به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از کرمان، شامگاه (3آذرماه) دانشگاه علوم پزشکی کرمان میزبان برگزاری یادواره 17 سجاده‌نشین ره عشق این دانشگاه بود که در زمان ورود به این مراسم این موضوع فکرم را مشغول کرده بود که انگیزه جوانان و نوجوانان برای حضور در جبهه‌های جنگ چه بوده است.
شهدا کسانی بودند که از تمام تعلقات دنیایی گذشتند و به جبهه‌های جنگ رفتند تا امروز همه ما در آسایش و آرامش زندگی کنیم به راستی تا چه اندازه توانستیم در دنیای امروز با وجود میدان‌های مین جدید دشمنان همانند شهدا در مقابل آنان ایستادگی کنیم؟
شهدا کسانی بودند با وجود اینکه در فکه آب بود اما آب نخوردند و شهید شدند زیرا به مولایشان اباعبدالحسین (علیه‌السلام) اقتدا کرده بودند.
چی چیزی باعث شد؛ مصطفی چمران از دانشگاه آمریکا به ایران آید و در دانشگاه واقعی درس بخواند و احمدرضا احمدی نفر اول کنکور در کل کشور دانشگاه را رها کند و به جبهه‌های جنگ برود ؟!
همزمان با اینکه ذهنم این سوال را تداعی می کرد که چرا ۳۶ هزار شهید دانش‌آموز به جبهه رفتند، کلیپی از مهرداد عزیزالهی 14 ساله استان اصفهان پخش شد که انگیزه خود را از جبهه آمدن اینگونه گفت: آمده‌ام جبهه تا شاید بتوانم در راه خدا خدمت کنم و گناهانم بخشیده شوند.
در آن زمان جوانان و نوجوانان به خوبی به وظیفه خود و دستورات امام راحل عمل کردند اما امروز به فرموده امام خامنه ای که وظیفه جوانان و نوجوانان تحصیل، تهذیب و ورزش است آیا به همین وظیفه به درستی عمل کرده‌ایم؟!
آیا جوانان امروز هم در عرصه جنگ نرم دشمن همانند جوانان دیروز در جبهه‌های جنگ عمل می‌کنند؟! شاید امروز برخی از افراد بگویید جوانان دیروز برای شهرت به جبهه‌های جنگ می‌رفتند اما به راستی که آنها خداپرستان واقعی بودند.
شهدا معتقدبودند؛ چون امام حسین(علیه‌السلام) وارد جنگ شدیم و چون امام حسین(علیه‌السلام) از جنگ خارج می‌شویم.چگونه می‌شود که شهید جوان عارف می‌شود؟ در حالی که یکی از شهدا می‌گفت: ای کاش جان داشتیم و در راه امام حسین(علیه‌السلام) می‌دادم، بهشت را نمی‌خواهم فقط اسلام پیروز شود.
نوجوانان آن روز چه کرده بودند که امام(ره)فرمود" رهبر ما آن طفل سيزده ساله‌اي است كه با قلب كوچك خود كه ارزشش از صدها زبان و قلم بزرگ‌تر است، با نارنجك، خود را زير تانك دشمن انداخت و آن را منهدم نمود و خود نيز شربت شهادت نوشيد" شهدای گمنام، امام زمان(عج‌الله تعالی فرجه شریف) را پیدا کردند درحالی که اگر امروز کسی پست و مقامی را داشته باشد؛ خودش را گم می‌کند.
در آن زمان سیم‌خاردار بود اما الان دجال‌واره و هزاران شبکه اجتماعی وجود دارد؛ آیا این شبکه‌ها برای حفظ اسلام ترویج می‌شوند؟ کسانی که از هوای نفس خودشان عبور کرده باشند از میدان مین‌های امروز هم عبور می‌کنند.
شهدا برای یاری کردن امام زمان(عج‌الله تعالی فرجه شریف) و ولی فقیه سبقت گرفتند اما ما از چه چیزی؛ تا حالا شده از امر به معروف و نهی از منکر در جامعه از یکدیگر سبقت بگیریم.
باید بدانیم که هر گناهی انجام می‌دهیم باید پاسخگوی شهدا و خانواده شهدا هم در دنیا و هم در آخرت باشیم که یاد فرموده مقام معظم رهبری مبنی براینکه چقدر سخت است یک خانواده مفقودالاثر داشته باشد آن خانواده‌ای که نمی‌داند جوانش زنده است و هر لحظه برای آنها شب عملیات است.
شهدا نه ترسی داشتند و نه نگران بودند؛ آیا انتظاری که شهیدان در وصیت‌نامه‌های خود از ما خواسته‌اند؛ خواهرام سیاهی چادر تو از سرخی خون من بالاتر است را جامه عمل پوشانده‌ایم؟!
به راستی که شهدا علی‌اکبر گونه وارد میدان جنگ شدند و علی‌اصغر گونه از میدان خارج شدند.
بیایید سرباز امام زمان باشیم نه سربار ....
یادداشت از: فهیمه عسکرپور
نظر شما