به گزارش خبرگزاری شبستان از رشت، ابراهیم تبسم چهره، چهره قرآنی گیلانی حاضر در فاجعه منا در مراسم گرامیداشت قاریان این فاجعه که عصر امروز( 21 مهر) در سالن اجتماعات سازمان تبلیغات اسلامی گیلان در رشت برگزار شد، به بیان جزئیاتی از شهادت حجاج ایرانی پرداخت.
وی در خصوص نحوه اعزام به حج تمتع گفت: در ماه رمضان سال 94 سفری به عتبات عالیات داشتم. مقابل حرم حضرت علی (علیه السلام) بودم که از شورای عالی امور قرآنی تماس گرفتند و گفتند نام من برای حج تمتع درآمده و این سفر را هدیه‌ای از جانب حضرت علی(علیه السلام) می‌دانم.
تبسم چهره با بیان اینکه سخت ترین روزهای حج، چهار روز حضور در منا و مشعر است، افزود: گرمای نزدیک به 50 درجه و وضعیت آب و هوای نامناسب توان جسمی انسان را تحلیل می‌برد.
وی ادامه داد: صبح روز واقعه که به سمت منا حرکت کردیم فاصله چادرهای ما تا مکان رمی جمرات سه کیلومتر بود و به طور معمول چهار خیابان برای مسیر رفت و برگشت حجاج آماده می‌شود.
قاری گیلانی حاضر در فاجعه منا اضافه کرد: بسیاری از قاریان حج تمتع امسال سفر اولشان بودند و نمی‌دانستند که همه حجاج به سمت یک خیابان که خیابان 204 بود راهنمایی می‌شود. قاریان در کنار هم بودیم و ابتدای خیابان راحت و روان در حال رفتن بودیم.
وی ادامه داد: هنگامی که 1/5 کیلومتر طی شد در جاده منتهی به جمرات راه بسته شد و این در حالی بود که از پشت سر بر تعداد جمعیت اضافه می‌شد. جمعیت حجاج ساکن بود و در هوای 45 درجه در فضایی کم و با تعداد زیاد کنارهم توقف کرده بودند.
تبسم چهره اظهار کرد: در جای خود ثابت بودیم و کم کم احساس تنگی نفس به ما دست داد و این سکون باعث شد که تقلایی کنیم. هر گروهی از حجاج به طرفین حرکت کردند تا خود را از این فضا نجات بدهند. دو طرف خیابان بسته بود و دیوارهای اطراف هم با نرده‌های آهنی محصور شده بود.
وی هچنین گفت: عده‌ای از میله‌ها بالا رفتند که بسیاری به پایین سقوط کردند و زیر پا له شدند. من همراه آقای رجبی، حافظ قرآن و آقای حمید شاکرنژاد همراه آقای حسنی بود. آقای شاکرنژاد تعریف می‌کرد تا جایی رفتند که حسنی گفت نمی‌توانم ادامه دهم. توسط دوستان به گوشه‌ای انتقال داده شد تا بعد از نفس تازه کردن به حرکت ادامه دهد که متاسفانه آنجا ماند و از دنیا رفت.
قاری گیلانی حاضر در فاجعه منا با بیان اینکه روز عاشورا در مقابل آستانه اشرفیه شرایط ازدحام جمعیت مانند منا را تجربه کردم، اظهار کرد: 10 ثانیه قبل از شروع حادثه و زیر پا ماندن، ابتدا خواستم به سمت راست بروم که صدای شیون خانمی مرا منصرف کرد. به سمت چپ حرکت کردم و منطقه روبرویم باز شد و به منفذی بین دو چادر برخورد کردم و داخل شدم.
وی افزود: به محفظه‌ای جعبه مانند و بزرگ که از جنس پلاستیک خشک بود برخورد کردم و از آن بالا رفتم و در همین حین در زیر پایم ظرف 10 ثانیه 20 نفر زیر جمعیت رفتند و در حال جان دادن بودند. جمعیت روی جمعیت می‌آمد و از نفرات زیر مانده اثری دیده نمی‌شد. سیل جمعیت باعث می‌شد که حجاج بر روی هم افتاده و توان حرکت رو به جلو، عقب و یا چپ و راست را نداشته باشند.
تبسم چهره با بیان اینکه شرایط مهیا شده بود که جان خود را نجات دهم و از محیط فاجعه دور شوم، گفت: مشاهده کردم یکی از دوستانم در میان جمعیت گیر افتاده و گریه می‌کند. مرا صدا زد و گفت اگر بروی من مرده‌ام. او و 15 نفر دیگر را با حوله دور گردنم بالا کشیدم و نجات دادم.
وی تاکید کرد: آب نداشتیم و بیشتر حجاج به خاطر تشنگی از دنیا رفتند.
قاری گیلانی حاضر در فاجعه منا اظهار کرد: درجایی که ایستاده بودم داخل جعبه‌ای بطری آب دیدم، دستم را دراز کردم تا آب بردارم تا به کسانی که آب می‌خواستند و توانشان تمام شده بود آب بدهم. کسی که آنجا بود دست مرا به سمت پایین کشید.
تبسم چهره گفت: هنگامی که به سمتش رفتم تا آب بگیرم وقتی فهمید ایرانی هستم به من آب نداد. یکی از حجاج ایرانی با چک پول 50 هزار تومانی ایستاده بود و تقاضای آب داشت که به او هم آب ندادند. این صحنه‌ها را فراموش نمی‌کنم.
نظر شما