد کردن را به وجود می‌آورد.
وی به تعریف فرهنگ اشاره کرد و گفت: به عقیده من فرهنگ التزام گروهی بر اجرای مستمر نوعی عقیده در قالب‌های متنوع ممکن است، ما در امر فرهنگ همیشه شاهد یک نوع تقید و التزام هستیم، برای مثال عید نوروز را جشن می‌گیریم. این امر فرهنگی به چه معنا است یعنی مردم مقید هستند نوروز را جشن بگیرند. اگر مردم ملتزم نبودند این امر صورت نمی‌گرفت.
دکتر اسدی افزود: این التزام باید جمعی باشد نه فردی، اگر التزام جمعی به اجرا داشتیم اما استمرار نداشت امر فرهنگ تحقق پیدا نمی‌کند، در پس هر امر فرهنگی یک نوع نگاه، نظر و عقیده وجود دارد که در نهایت ما فرهنگ را به طرق مختلف منعکس می‌کنیم، هر کدام از این اجزا محقق نشود امر فرهنگی صورت نمی‌گیرد.
وی تصریح کرد: وقتی می‌گوییم فرهنگ دینی یا فرهنگ تکنیکی در واقع منظور این است که فرهنگ بستری است که مضمون خود را از دین و تکنولوژی گرفته است اما به عقیده من باید دین فرهنگی و تکنیک فرهنگی داشته باشیم که بستری باشد تا صورت فرهنگی را بپذیرد، یعنی در واقع دین و تکنیکی که در خدمت غایات فرهنگی قرار می‌گیرد.
استادیار دانشگاه علامه با اشاره به اینک در چشم‌انداز سوم نیز می‌تواند موضوعاتی نظیر اخلاق، سیاست، اقتصاد و فرهنگ را به عنوان بستر تعامل دین و تکنولوژی مورد تحلیل قرار داد، تصریح کرد: به عقیده من باید گفت فرهنگ صورتا و مادتا در تعامل با دین و تکنیک است و تاکنون به عنوان ماده و بستری برای دین و تکنیک بود اما این امر باید تغییر کند و دین و تکنیک بستری برای فرهنگ باشد.
پایان پیام/
نظر شما