به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از پایگاه خبری حوزه هنری، احمد سفلایی، معاون پژوھش دانشكده تلویزیون و هنرهای دیجیتال در پاسخ به این پرسش كه با توجه به كوتاه بودن زمان ارائه فیلم های 100 ثانیه ای، چه مضامین و موضوعاتی می تواند برای ساخت این فیلم ها مناسب باشد، گفت: وقتی فیلم به محدودیت زمانی می‌رسد، استفاده از عنصر ایجاز در آن كلیدی و كاربردی می شود. استفاده از ایجاز در درام تعریف خاص خود را دارد و با استفاده از این موضوع، فیلم های 100 ثانیه ای باید به چكیده یا عصاره یك رویداد و یا یك وضعیت دراماتیك اشاره كنند.
سفلایی افزود: قائدتا این وضعیت دراماتیك می تواند یك لحظه از یك زندگی باشد كه خود آن لحظه نقطه عطف محسوب می شود و یا اینكه می تواند بیانگر گوشه ای از زندگی باشد و باقی قصه به مخاطب واگذار شود.
وی با اشاره به اهمیت تبحر كارگردان برای نمایش فیلم 100 ثانیه ای تشریح كرد: گاهی تصویر كردن اتفاقات و لحظات دراماتیك بین كارگردانان غیرحرفه ای موفق است؛ چون اصل موضوع خود آن اتفاق است و نه نوع روایت آن. در حالت دوم وقتی ما از اتفاقات می گذریم و به ساخت اصلی درام نزدیك می‌شویم، به كارگردانی احتیاج داریم كه بتواند عناصر روایت خود را در این فرصت كم به صورت استادانه بچیند.
معاون پژوھش دانشكده تلویزیون و هنرهای دیجیتال افزود: شما تنها امكان استفاده از 100 نمای كوتاه از بین میلیون ها نمای مختلف را در این فیلم ها دارید. وقتی كارگردان كاملا متبحر باشد، به جای سردرگمی در صحنه های مختلف می تواند چكیده مورد نظر خود را دریافت كند و با یك فیلم قابل قبول رو به رو می شوید.
سفلایی درباره چگونگی انتقال مفاهیم در فیلم های 100 ثانیه ای بیان كرد: كارگردانی كه بخواهد به این شیوه قصه خود را روایت كند، قطعا باید میانبرهای سینما را بشناسد و بتواند در بهترین حالت مخاطب را با فیلم خود همراه كند. اگر بخواهید از شكل روایی كلاسیك به صورت عین به عین برای بیان فیلم خود استفاده كنید، قطعا كار شما در آن زمان اندك به شیوه ای نیست كه بتوانید تمام حرف خود را در 100 ثانیه بگویید.
نظر شما