به گزارش خبرگزاری شبستان و به نقل از روابط عمومی این نمایشگاه، نشست نقد و بررسی نمایشگاه نقاشی خط احمد آریامنش با عنوان «عشق شادی است» با حضور جواد بختیاری، سهیل محمودی، احمد فلسفی و سیاوش فرخاک برگزار شد.
در ابتدای این نشست جواد بختیاری با بیان این مطلب که اگر فضای نقد واقعی در جامعه هنری ما بوجود آید بسیاری از مناسبات تغییر می کند و بسیاری از هنرمندان می توانند به جایگاه واقعی خود در عرصه هنر دست یابند گفت: در شرایط فعلی برخی از هنرمندان دچار توهم خود بزرگ بینی و برخی نیز خود و آثارشان را جدی نمی گیرند.
او با بیان این مطلب که جنبش نقاشی خط یکی از جنبش های نوین هنری در ایران محسوب می شود گفت: متاسفانه در ایران متر و معیار درستی برای نقد نداریم و هنرهای تجسمی ما هم از این قاعده مستثنی نیست و تعداد منتقدان این حوزه بسیار انگشت شمار هستند. حتی ما نمی توانیم در مواجه با هنرهای سنتی مثل نقاشی ایرانی نقد درستی داشته باشیم و زمانی که مثلا می خواهیم از آثار یک هنرمند در این حوزه صحبت کنیم تمام صحبت مان معطوف به تعریف و تمجید می شود.
این خوشنویس ادامه داد: نقاشی خط ایران پیشینه‌ای حداقل 1500 ساله دارد. خوشنویسی ما عرصه‌های مختلفی برای بروز و ظهور داشته است، در دوره‌ای بیشتر کتابت می‌کردند، مرقعاتی را با قلم نی و مرکب روی کاغذ می‌نوشتند، گاه روی کاشی، گچ‌بری و سنگ نوشته و ... انجام می شده است اما آن وجه از هنر خوشنویسی ما که بیشتر مکتوب بوده و اغلب با قلم نی و مرکب انجام می‌شده، شناخته شده است.
او افزود: در دوره معاصر بعد از دهه 30 که جامعه ما رویکرد مدرن گرایانه‌ای یافت، آثار هنری از خانه‌ها به روی دیوار گالری‌ها آمد و این اتفاقی که در اروپا بیش از 200 سال قدمت دارد، در ایران از دهه 40 و با تأسیس اولین گالری‌ها رواج یافت. در این زمان نقاشان دیگر تابع سفارش دهندگان نبودند و آثارشان را بر اساس احساسات خودشان خلق می‌کردند و به نمایش عمومی می گذاشتند، خوشنویسان هم به دنبال این رویداد به فکر خلق آثار بزرگی افتادند که چون ابعاد کاغذها محدود بود، آثارشان را روی بوم و با استفاده از رنگ نوشتند.
به گفته این هنرمند یک هنرمند باید کار خودش را بکند و خودش را درگیر بازی های بازار تجسمی نکند. مثلا وقتی اثر یک هنرمند نقاشی خط به حراجی راه پیدا می کند و با رقم بالایی به فروش می رود از فردا بسیاری به تقلید از شیوه او روی می آوردند و با تغییر بازار و با عدم اقبال آثار آن هنرمند به در حراجی بعدی تغییر رویه می دهند.
بختیاری در ادامه صحبت هایش با بیان این مطلب که ذهن هنرهای تجسمی ما شناور است و هر چیزی می تواند روی آن تاثیر بگذارد گفت: در شرایط فعلی نقد تیز یک منتقد و برخورد خریدران آثار هنری همه می تواند روی بازار هنرهای تجسمی تاثیر بگذارد.
سهیل محمودی نیز در ادامه این نشست گفت:هنرمند دغدغه ای جز نوآوری نباید داشته باشد. یکی از راه های گریز از تکرار تلفیق است و نقاشی خط نوعی تلفیق نقاشی و خط است و هنرمندانی چون پیل آرام، رضا مافی، نصرالله افجه ای و احصایی در نسل های نخست و هنرمندانی چون اسرافیل شیرچی، محمد پور، آریامنش به این هنر اعتبار بخشیده اند.
او درادامه با اشاره به نیما یوشیج که یکی از بزرگترین شاعرانی است که به هنر تلفیق توجه داشته است، گفت: نیما با پذیرفتن وزن فارسی و با تغییری که در فرم مصراع ها بوجود آورد، بنیان سبک جدیدی را در شعر معاصر ما رقم زد. بعدها شاعرانی چون هوشنگ ابتهاج، اخوان و سیمین بهبهانی از تکنیک تلفیق در آثارشان بهره گرفته اند.
این شاعر افزود: در عرصه موسیقی آثار کلنل وزیری، تجویدی، همایون خرم و فخرالدینی نیز آثارشان در حوزه تلفیق قرار می گیرد و در حوزه ادبیات داستانی نیز رمان کلیدر نوشته محمود دولت آبادی یکی از آثار مهم در حوزه تلفیق به شمار می رود. او در این رمان با تکیه بر گذشته تلاش کرده حال را روایت کند. سهراب سپهری نمونه عالی تلفیق نقاشی و شعر است.
محمودی در ادامه با اشاره به آثار احمد آریامنش گفت: آریامنش یکی از هنرمندان صاحب سبک در عرصه نقاشی خط به شمار می رود و آثارش برای من بسیار دلنشین است. او در آثارش لحظات گوناگونی را روایت کرده است و در مجموعه اخیر نیز او از عشقی سخن می گوید که آزادی و شادی را برای ما به ارمغان می آورد.
در ادامه سیاوش فرخاک گفت: برای این که بتوانیم تعریف نقاشی خط را ارائه کنیم به نظر من بهتر است که در ابتدا جایگاه هنرمندی را نقاشی خط تولید می کند را برای خودمان مشخص کنیم و بعد در پی این باشیم که اثر هنری در کجای دنیای هنر تعریف می شود.
او افزود: وقتی ما بتوانیم به دنیایی که هنرمند در اثرش راه پیدا کنیم، به خوبی می توانیم با آثارش مواجه و آن ها را نقد کنیم. مثلا درمواجه با آثار احمد آریامنش وقتی جهان بینی او را بشناسیم درک آثارش راحتر خواهد بود.
در ادامه احمد فلسفی گفت: احمد آریامنش را از سال های بسیار دور می شناسم او هنرمند جست وجوگری است و در عرصه خوشنویسی نیز هنرمند موفقی بوده است و سالهاست که با روحیه جست وجوگری که از او سراغ دارم تصمیم گرفته که تمرکزش را روی نقاشی خط بگذارد و در این عرصه نیز با ابداع خطوط کرشمه و سفیر وتنوعی که در ساختار خط بوجود آورده و با استفاده از فرم و رنگ توانسته آثار ارزشمندی خلق کند.
در ادامه احمد آریامنش گفت:در این مجموعه تلاش کرده‌ام متاثراز روابط اجتماعی و فرهنگی که این روز‌ها در جامعه ما حاکم است و دیگر کمتر به عشق و مهربانی بهایی داده نمی‌شود و انسان‌ها به شیوه‌های مختلف در پی این هستند که یکدیگررا مصرف کنند، عشق را فریاد بزنم.
او افزود: در شرایط کنونی هر یک از ما باید به شیوه‌ای عشق را فریاد بزنیم تا شاید انسان‌ها به خودشان بیایند، چون من با کلمه و حروف سرو کار دارم با دغدغه‌های انسانی که دارم، این مجموعه را دراین مقطع زمانی خلق کرده‌ام تا ضمن تاثیر گذاری بر روی مخاطبان، در دل تاریخ نیز بماند.
آریامنش افزود: دراین نمایشگاه به جای اینکه ابیات پراکنده‌ای از اشعار یک شاعر را دست مایه خلق آثارم کنم؛ یکی از شعرهای هوشنگ ابتهاج را که درتمام سطر‌هایش عشق را فریاد زده با خط کرشمه بر روی بوم‌های طلایی نوشته‌ام. وقتی قرار است عشق را فریاد بزنیم، به نظر من بهترین رنگی که می‌تواند این حس را به مخاطب برساند رنگ طلا است، چون این رنگ ساختنی نیست و باید با تلاش طلا را کشف کنید و بدست بیاورید.
او درباره چرایی استفاده خط کرشمه یکی از خطوط ابداعی‌اش برای خلق این مجموعه گفت: «در خط کرشمه شاهد اوج طنازی حروف و رهایی آنها هستیم و به نظر من چون عشق رهایی بخش است باید شاهد این حس هنگام تماشای حروف هم باشیم از این رو از این خط برای خلق این مجموعه بهره گرفته‌ام.
احمد آریامنش با بیان این مطلب که آثار این مجموعه را در یک سال اخیر خلق کرده است؛ گفت: متاسفانه اتفاقی که این روز‌ها در نقاشی خط شاهد آن هستیم عدم توجه به مفهوم و کانسپت است و بیشتر هنرمندان این عرصه تنها به خلق آثار تزئینی روی آورده‌اند و دراین آثار بیشترتکنیک خودنمایی می‌کند. از این رو تصمیم گرفتم دراین مجموعه دغدغه‌های شخصی خودم را به نمایش بگذارم.
نمایشگاه "عشق شادی است" به مدت یک ماه ادامه دارد. علاقمندان می‌توانند برای بازدید از این آثار به گالری والی واقع در میدان ونک، خیابان خدامی، پلاک ۷۲ مراجعه کنند.
نظر شما