به گزارش خبرگزاری شبستان؛ روزنامه "رأی الیوم" در مقاله ای به قلم "عبدالباری عطوان" –سردبیر خود- نوشت: "از آقای "عادل الجبیر" –وزیر خارجه عربستان سعودی- خواهش می کنیم حتی برای چند روز هم که شده از سخن گفتن درباره ایران و سوریه دست بردارد و به مرخصی برود؛ چراکه این روزها به شیوه ای دیوانه وار در این خصوص سخن می گوید؛ این جنون به بیماری تبدیل خواهد شد، نتایج عکس خواهد داد و از جهل او نسبت به تحولات ریشه ای جهانی که معادلات این دو پرونده را تغییر داده است پرده برمی دارد.
عربستان سعودی در امور کشورهای دیگر دخالت می کند و مسئولیت بزرگی در این زمینه متوجه آن است؛ چراکه آن نقش بزرگی را درتسهیل جنگ علیه عراق و اشغال آن ایفا کرد و در مقابل از مقاومت فلسطین حمایتی نکرده است؛ اشتباهات تاریخی بزرگی را در یمن مرتکب شد و با دخالت نظامی در این کشور، اشتباهاتش را به اوج رساند؛ دخالتی که نه تنها مشکلی را مرتفع نکرد، بلکه مشکل تراشی هم کرد.
سیاست خارجی عربستان به هیجانی بودن، عکس العمل و اظهارات دیکته شده محکوم است و خوانش صحیح و هدفنمدی از واقعیت ندارد.
آمریکا که داعیه ابرقدرتی دارد، در بیشتر سیاست های خود، به ویژه در قبال سوریه بازنگری کرده است و "جان کری" –وزیر خارجه آن- از گفتگوی خود با روسیه و متحدان آن در منطقه به منظور تلاش برای پرهیز از ویرانی فراگیر و نیز بررسی گزینه هایی که انتقال سیاسی در سوریه را ممکن می سازد، خبر داد؛ جان کری دیگر از برکناری بشار اسد سخن به میان نیاورد؛ چراکه می داند این گونه اظهارات به ویژه پس از ورود نظامی روسیه، دیگر کارایی خود را از دست داده است؛ ولی آیا "الجبیر" و رژیم سعودی این پیام را دریافت کرده است؟!!
وقتی می بینیم "اشتاین مایر" –وزیر خارجه آلمان- در کنفرانس مشترک خود با "الجبیر" با انتقاد از دولت سعودی و کشورهای خلیج فارس از آنان می خواهد تعداد پناهجویان سوری بیشتر ی را پذیرا باشند و نیز در دیدار با "ملک سلمان" از نقض حقوق بشر در کشورش سخن می گوید و این مقامات سعودی جوابی برای گفتن ندارند، احساس غصه می کنیم.
از سوی دیگر، "الجبیر" در تماسی تلفنی با "محمود عباس" خواست تا تنش در فلسطین را متوقف کند تا از این طریق به فشارهای آمریکایی و اسرائیلی بر خود پاسخ گفته باشد.
بدیهی است وقتی عربستان از فلسطین حمایت نمی کند، طبیعتا خلأئی بوجود می آید که قدرت های منطقه ای مانند ایران را بر آن می دارد تا برای پر کردن این خلأ دست به کار شوند و انتقادات شدیدی را متوجه سعودی ها نمایند. البته، این مایه افتخار است که رهبران فلسطینی در تحقق انتفاضه پاک خود، نه تنها از سران خیانتکار عربی درخواست کمک نکرده اند، بلکه آنها را به همدستی با رژیم صهیونیستی علیه خود هم متهم می کنند.
یک بار دیگر تکرار می کنیم؛ سیاست خارجی عربستان به مانند سیاست داخلی آن به صورت ریشه ای نیازمند بازنگری است و باید بر اصول عربی که اولین آن قضییه فلسطین است بازگردد. البته این مهم، شیوه ای دیگر و مجریان جدیدی را می طلبد؛ این موضوعی است که درک آن به توضیحی زیادی نیاز ندارد.
نظر شما