خبرگزاری شبستان/ قم
برنامه ریزی برای شادمانه زیستن کار دشواری است و تلاش کردن برای رسیدن به شادی و نشاط به این معناست که زحمت زندگی دشوار را به جان باید خرید. با جستجوی شادی و گشاده رویی تقریبا به فردی تبدیل می شوید که دیگران می توانند روابط سودمند و صمیمانه ای با شما داشته باشند.
برخورداری از فرهنگ تفسیر مثبت وقایع روزمره زندگی، نگاه مثبت به محیط و اطرافیان و خلاصه اعتقاد به معنی دار بودن حیات و اینکه حتی در رنج و سختی های زندگی هم نوعی دلیل و معنا وجود دارد، می تواند سلامت هیجانی و نشاط ما را تامین کند.
دکتر الیس از مشهورترین روان شناسان بالینی در جهان معتقد است که از جمله موانع اصلی یک زندگی پر نشاط و آرام، داشتن تصورات نامعقول و افکار منفی و مخرب است. باورهای منفی موجب بروز احساسات و هیجانات منفی، نابسامانی مانند احساس گناه و ناشکیبائی در برابر مشکلات، احساس ناکار آمدی، کمال گرایی افراطی، انتظارات و توقعات بی جا، عصبانیت و آزردگی شدید از اطرافیان و همکاران می شود که هر یک به نوبه خود می تواند مانعی برای شادی و نشاط ما باشد.
روانشناسان راه های کاربردی فراوانی را برای کسب شادی پایدار و ماندگار در زندگی و وجود انسان، ارائه داده اند که برخی از آنها در گفتگوی ما با سید کمال الدین طباطبایی، کارشناس ارشد روانشناسی بالینی و دبیر انجمن روانشناسان نواندیش اشاره شده است:
جناب آقای طباطبایی؛ به عنوان اولین سوال بفرمایید شادی و نشاط در روانشناسی به چه معناست؟ شادی و نشاط در روانشناسی، تحت عنوان کلی شادکامی مطرح می شود که عوامل مختلفی بر روی آن نقش دارند، از آنجایی که احساسات و هیجانات ما تحت تاثیر افکار ما هستند یکی از روش هایی که با استفاده از آن می توانیم شادی را در خود بوجود بیاوریم، جنبه های فکری ماست.
محیط پیرامون چه میزان در شادی ما تاثیرگذار است؟ برخی افراد به خاطر برداشت های منفی و نگاه بدبینانه ای که به محیط اطراف دارند این فرصت را برای شادی از دست می دهند که در روابط اجتماعی و خانوادگی و بین فردی تاثیرات منفی خود را بر جای می گذارد، نگاه مثبت به محیط افراد می تواند این مثبت اندیشی و فرصت را به ما بدهد که با نگاه مثبت، رفتارهای مثبت نیز داشته باشیم. روابط اجتماعی که دارای کفایت لازم باشد می تواند به ما کمک کند تا یکی از مهم ترین جنبه های سلامتی یعنی شبکه حمایتی اجتماعی را به خوبی به دست بیاوریم که یکی از ملاک های شادکامی انسان هاست.
این طرز تفکر ماست که قادر است در بحران ها ما را یاری کند و وجودمان را با نشاط و شادمانی تقویت کند وقتی قلبمان از شادی و نشاط آکنده باشد خواهیم توانست با دیگران به ملالیت و مهربانی رفتار کنیم هنگامی که در کاری شکست می خوریم با شجاعت بلند شویم و با راه خود ادامه دهیم. همیشه کلمات شادی بخش و امیدوار کننده بر زبان بیاوریم، حقیقت اندیش باشیم. جهان بازتابی از خود ماست، وقتی عشق می ورزیم تمام جهان به نظر فوق العاده می آید پس باید دید خود را تغییر دهیم تا بتوانیم بهتر و شادتر زندگی کنیم.
چه رابطه ای بین شادی و زندگی وجود دارد؟ یعنی می توان افرادی را که در زندگی موفق هستند جزو شاد ترین افراد جامعه به حساب بیاوریم؟ بین شادی و زندگی رابطه مستقیم وجود دارد. یعنی کسی که در ظاهر و باطن شاد است، چهره ای گشاده دارد و امیدواری، پویایی و تفکر منطقی بر وجودش حکم فرماست، احساس مثبت، ایجاد فرصت برای دیگران و صفات پسندیده دیگرش او را در دل دیگران جای می دهد، شادی تصمیم گیری را برای او راحت ترمی کند و چنین انسانی زمین را برخود تنگ نمی بیند در کوچه باغ زندگی او از بن بست خبری نیست و اتکا به خداوند و احساس برخوردار دائمی از حمایت های اورا در دل دارد، در نتیجه از زندگی کردن لذت می برد و وجودش برای خود و دیگران ارزشمند می شود.
شادی، زندگی را خوشایند می سازد و اشتیاق برای پرداختن به فعالیت های اجتماعی را آسان می می کند. ارسطو، پروراندن عالی ترین صفات و خصایص انسانی را شادمانی می داند یعنی شادی تنها در لذت های مادی گذرا خلاصه نمی شود، شادمانی واقعی در نزدیک شدن به هدف والای آفرینش و آراسته شدن به خصلت ها و خوی های انسانی و الهی است. به طور خلاصه می توان گفت شادی به طور مطلق امکان پذیر نیست و هر انسانی مطابق جهان بینی و اندیشه های خود اگر به چیز های مورد علاقه اش برسد و از زندگی اش رضایت داشته باشد در خود احساس شادی می کند.
مهم ترین ملاک شادی این است که در وجود ما ماندگار بوده و زودگذر نباشد، شادی پایدار و ماندگار در یک فرد چگونه بوجود می آید؟ شادی پایدار در اثر مداومت در ایجاد فعالیت هایی است که آن شادی را ایجاد می کند، یک فرد وقتی نگرش خوش بینانه ای نسبت به محیط اطراف داشته و فعالیت های ورزشی مناسب و رضایت لازم از شغل و ازدواج و تحصیل موفق داشته باشد، ایجاد یک فضای مستمر و مداوم شادکامی را فراهم می کند و در صورتی که سعی بکنیم همیشه در چنین فضا و محیط سالمی به دنبال شادی باشیم، زمینه باقی ماندن شادی را فراهم می آورد.
شادی و نشاط یک فرد چگونه می تواند به کل جامعه نیز سرایت کند؟ وقتی افراد جامعه شاد باشند یک محیط اجتماعی شادی را هم خواهیم داشت، وقتی افراد از کارشان لذت ببرند کارآیی بهتری می توانند در کار داشته باشند که رضایت ارباب رجوع را به دنبال داشته باشد. اگر یک نفر از تحصیل خود لذت ببرد در روابط اجتماعی با آرامش و سلامت می تواند با دیگران ارتباط برقرار کرده و این هیجان را به گروه های در ارتباط منتقل کند.
از دید شما به عنوان یک روانشناس، نگاه اسلام به شادی چیست؟ اسلام ضمن توجه به شادی های واقعی، به شناخت و انس با شادی های معنوی و عمیق، همراه با احساس مداوم زیبایی سفارش کرده و دریچه نوینی از شادابی پایدار را به سوی انسان می گشاید. لذت و خوشی تنها با عوامل مادی بدست نمی آید عوامل معنوی نیز در ایجاد شادی موثرند، گاهی انجام کارهایی که از روی عادت باید لذت بخش باشند نه تنها لذتی به انسان نمی بخشد بلکه عذاب وجدان و تشویش روحی نیز می آورد، چرا که روح و وجدان آماده لذت بردن نیستند. ارضای تمایلات به هر صورت و در هر شرایط شادی آور نیست گاه پرهیز از لذت، لذت بخش تر از نیل به لذت است.
حضرت رضا(ع) در ضرورت شادی و تفریح، جایگاه ویژه ای در تقسیم بندی اوقات و نظم روزانه اختصاص داده اند و توصیه نموده اند: "ساعتی از روز را به تفریحات خود اختصاص دهید و از مسرت و شادی ساعات تفریح، نیروی انجام وظایف وقت های دیگر را تامین کنید."
پایان پیام/
نظر شما