به گزارش خبرگزری شبستان به نقل از نشر ققنوس ، وقوع جنگ هميشه و در هر حالتي اجتناب‌ناپذير است. به هر حال رخ مي‌دهد و با خود رعب و وحشت و نيستي و آوارگي مي‌آورد. رمان «آنچه با خود حمل مي‌كردند» گونه‌اي از داستان است كه واقعيت و خيال با هم پيوند مي‌خورد و در آن تصويري از واقعيت جنگ به طور كلي روايت مي‌شود...
ستوان يكم «جيمي كراس» با خود نامه‌هايي حمل مي‌كرد از دختري به نام «مارتا»، دانشجوي سال سوم كالج «ماونت سيبسچن در نيوجرزي». نامه‌ها عاشقانه نبودند ولي ستوان كراس اميدوار بود و نامه‌ها را تا كرده بود و درون پلاستيكي در ته كوله‌پشتي‌اش نگهداري مي‌كرد. عصرها دير وقت، پس از راهپيمايي روزانه و كندن سنگر، دست‌ها را با آب قمقمه مي‌شست، نامه‌ها را بيرون مي‌آورد و با نوك انگشت نگه مي‌داشت و آخرين ساعت روشنايي را به خيالپردازي مي‌گذراند. در خيال خود سفرهاي اردويي عاشقانه‌اي به كوهستان وايت در نيوهمپشر تجسم مي‌كرد. گاهي هم لبة چسب‌دار پاكت را كه لابد جاي زبان نويسنده بر آن مانده بود با زبان لمس مي‌كرد. بيش از هر چيز دلش مي‌خواست كه مارتا همان طور كه او دوستش داشت دوستش بدارد، ولي لحن نامه‌ها بيشتر دوستانه بود و در آنها از عشق خبري نبود.»
«تيم اوبراين» در اين اثر، ضرباهنگ‌هاي نبض مانند و مخاطره‌هاي عصب خردكن جنگ را به نحوي تصوير مي‌كند كه در صدر فهرست بهترين آثاري جا مي‌گيرد كه در باره هر جنگي نوشته شده است. روايت در اين كتاب در مدارهايي دايره شكل مي‌چرخد، و بازگويي رويدادها، رقص خاطره را در ذهن خواننده شكل مي‌دهد:
«آنچه حمل مي‌كردند بيشتر به نيازهايشان بستگي داشت. اين نيازها يا نيمه نيازها عبارت بودند از قوطي بازكن، چاقوهاي جيبي، قرص‌هاي الكل جامد، ساعت مچي، كارت شناسايي، مواد دوركننده حشره و... .»
واشينگتن پست درباره اين كتاب مي‌نويسد: «ترس و عشق و نفرت و بي‌رحمي و شفقت چنان زنده در اين كتاب تصوير شده‌اند كه مرد مي‌خواهد كه با خواندن آن دنبال دستمال نگردد.»
کتاب «آنچه با خود حمل مي كردند» را انتشارات ققنوس در قطع رقعی و با قیمت 14000 تومان چاپ کرده و به بازار کتاب فرستاده است.
نظر شما