هر دل که شکسته تر بود، پیش تر است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان خراسان جنوبی اعزامی به مشهد مقدس؛ این روز‌ها مشهد حال و هوای دیگری دارد، هزاران نفر از سراسر کشور و سایر کشورهای جهان برای عزاداری به این شهر سفر کرده اند و حال و هوای معنوی به مشهد بخشیده اند. مردمی که نشان دادند گرما و سرما برایشان فرقی نمی‌کند ... این‌ها فقط به عشق ائمه آمدند، حاضرند جانشان را هم در این راه بدهند اما نگذراند که تاریخ دوباره تکرار شود.

هیأت‌های عزاداری هم همچون سه روز گذشته در خیابان‌های اطراف حرم به سمت حرم مطهر به عزاداری پرداختند، بچه‌های کوچک با حس و حال خاصی در این هوای سرد گرمابخش مجالس شدند، یکی طبل کوچکی به اندازه توانش در دست دارد با چه عشقی وسط هیات‌ها حرکت می‌کنند، یکی سینه می‌زند دیگری زنجیر می‌زند...

من غم و مهر حسین با شیر از مادر گرفتم * روز اول کامدم دستور تا آخر گرفتم

هر کجای این شهر گذر می‌کنی مراسمی بر پاست، اینجا دیگر شاه و گدا همه با یک چشم دیده می‌شوند همه آمده‌اند برای زیارت آقا...

یکی از زائرین کاروان پیاده خاتم الانبیاء بیرجند با بیان اینکه زیارت امام رضا (علیه السلام) یک توفیق است که نصب ما شده، افزود: ۱۹سال سن دارم و پیاده به مشهد آمدم.

نوگیدری با بیان اینکه سالهاست که کاروان‌های زیادی از بیرجند پیاده به سمت مشهد در حرکت هستند، گفت: علاوه بر بیرجند از سایر نقاط کشور هم کاروانهایی به مشهد پیاده می‌آیند.

وی با اشاره به اینکه خیلی از مردم این روز‌ها آرزوی زیارت امام رضا (علیه السلام) را داشتند، افزود: اینکه می‌بینیم هر سال در این هوای سرد و حتی بارانی جمعیت زیادی پیاده به سمت مشهد در حرکت هستند نشان از عشق و دلدادگی آن‌ها به این امام همام دارد.

یک پیرمرد ۶۵ ساله هم که سالهاست پیاده به مشهد می‌آید از اینکه امسال توانسته با کهولت سن اما پیاده از بیرجند تا مشهد بیاید بسیار خوشحال است و آرزو دارد تا خدا توفیق دهد سالهای دیگر هم بتواند پیاده به مشهد بیاید.

او حالا که بعد از ۱۱ روز پیاده روی هر لحظه برای در بغل گرفتن ضریح امام رئوف لحظه شماری می‌کند، اطراف ضریح این روز‌ها خیلی شلوغ‌تر از سایر روز‌هاست به راحتی نمی‌توانی دستت را به ضریح برسانی ... پس روبروی حرم می‌آیی و زیارتنامه می‌خوانی آن هم در آن شلوغی...

اینجا نماز هم لذت دیگری دارد، در هوای سرد زمستان زیر آسمان ابری خراسان، مردمانی را می‌بینی که در صحن‌های مختلف حرم امام رضا (علیه السلام) نشسته‌اند و منتظر برگزاری نماز جماعت هستند، فرقی ندارد صبح باشد یا شب، حتی اگر از آسمان سوز هم ببارد باز هم می‌ارزد که در جوار امام رئوف نماز را به جماعت بخوانی.

یا امام غریب این روز و شب‌ها وقتی شکوه حرم شما و جدتان ابی عبدالله را می‌بینیم، دلمان برای غربت پدر امت اسلام به درد می‌آید،‌‌ همان پیامبر مهربانی که در عصر خودش هم از سوی مردم جاهل آزار‌ها دید و اکنون هم در گوشه‌ای از مدینه در بین عده‌ای جاهل و دین نما که از اسلام حتی ظاهر آن را هم نتوانستند حفظ کنند و به امروز بلای جان مسلمانان شدند، مرقد مطهرش است.

شهادت امام رضا (علیه السلام) با شهادت پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) و امام حسن (علیه السلام) یک روز فاصله دارد اما غربت بقیع کجا و حرم تو کجا یا امام رئوف، آنجایی که جز کبوتران حرم رسول الله حتی سایه بانی هم نیست؛ چه برسد به شمع و چراغ... یا علی ابن موسی الرضا (علیه السلام)، امشب شام غریبان شما بود آقاجان، میلیون‌ها زائر در عزایتان اشک ریختند، خدامتان در غم از دست دادن شما گریه کردند و بر سر و سینه زدند، شمع روشن کردند و کلی مراسم دیگر... اما بقیع چه خبر بود، دیشبی که مسلمانان پدر امتشان را از دست دادند، از آسمان و زمین ناله بلند شد اما بازماندگان آل امیه که خودشان را خادم حرم رسول خدا می‌دادنند خبردار هم نشدند...