به گزارش خبرنگار اندیشه خبرگزاری شبستان، مراسم تجلیل از مرحوم ابوالحسن جلیلی، رییس اسبق دانشکده ادبیات دانشگاه تهران صبح امروز با حضور رضا داوری اردکانی، کریم مجتهدی، محسن جهانگیری و جمعی از اندیشمندان و فلاسفه کشور در تالار کمال این دانشگاه برگزار شد.
بنا بر این گزارش، رضا داوری اردکانی، چهره ماندگار فلسفه ایران در این مراسم با بیان اینکه دکتر جلیلی، فیلسوف و فردی ادیب و نجیب بود، اظهار کرد: پس از سال ها همنشینی و دوستی و همراهی و همکاری و همدلی با استاد چیزی جز خوبی از او به یاد ندارم؛ دکتر برای من مثال و نمونه بود و تاسف می خورم که چرا سالها از دیدن او محروم بودم.
وی با تاکید بر اینکه همه فکر و ذکر استاد جلیلی فلسفه بود و به امر دیگری اهتمام نداشت، ادامه داد: دکتر جلیلی از خاندان سیاست بود و زمانی که از فرانسه به تهران امد منصب مهمی در سازمان برنامه داشت اما همه آنها را رها کرد و تنها با فلسفه دمخور شد در صورتی که اگر می خواست در سیاست بماند و کاری سیاسی انجام دهد راه برای او هموار و آسان بود البته منظور من از این سخن آن نیست که سیاست بد یا خوب است بلکه منظور این است دکتر جلیلی راه فلسفه را انتخاب کرد.
وی با بیان اینکه پس از درگذشت دکتر جلیلی من با اکراه به دانشگاه تهران می آیم و از در اضطراری دانشگاه ورود و خروج می کنم، تصریح کرد: البته درِ اضطراری مسئله ای مهم نیست و گاه اضطرار در زندگی پیش می آید اما وقتی اضطرار دایم شد جای طبیعت را می گیرد و آنقدر کار و زندگی دشوار می شود.
وی با بیان اینکه در حقیقت ما بیش از 30 سال است که استاد را از دست داده ایم، بیان کرد: مرگ حق است و نمی توان فکر کرد که مردمان همیشه زنده می مانند اما مرگ چنین استاد بزرگی در سکوت جای تاسف دارد و اینکه حتی دوستان و همکاران او از این قضیه مطلع نشدند و برای من یکی از مرگ هایی که بسیار تکان دهنده بود مرگ دکتر جلیلی است.
این گزارش می افزاید: داوری اردکانی در ادامه در حالی که از شدت ناراحتی حال مساعدی نداشت و بسیار نیز متاسف شده بود، اضافه کرد: من با دکتر جلیلی سالها ارتباط نداشتیم اما سابقه انس ما محو نشده و همچنان فراموش نشده بود به طوری که من هم اکنون نمی توانم در حق مردی که در نظر من بسیار بزرگ و دانشمند و متفکر و ادیب و خوش سخن بود، سخن بگویم.
چهره ماندگار فلسفه ایران در پایان سخنان خود یادآور شد: مرگ یک استاد بزرگ در سکوت و فراموشی امری غیرعادی و نادرست و غیرموجه بوده و قابل توجیه نیست و من معنای آن را نمی فهمم.
نظر شما