اولویت ایران؛ الحاق به سازمان تجارت جهانی

خبرگزاری شبستان – گروه سیاسی: سازمان تجارت جهانی (WTO) یک سازمان بین‌المللی است که قوانین جهانی تجارت را تنظیم و اختلافات بین اعضا را حل و فصل می‌کند. اعضای سازمان تجارت جهانی کشورهایی هستند که موافقت‌نامه‌های (حدود ۳۰ موافقت‌نامه) این سازمان را امضا کرده‌اند. مقر سازمان تجارت جهانی در ژنو، سویس قرار دارد. تا ۲۶ آپریل ۲۰۱5 ۱۶1کشور عضو این سازمان شده‌اند. سیشل در حال حاضر جدیدترین عضو این سازمان محسوب می‌شود.

عضویت در سازمان تجارت جهانی مستلزم پذیرفتن اصول و معاهدات متعددی است که مورد قبول کشورهای عضو قرار گرفته‌است. این مراحل شامل تقاضای عضویت، پذیرش درخواست (الحاق به عنوان عضو ناظر)، تدوین گزارش سیاست‌های تجاری کشور، تشکیل گروه کاری الحاق و در نهایت مذاکرات دوجانبه و چندجانبه‌ای به‌منظور تعیین شرایط عضویت و حصول توافق برای الحاق می‌باشد. هم اکنون سازمان تجارت جهانی ۱۵۳ عضو دارد (نزدیک به تمامی ۱۲۳ کشوری که اجلاس اروگوئه شرکت کردند، امروز در این سازمان عضو دائم شده‌اند) بیست و هفت بخش از اتحادیه اروپا نیز به عنوان نمایندگان اتحادیه حضور دارند اعضا می‌بایست در طی مراوداتی با دیگر کشورهای عضو تعامل داشته باشند و لزوم عضویت در سازمان این امر را تأیید نمی‌کند که کشورها می‌توانند در منطقه اقلیمی خود خودکفا باشند و یا به استقلال دیگر کشورها صدمه‌ای وارد بیاورند. گزارش رویترز در ژوئیه ۲۰۱۲، کشورهایی که عضو سازمان تجارت جهانی نیستند شامل ایران، عراق، لیبی، سوریه، بلاروس، الجزایر، بوسنی، صربستان، سودان، ازبکستان و قزاقستان می‌شود.

بنابراین گزارش؛ رویترز در خبر اخیر خود گزارش داده است که: ایران قصد دارد به سازمان تجارت جهانی بپیوندد.جمهوری اسلامی ایران که طی چند روز اینده از شر تحریم های بین المللی رهایی می یابد برای آنکه موقعیت خود را در خاورمیانه تثبیت کند برای پیوستن به سازمان تجارت جهانی باردیگر برنامه ریزی کرده است. آنطور که پیش بینی می شود ایران می تواند به یکی از قطب های جذب سرمایه در منطقه خاورمیانه مبدل شود.

ایران بعد از سالها باردیگر اعلام کرده است خود را برای پیوستن به سازمان تجارت جهانی اماده می کند. این مطلب در حالی در نایروبی مطرح شد که تحریم های فلج کننده اقتصاد جمهوری اسلامی را با چالش های جدی رو به رو کرده بود.

در حال حاضر ایران قصد دارد تا مذاکرات سخت و دشواری را با سازمان تجارت جهانی که مقر آن در سوئیس است آغاز و به این مجموعه اقتصادی بپیوندد. ایران کشوری است که اقتصاد آن مبتنی بر نفت است به همین جهت ورود به سازمان تجارت جهانی می تواند زیان های را نیز برای اقتصاد این کشور به دنبال خود داشته باشد. در ایران این نگاه وجود دارد که با توجه به دشواری مذاکرات با WTO باید این کشور در های خود را به روی سرمایه ها و واقعیت های اقتصاد جهانی باز کند. ایران در سال 1996 برای نخستین بار برای حضور در سازمان تجارت جهانی اقدام کرد اما از سال 2005 و با توجه به انزوای بین المللی اقتصادی برای این کشور عملا مذاکراتی را برای حضور در WTO نداشته است. در همین حال هر کدام از اعضای سازمان تجارت جهانی دارای حق وتوی هستند که می تواند بر روی دیگر اعضا تاثیر گذار باشد. دیگر اقتصاد های بزرگ منطقه ای مانند اتیوپی ، بلاروس و ازبکستان عضو WTO نیستند. رفع تحریم ها می تواند فرصت مناسبی باشد تا تهران روابط خارجی و اقتصادی خود را بازسازی و نوسازی کند.

این گزارش می افزاید: محمدرضا نعمت‌زاده، وزیر صنعت، معدن و تجارت نیز در دهمین اجلاس وزرای سازمان جهانی تجارت که در نایروبی پایتخت کنیا برگزار شد در خصوص تمایل ایران برای عضویت در سازمان تجارت جهانی گفته بود که: "اکنون که پس از سالها مذاکرات فشرده، تمام سوءتفاهم‌ها در خصوص فعالیت‌های هسته‌ای مرتفع شده، گام بعدی ما این است که همکاری‌های اقتصادی را ترغیب کنیم و با اقتصاد جهانی عجین شویم، بنابراین نهایی شدن الحاق ایران به سازمان تجارت جهانی اولویت ماست. الحاق ایران به عنوان بزرگترین اقتصاد خارج از سازمان تجارت جهانی، یک توافق برد- برد و به نفع همه خواهد بود و گام مهمی در جهت ایجاد سازمانی واقعاً جهانی محسوب خواهد شد. سابقه درخواست الحاق ایران 20 ساله است. با وجود طولانی شدن روند الحاق، ما نمی‌خواهیم گذشته را ملامت کنیم، بلکه نگاه‌مان به آینده است. ایران آمادگی ارائه گزارش رژیم تجاری تجدید نظر شده در اولین جلسه گروه کاری الحاق دارد. تشکیل این جلسه همچنان موکول به تعیین رئیس گروه کاری است به همین دلیل، ما به حمایت همه اعضا برای تسهیل فرایند الحاق به شکل‌دهی به گروه کاری ایرانی نیاز داریم."