به گزارش خبرنگار کناب شبستان ، «علیرضا طبایی» در چهاردهم آذرماه سال ۱۳۲۳ در شهر شیراز دیده به جهان گشود. وی تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در رشته ریاضی به پایان برد و در همان سالها در زمینه ادبیات و روزنامهنگاری مقام اول را در سطح آموزشگاههای کشور كسب كرد. و از همان سال سرودن شعر را آغاز کرده و به همکاری با مطبوعات پرداخت.
اولین مجموعه ی شعر او «جوانههای پاییز» نام دارد که آن را در سال 1344منتشر کرد. و بزرگانی چون دکتر خانلری، شمیم بهار و فریدون مشیری بر آن نقد نوشتند. طبایی که از پایه گذاران جریان غزل نو در دهه های چهل و پنجاه است، در نیمه اول سال ۱۳۴۷ برای ادامه تحصیلات دانشگاهی راهی تهران شد و تا امروز در این شهر اقامت گزیده است. او تحصیلات خود را تا سطح کارشناسی ارشد در رشته ادبیات دراماتیک به پایان رساند. از همین سال، مسئولیت اداره صفحات شعر مجله «جوانان امروز» را پذیرفت و در طول ۱۴ سال، با انتشار اشعار شاعران جوانی که پایگاهی برای عرضه آثار خود نداشتند، بسیاری از شاعران مستعد آن روزگار و صاحب نام امروز را به جامعه ادبی معرفی کرد. او همچنین مدتی سردبیری «فصلنامه هنر» را نیز بر عهده داشت.
آثار طبایی عبارت اند از:
«جوانه های پاییز» ، «تندر اما ناگهانی تر» ، «خورشیدهای ان سوی دیوار» ، «مادرم ایران» ، «از نهایت شب» عنوان مجموعه های شعر این شاعر خوش سخن می باشد.
طبایی همچنین ترانه های ماندگاری با عنوان های «طلسم آرزوها»، «کوچه میعاد»، «عشق تو نمیمیرد»، «شهر فرنگه چشمات»، «مرد سرگردان»، «یاد آن شبها»، «تنها با گلها»، «دختر دریاها»، «آسمان آسمان»، «نگاهم با نگاهت قصهها داره» و...دارد که بارها توسط خوانندگان مختلف خوانده شده اند.
«تاثیر مکان در شعر» ، «کاوشی در هنر» ، «بررسی کارنامه ی شاعران امروز» ، «خلاقیت و شبه خلاقیت» ، «تاریخچه تاتر و سیر تحولات آن در شیراز» ، «بررسی تاریخچه و سیر تحولات نمایشنامههای منظوم در ایران» و...عنوان پژوهش های این شاعر پر کار و توانمند است
«تندر اما ناگهانی تر»
مجموعه شعر«تندر اما ناگهانی تر» حدود نود غزل دارد که با زبانی زنده و متفاوت از زبان غزل کلاسیک سروده شده اند و درونمایه اغلب آنها را مسایل اجتماعی و عاطفی شکل می دهد. این مجموعه منتخبی از غزل های طبایی است . و در حقیقت می توان این مجموعه را کارنامه طبایی در عرصه غزلسرایی دانست. و گفتنی است که این کتاب را انتشارات «اوای کلار» منتشر کرده است.
«مادرم ایران»
مجموعه شعر «مادرم ایران» مشتمل بر پنج شعر بلند است که عبارت اند از: «سیمای آریایی ایران» ، «خلیج فارس» ، «شیر شترخواران»، «بزرگ قبیله» و «مادرم، ایران».
گفتنی است که این مجموعه از سوی نشر شادان منتشر شده و سرودههای این کتاب به زبان حماسی و در قالب نیماییی سروده شده اند و به نوعی تاریخ ایران از آغاز شکلگیری آن و در طول تاریخ تا زمان معاصر را در برمیگیرند. به عبارت دیگر تمامی تلخ و شیرینهایی که در طول تاریخ، سرزمین ایران با آنها روبهرو بوده، در این شعرها گنجانده شده است.
بخشی از قطعه شعر «خلیج فارس»
«خلیج فارس
نگین شعر بر انگشتر مینایی ایران
کتاب نیلگون رازهای سینه تاریخ
رواقی آبگون،
- دهلیز قلبی پرتپش، جوشنده جاویدان
قدمگاه غرور و اقتدار پارس
سریر پایتخت شوکت دریایی ایران زمین،
از مشرق تاریخ تا امروز
گذرگاه شرف، آوند خون گرم در رگهای ایرانشهر...»
«شاید گناه از عینک من باشد»
مجموعه شعر «شاید گناه از عینک من باشد» از دوبخش تشکیل شده است؛ بخش اول با عنوان «شیواییها»، مجموعه غزلهای علیرضا طبایی از سال 1338 است تاکنون و دفتر دوم با عنوان «نیماییها» که سروده های نیمایی این شاعر است. در دفتر شیواییها که مجموعه غزلهای علیرضا طبایی است؛ عشق و پیری و مفاهیم ترکیبی این دو غالب است. و در بخش دوم اشعاری با مضمون پیری و ناامیدی برای آبادانی میهن را گردآوری کرده است.
غزلی از این مجموعه را مرور می کنیم :
با خود می اندیشم که ایا بار دیگر باز می اید
یا عمر من روزی اگر برگشت تا ان روز می پاید؟
گیرم که باز امد ولی ایا کدام افسون تواند بود
تا جای پای سال های رفته را از چهره بزداید؟
ترسم مرا در بارش این برف نا هنگام نشناسد
یکباره در خود بشکند ناباورانه دست و لب خاید
بر گیرد از تن جامه پندار را در تلخی باور
خواهد خطوط یاس را با طرح لبخندی بیاراید
این برف را دیگر سر باز ایستادن نیست... می پرسد
دستان زالی کو که این برفینه موها را بپیراید
با پای سربی سال های انتظار الود اگر طی شد
ایا زمان این ادمی خوار سترون خو چه می زاید
جز یادی ان هم دور و مبهم از عبور ما نخواهد ماند
این سان که این گردونه با دندانه های مرگ می ساید»
«بررسی و نقد نمایشنامههای منظوم ایرانی از آغاز تا امروز»
این کتاب تاریخچه و سیر تحول نمایشنامههای منظوم در ایران از قبل از اسلام و خصوصا از مشروطه به اینسو را دربر میگیرد.در این کتاب مولف تلاش کرده تا تمامی نمایشنامههای منظوم و حتی آهنگین را در تاریخ ادبیات ایران ردیابی کرده و ضمن معرفی شان به نقد و تحلیل آنها نیز بپردازد. در این اثر همچنین کتابشناسی نمایشنامههای منظوم و نقاط ضعف و قوت آثار موجود آورده شده است.
علیرضا طبایی، شاعری که شاعرانه زندگی می کندو برای شعر و ادبیات معاصر ایران زحمات زیادی را متحمل شده است و کارهای ماندگاری از خود بر جای گذاشته و جا دارد که به پاس همه شعرهای زیبای این شاعر خوب و دوست داشتنی روز تولدش را به او خجسته باد بگویم و برایش عمری طولانی در زندگی آرزو کنیم.
نظر شما