به گزارش خبرگزاری شبستان پوتین در حاشیه نشست های سازمان ملل متحد در نیویورک با حسن روحانی رئیس جمهور ایران دیدار و گفتگو کرد. این دیدار با سرفصل های سوریه ، همکاری های دو و چند جانبه و همچنین مساله سامانه موشکی S-300 همراه بود .به نظر می رسد تهران و مسکو به جمع بندی لازم برای همکاری های مشترک برای آینده تحولات سوریه رسیده باشند مساله ای که برای غربی ها حاوی پیام های خوشآیندی نیست. در حال حاضر بحران مهاجران و مساله آینده بشار اسد در کنار رشد بی رویه داعش اضلاع مثلث رویاروی غرب و روسیه را در خصوص خاورمیانه تشکیل می دهند.
اقدام مسکو در سوریه از دو راهبرد کلی نشات می گیرد :
1 – پایداری بشار اسد در قدرت به همت روسیه و تضعیف داعش
2 – حفظ بندر طرطوس و منطقه لاذقیه به عنوان مناطق علوی نشین و تجزیه سوریه
روسیه این دو سناریو را به عنوان راهبرد کلان خود در خصوص تحولات سوریه ارزیابی می کند به همین جهت برای نیل این اهداف به همکاری با ایران به عنوان تنها هم پیمان خود در پرونده سوریه نیازمند است.
در این مرحله زمان ارزیابی آن رسیده که تهران چه کمک های می تواند به روسیه در امور سوریه کند؟ آیا شاهد پیاده کردن نیروهای ایرانی از هواپیماهای هرکولس یا آنتونوف 140 در فرودگاه دمشق و لاذقیه خواهیم بود؟ بعید به نظر می رسد که ایران در شرایط کنونی با رویکردی نظامی در خاک سوریه رفتاری تهاجمی علیه داعش داشته باشد اما با همکاری های اطلاعاتی میان تهران و مسکو عملا حرکت های داعش و گروه های تروریستی میان عراق و سوریه کنترل خواهد شد که این مهم به تضعیف داعش در کوتاه مدت کمک می کند.
در همین حال باید دید روسیه در مرود سوریه چه می خواهد؟
بقای بشار اسد در سوریه می تواند موقعیت مسکو در خاورمیانه را احیا بخشد و به نظر می رسد کرملین پیش از این با دیگر کشورهای عربی حوزه خلیج فارس در خصوص موضع گیری خود به جمع بندی رسیده باشد به همین خاطر شاهد سکوت جامعه عربی به خصوص عربستان سعودی در خصوص پیاده کردن نیروهای روسی در سوریه هستیم. از سوی دیگر اردوغان به عنوان یکی از دشمنان بشار اسد که سرمایه گذاری راهبردی بر سقوط حزب بعث در سوریه کرده است نیز پس از سفر به مسکو و شرکت در حاشیه افتتاح مسجد این شهر توسط رهبران روس در مورد موضع گیری های کرملین توجیح شده است و در همین راستا سخنان اخیر وی در مورد حضور اسد در دوران انتقالی قابل تفسیر است.
نباید از نظر دور داشت که اکنون موضع گیری رهبران جهان نسبت به آینده سوریه تغییر کرده و تقریبا تمامی دولت های تاثیر گذار به جز ریاض و آنکارا از موضع تهران در مورد حضور اسد و حفظ ساختارهای قدرت در سوریه حمایت می کنند.
نزدیکی تهران و مسکو در پرونده سوریه به مدلی برای مسائلی چون یمن نیز تبدیل خواهد شد به طوری که مدل عربستان در یمن از سوی مسکو در پرونده اوکراین شبیه سازی شد و عملا اکنون با رویکرد جدید روسیه در سوریه پرونده های چون فلسطین ، یمن و اوکراین به حاشیه رانده شده اند .
نظر شما