کیانوش معتقدی، نویسنده، هنرمند و پژوهشگر هنری درباره استفاده از هنرهای تجسمی در تبلیغات شهری و محیطی شهر به خبرنگار تجسمی شبستان گفت: مقوله زیباسازی شهر سال ها در پایتخت های مهم دنیا مورد توجه شهرداری هاست چند سالی است که در شهر تهران مورد توجه قرار گرفته است، سازمان زیباسازی هم از این مورد استفاده کرده است؛ پروژه نگارخانه ای به وسعت یک شهر که ابتدای امسال در شهر تهران اجرا شد در همین راستا بود، در این پروژه برای اولین بار در شهر بزرگی مثل تهران کلیه تابلوهای تبلیغاتی جای خودشان را به نمایش آثار هنری دادند.
این هنرمند که در پروژه نگارخانه ای به وسعت یک شهر 100 عکس از معماری بنای ایرانی از وی به نمایش درآمده است، گفت: در این پروژه عکس هایی از معماری بناهای ایرانی در اختیار شهرداری قرار دادم، نمونه دیگری از این توجه به زیباسازی برگزاری سمپوزیوم مجسمه سازی شهری بود که امسال شاهد هشتمین دوره آن بودیم که آثاری که در آن خلق می شود در گوشه ای از شهر تهران نصب می شوند.
کیانوش معتقدی خاطر نشان کرد: در کنار پروژه نگارخانه ای به وسعت یک شهر مجموعه عظیمی از نقش برجسته های سفالی، بتونی و گچی در خیابان، بزرگراه ها و متروی تهران نصب و اجرا شده است که هرچند به لحاظ طراحی و کیفیت در اجرا از یک استاندارد و سبک مشخص پیروی نمی کنند ولی به هر حال فرصت جدیدی را برای زیباسازی شهر به وجود می آوردند، نکته حایز اهمیت در این بین این است که حالا که این تفکر مثبت و گام های مثبت برای زیباسازی در تهران و شهرهای بزرگ ایران برداشته شده است؛ بهتر است که از هنرمندان طراز اول دعوت شود و آثار خوبشان خریداری شود و در فضاهای شهری نصب شود و یا از این هنرمندان دعوت شود به عنوان مشاور و ایده پرداز برای به وجود آوردن بستری برای خلق آثار موجه و مبتنی بر هویت ملی ایران استفاده کنند.
پژوهشگر هنری با تاکید بر پیروی از یک استاندارد واحد در زیبا سازی شهر اظهار داشت: واقعیت این است که شهر تهران به دلیل بزرگی در برخی قسمت ها به بخش های کوچکتر تقسیم می شود ولی همواره برای زیباسازی شهر یک تفکر هست و بخش های کوچک آن را اجرا می کنند. این مسئله در زیباسازی با همین مشکل پیش برود امروز در تهران همه ایستگاه های اتوبوس شهر یک دست است اما این استانداردسازی در نقش برجسته های اتوبان ها وجود ندارد ؛ شما در یک خیابان یا زیر گذر می بیند در یک منطقه از موزاییک ریز استفاده کردند و طرح بزرگراه را می زنند و در چند خیابان آن طرف تر حجم های برجسته ساخته می شود و هماهنگی در آن نیست.
کیانوش معتقدی تصریح کرد: در واقع بحث زیباسازی این نیست که یک سری اثر را بر روی دیوار بیاوریم، هنر سازمان ها و آن افرادی که مسئول هستند این است که آثار هنرمندان را مطابق با محل نصب کنند؛ باید هر اثری هنری به بافت فرهنگی در هنر منطقه نزدیک باشد؛ از طرفی در بخش های جنوب شهر تهران هنوز مجموعه زیبایی از کاشی کاری و آجر چینی های زیبایی دوره های گذشته باقی مانده است.
این هنرمند در پاسخ به این سئوال که استفاده از هنرهای تجسمی در زیباسازی شهر آیا به ارتقا این هنر و همچنین بالا بردن سلیقه مخاطبان کمک می کند، گفت: در این ماجرا یک مثلث داریم که یک راس آن سازمان های متولی هنر هستند و راس دیگر آن هنرمدان به عنوان ایده پرداز که اثر را خلق می کنند، ولی راس مهم تر مخاطب این آثار هستند، به نظر من این مخاطبان که مردم شهر هستند دغدغه های زیادی دارند و فرصت کمی برای تجزیه و تحلیل هنری دارند، این آثاری که می خواهد خلق شود و مکان های که در آنها نصب می شود باید به سهل ترین و آسان ترین شکل با یک پیام هنری قابل فهم برای عموم مردم ارایه بشود. اگر این اتفاق بیفتد این آثار علاوه بر اینکه بر ذهن و روان مخاطب تاثیر می گذارد در جهت ارتقا هنرهای ملی و می تواند تاثیرگذار باشد.
نظر شما