خدا این افراد را رسوا می کند!

به گزارش قدس آنلاین، یکی از کارهای مذموم در فرهنگ قرآن عیب جویی است که نوع رو در روی آن لمز نام دارد و اگر پشت سر فرد انجام شود همز نام می گیرد.

از این رو است که خطاب به افراد عیب جو می فرماید: "وَيْلٌ لِكُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ * الَّذي جَمَعَ مالاً وَعَدَدَّه" (همزه، 1 و 2)؛ واي بر هر عيب جوي مسخره كننده‌اي. همان كسي كه مال فراواني جمع آوري و شماره كرده (آنكه مشروع و نامشروع را حساب كند)"

در سخنی از ابن عباس در تفسیر این دو آیه آمده است: آنها كسانی هستند كه سخن چینی می كنند، و میان دوستان جدایی می افكنند، و مردم را با عیوب توصیف می كنند. گویا ابن عباس این سخن را از حدیثی كه از پیامبر اكرم (ص) نقل شده استفاده كرده است، آنجا كه فرمودند: "آیا شما را از شریرترین افراد خبر دهم؟" گفتند: آری ای رسول خدا! فرمودند: "آنها كه بسیار سخن چینی می كنند، در میان دوستان جدایی می افكنند، و برای افراد پاك و بی گناه در جستجوی عیبند."

روایت شده است هنگامی كه روز قیامت فرا می رسد، در آن روز رسول خدا (ص) از خدای سبحان درخواست می كند كه به وقت حسابرسی خلایق، امت او را در حضور فرشتگان و پیامبران و امت های دیگر محاسبه نكند، تا عیب های امت مسلمان بر ایشان آشكار نشود بلكه به طریقی آنها را محاسبه كند كه به جز خدای سبحان و پیغمبر او (ص) هیچ كس دیگر بر عیوب و گناهانشان آگاه نشود.

وقتی كه این درخواست از جانب پیامبر اكرم (ص) مطرح می شود، خداوند در پاسخ آن حضرت (ص) می فرماید: "ای حبیب من، من نسبت به بندگانم از تو مهربانترم، زیرا همچنانكه تو دوست نداری و مایل نیستی كه عیب های ایشان نزد غیر تو آشكار شود، من هم دوست ندارم و روا نمی دارم كه عیوب آنها حتی بر تو نیز آشكار گردد، به همین خاطر من خود به تنهایی آنان را محاسبه كرده به حسابشان رسیدگی می كنم به طوری كه جز من كسی بر عیوب و لغزش های ایشان آگاه نشود."

امیرالمومنین (ع) می فرمایند: " از دیگری به خاطر كاری كه خود نیز آن را انجام می دهی خرده مگیر و دیگری را برای گناهی كه ارتكاب آن را به خودت اجازه می دهی، كیفر مده."

امام صادق (ع) نیز از رسول اعظم (ص) نقل مي کنند: "لغزش هاي مؤمنين را جستجو نكنيد زيرا هر كه لغزش هاي برادرش را جستجو كند، خداوند لغزش هايش را دنبال نمايد و هر كه خدا لغزش هايش را دنبال كند، رسوايش سازد گرچه در درون خانه‌اش باشد."

امام محمدباقر (ع) می فرمایند: "براستی که نزدیکترین چیزی که بنده را به کفر می کشاند این است که شخصی با دیگری اخوت دینی برقرار سازد و لغزش های وی را گردآوری نماید که روزی با آنها او را سرزنش کند."

همچنین، امام صادق (ع) فرموده اند: "هر كس درصدد عيب‏جويى برادر مؤمنش برآيد، تا با آن روزى او را سرزنش كند، مشمول اين آيه است: كسانى كه دوست دارند، زشتى ‏ها در ميان مردم با ايمان شيوع پيدا كند، عذاب دردناكى براى آنان در دنيا و آخرت خواهد بود و خداوند مى‏داند و شما نمى‏دانيد.

منابع:

1. اصول کافی
2. میزان الحکمه
3. مستدرک الوسائل
4. وسائل الشیعه