خبرگزاری شبستان: در دهه نخست محرم امسال (94) دوباره شاهد بیان برخی مطالب با جهت گیری های سیاسی-جناحی در مجالس روضه از زبان خطبا و مداحان بودیم؛ مطالبی که بعضا رنگ و بوی تسویه حساب های سیاسی و جناحی داشت. برای نمونه مبلغی با اشاره به دست دادنِ جواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران با رییس جمهور آمریکا گفت: بعضی این رفتار را نادرست می دانند در حالی که امام حسین (ع) در روز عاشورا با شمر دست دادند. در مقابل عده ای در منابر و مصاحبه های خود، به نقد و ردِ این ادعا پرداختند! و این نمونه مشتی از خروار است.
حال سوال این است که آیا منبری که جایگاه رسول الله الاعظم، حضرت محمد مصطفی (ص) و اهل بیت معظم و معصوم ایشان است، محلِ طرح چنین مطالبی است؟ این سخن، درست که، یک مسلمان باید بینش و بصریت سیاسی داشته باشد، اما طرح چنین مطالبی که کاملا رنگ وبوی سیاسی و جناحی دارد، موجب بصیرت افزایی یا تضعیفِ جایگاه منبر و تبلیغ می شود؟!
برای بررسی اینکه طرح چنین مطالبی در شان منبر رسول الله (ص) هست یا خیر؛ نظرات پنج تن از فقها و علمای حوزه علمیه تهران را جویا شدم که شرح آن، از نظرتان می گذرد.
آیت الله سیدباقر آیت میردامادی، نماینده آیت الله نوری همدانی، امام جماعت مساجد امام رضا (ع) و همدانی ها و نویسنده و پژوهشگر حوزوی:
کسانی که از تاریخ عاشورا و قیام امام حسین (ع) برای تطهیر جریان و گروه سیاسی منتسب به خود، سوءاستفاده می کنند، مرتکب اشتباه فاحشی می شوند. هم چنان که اخیرا فردی با اشاره به دست دادن حضرت سیدالشهدا (ع) با عمر سعد، رفتار یکی از مسئولان را توجیه کرد. حال این سوال به ذهن تبادر می کند که چنین فردی با چه مجوزی منبر رسول الله را وسیله ای برای اغراض سیاسی خود قرار داده است؟ ضمن اینکه مقام معظم رهبری تاکید فرمودند: "دیدار امیرالمومنین (ع) با طلحه و زبیر و سیدالشهدا (ع) با لشکریان ابن زیاد، برای موعظه و نصیحت، بود و مذاکره به معنای امروزی مطرح نبود".
بحث درباره درستی یا نادرستی عملِ فلان مسئول نیست و بنده واردِ مسایل و موضع گیری ها سیاسی یا جناحی نمی شوم. بلکه سخن درباره نقش و جایگاه تبلیغی منبر است که نباید آن را به مسایل ریز و کم اهمیت تقلیل داد. نباید نهضت عاشورا و جهادِ امام حسین (ع) و اصحابش، وسیله ای برای توجیه اعمال شخصی یا جناحی شود.
آیت الله سیدرضا حسینی مازندرانی، فقیه اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام، تولیت مدرسه علمیه و امام جماعت مسجد جامع امام حسین علیه السلام:
الویت اصلی گویندگان اعم از مبلغان، خطبا و مداحان، بیان اهداف و انگیزه های نهضت حضرت سیدالشهدا علیه السلام باشد. تبیین حدود سوگواری را مراجع به ویژه مقام معظم رهبری، آیت الله العظمی خامنه ای، طبق روایات و احادیث مشخص می کنند که گویندگان نباید از آن ها تجاوز کنند. هرچند گاهی برخی از مداحان و وعاظ، مطالبِ جعلی و فاقد سند را مطرح می کنند.
طرح برخی از مطالب، جنبه خودسرانه پیدا کرده است که موجب تضعیفِ بنیان های دین می شود. باید توصیه ها و سفارشات،مراجع و مقام معظم رهبری، ملاک عمل و سخنانِ گویندگان باشد.
آیت الله سیدعبدالجواد علم الهدی، فقیه اهل بیت عصمت و طهارت و استاد درس خارج فقه و اصول:
فارغ از مطالب مطروحه و جزئیات آن، طرح چنین مطالبی به ویژه اگر در دفاع یا نقدِ جریانی یا جناحی باشد، صحیح نیست. ضمن اینکه ماجرای دست دادنِ حضرت اباعبدالله علیه السلام با عمر سعد در منابعی که بنده بررسی کرده ام مانند، ارشادِ شیخ مفید، بحارالانوار علامه مجلسی و مانند این ها وجود ندارد.
آیت الله جواد غروی علیاری، فقیه اهل بیت عصمت و طهارت، تولیت مدرسه علمیه فاطمیه و استاد درس خارج فقه و اصول:
گویندگان سخنانی را که در حیطه وظایف شان و مطابق با شان و شخصیت حضرات معصومین علیهم السلام است، بیان کنند. هرچند متاسفانه گاهی مطالبی دون شانِ امامت و نهضت ابا عبدالله (ع) طرح می شود. منبر، محلِ تسویه حساب های سیاسی نیست. منبرِ رسول الله (ص)، محل تبلیغ و ترویج دین است. بنابراین گویندگان نباید امور سیاسی که در شان منبر، واعظ، خطیب و هیئات نیست، بگویند. طرح چنین سخنانی دال بر بی تقوایی یا ضعف تقواست.
حجت الاسلام والمسلمین سیدمحمود مجد، تولیت مدارس علمیه و امام جماعت مساجد باقرالعلوم و امام حسن مجتبی علیهما السلام:
امام حسین (ع) که برای مبارزه با طواغیت و احیای دین اسلام حاضر به بذل جانشان شدند، چگونه می توانند با دشمن مذاکره کنند؟ طرح مذاکره سیدالشهدا علیه السلام با عمر سعد، دروغ است؛ زیرا حضرت در برابر تبدیلِ خلافت به سلطنت و حکومتِ موروثی مبارزه کردند.
گویندگان، انگیزه و اهداف قیام حضرت اباعبدالله علیه السلام را طبق روایات، مستندات و منابع واقعی بیان کنند و نباید برای درآوردنِ اشکِ متسمعین، مطالب دروغ بیان شود. هرچند گاهی مطالب دروغ بیان و رفتارهای نادرست مانند قمه زنی، زنجیرزنی های شدید و مانند این ها، انجام می شود.
سخن آخر
امیدوارم گویندگان حسینی که حتما خود را مطیع دستورات دین و 14 معصوم علیهم السلام می دانند، دین را از طریق منابع اصلی آن یعنی روایات و احادیث صحیح، حَسَن، و موثق، و از زبان و نوشته های فقها و علما فراگیرند و خود را ملزم به رعایت آن بدانند. ان شالله.
نظر شما