حجت الاسلام عباس عباس‌زاده، مدیر سابق حوزه علمیه ولیعصر و استادیار دانشگاه تبریز، در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری شبستان در تبریز، با اشاره به اینکه وحدت حوزه و دانشگاه بعد از انقلاب اسلامی، ضرورتی اجتناب ناپذیر بود، خاطرنشان کرد: شهید آیت الله مفتح (ره) این مساله را به درستی مطرح کرد؛ چرا که سال ها بود که دشمنان ایجاد تمدن اسلامی، بین این دو قشر مرجع و تاثیر گذار فاصله انداخته بودند؛ ضرورت این پیوند پس از پیروزی انقلاب از اینجا روشن می شود که شما می‌بینید این مهم بعدها از سوی نخبگان حوزه و دانشگاه مورد استقبال قرار گرفت.
وی افزود: مواردی که از وحدت حوزه و دانشگاه برداشت می‌شود، متنوع است، برداشت نخست و سهل انگارانه آن این است که برخی معتقدند یک شخص هم در دانشگاه و هم در حوزه حضور پیدا کرده و تحصیل یا تدریس کند.
حجت الاسلام عباس‌زاده ادامه داد: عده‌ای نیز معتقدند وحدت حوزه و دانشگاه، به معنای درک ارزش کار حوزه از سوی دانشگاه و درک ارزش کار دانشگاه از سوی حوزه علمیه است و این دو باید به صورت دو خط موازی و بدون ارتباط با هم ولی در راستای یک هدف مشترک که خدمت به مردم است حرکت کنند.
استادیار دانشگاه تبریز تاکید کرد: به نظر من منظور از وحدت حوزه و دانشگاه این است که این دو مرکز بتوانند برای ایجاد یک تمدن با شکوه دست به همکاری بزنند و این همکاری از این جهت ضرورت دارد که مطالعه تکوینی خلقت بدون مطالعه بروشور آن که همانا قرآن است، دید ناقصی به انسان می‌دهد و تکمیل شدن آن نیازمند گذشت زمان طولانی است.
داماد آیت الله ملکوتی(ره) عنوان کرد: مطالعه متون مقدس و کتاب تکوین یعنی خلقت و طبیعت، می‌تواند سرعت حرکت علمی را افزایش داده و جهت گیری صحیحی را ارائه دهد.
حجت الاسلام عباس‌زاده ابراز داشت: ما نمی‌خواهیم یک نفر به تنهایی در هر دو مجموعه حضور پیدا کند چرا که با این همه تخصص گرایی امکان تحصیل در هر دو مجموعه مشکل و بلکه محال به نظر می رسد.همچنین هدف این نیست که پیشگامان این دو مجموعه صرفا به هم احترام بگذارند بلکه می‌خواهیم از دستاوردهای یکدیگر در مطالعه نقلی، فلسفی، عرفانی و تجربی بهره مند شوند.
این استاد حوزه و دانشگاه در ادامه در پاسخ به این سوال که آیا وحدت حوزه و دانشگاه در عمل محقق شده است یا نه، گفت: تمدن اسلامی در قرن های ششم و هفتم شکوفا شده بود به طوریکه دانش پژوهان سایر ملل برای تحصیل علم به جوامع اسلامی آن روز مراجعه می‌کردند، دانشمندان اسلامی نظیر بوعلی سینا و ابوریحان بیرونی و ... جامع علوم در حوزه دین و تجربه و طبیعت بودند.
عباس‌زاده گفت: انسان برای اینکه دچار بحران معرفتی نشود، باید همه ابزارهای معرفتی را به رسمیت بشناسد و از هر ابزاری صرفا در محدوده توانایی آن ابزار توقع داشته باشد که در غیر این صورت حوزه عملکرد آن دچار آسیب می شود.
استادیار دانشگاه تبریز با اشاره به اینکه زوجیت در علم باعث تولید علم می شود، خاطرنشان کرد: امروز شاهد هستیم که دانشگاه های مطرح جهان در حال تاسیس رشته های بین رشته ای هستند تا زایش و رویش علم دو چندان شود.
وی با بیان اینکه برای حل یک مجهول، حداقل دو معلوم نیاز است، ادامه داد: این پیوند بین علوم حوزه و دانشگاه نیز ضرورت دارد، هر چند حوزه و دانشگاه در این راستا قدم‌هایی برداشته‌اند اما متاسفانه با آنچه که لازم است اتفاق بیفتد، فاصله داریم.
حجت الاسلام عباس‌زاده با انتقاد از نحوه پرداختن به روز وحدت حوزه و دانشگاه تصریح کرد: انسان از اینکه در روز وحدت حوزه و دانشگاه، صرفا به برگزاری نشست های صمیمی و مجلس انس اکتفا شود، قلباً متاثر می‌شوم. وحدت حوزه و دانشگاه مربوط به یک روز و یک هفته و یک سال نیست بلکه باید در طول سال و طول عمر در دستور کار قرار بگیرد.
عباس زاده اظهار داشت: همه علوم، الهی هستند اعم از آنکه کسی به تفسیر قرآن بپردازد و یا به تفسیر نحوه خلقت و طبیعت؛ بین الهیات و طبیعیات، رابطه تنگاتنگی وجود دارد، خدا علت جهان هستی است و خداشناسی، جهان شناسی می‌آورد و جهان شناسی، خداشناسی.
استادیار دانشگاه تبریز ادامه داد: دانشگاهیان خدا را در آینه طبیعت مشاهده می‌کنند و حوزویان، طبیعت را در آینه خدا، اما این دو باید در کنار هم قرار گیرند تا هر دو خدا و طبیعت را شفاف تر و بهتر ببینند.
نظر شما