خبرگزاری شبستان- گرگان: دستان لرزان ابراهیم زمانی که خنجر بر گلوی اسماعیل می گذارد، زلال ترین و ناب ترین لحظه های بندگی و عبودیت است. ابراهیم علیه الاسلام، بنده پاک خداوند، پیامبر و وصی خدا بر روی زمین، دارای مقام نبوت و امامت، امروز امتحان سختی دارد. ابراهیم، پیامی از سوی خدایش می شنود، اسماعیل را به قربانگاه ببر و ذبحش کن! لرزه ای بر اندام پیر و نحیف پیامبر می افتد اما هم چنان مطیع امر خداست. اسماعیل، تنها فرزند و جگر گوشه ابراهیم است، او را به مسلخ می برد تا عزیزترین فردش را قربانی کند، ابراهیم مطیع امر خداست و تمام دارایی اش از دنیای مادی، پسری است که سال ها منتظر به دنیا آمدن و بزرگ شدنش بوده است.
... و خدا لطف می کند به ابراهیم و جان اسماعیل را به خضوع و خشوع ابراهیم علیه الاسلام می بخشد و چه زیبا پدر و پسر از آزمون الهی سربلند بیرون می آیند.
امروز روزی است که هرکدام از ما، باید اسماعیل ها که همان عزیزترین چیزها در نزد ما، در دنیای مادی هستند و دل بسته آنها شده ایم، را قربانی کنیم و از آن بگذریم.
قربان، بزرگترین عید مسلمانان جهان از راه رسیده و شهرها و روستاها آذین بندی شده اند تا عید بندگی را جشن بگیرند. در نگارستان ایران زمین هم مردم از قومیت ها و مذاهب مختلف، این عید بزرگ را در کنار هم جشن می گیرند.
یکی از قومیت هایی که بیش از 40 درصد جمعیت این استان را تشکیل می دهند، هموطنان ترکمن ما هستند که قربان را بزرگترین عید خود می دانند و آداب و رسوم خاصی هم در ایام این عید دارند.
در روزهای نزدیک به فرا رسیدن عید قربان حس و حال دیگری در مناطق ترکمن نشین به وجود می آید. از ده روز قبل از عید، خانه تکانی شروع می شود. همه در این کار سهم دارند.
روز «کر» (یک روز مانده به عید) که فرا می رسد زنان و دختران به شدت به تکاپو می افتند تا کارهای باقی مانده مربوط به نظافت و پاکیزگی منزل را به اتمام برسانند. در این روز همچنین نان های روغنی پخته می شود و در بین همسایگان توزیع می شود.
دختران و پسران ترکمن، این عید بزرگ را بهترین فرصت برای آغاز زندگی مشترک می دانند و مراسم عروسی زیادی در این ایام در مناطق ترکمن نشین برگزار می شود. صدای بوق خودروها در کوچه ها و خیابان ها لحظه ای آرام نمی گیرد و هر ساعت زوجی به خانه بخت می روند.
قبل از روز عید، حیوانی که قرار است قربانی شود خریداری می شود و در حیاط منزل نگهداری می شود. سه روز فرصت قربانی کردن وجود دارد اما اغلب ترکمن ها در همان روز عید به ذبح قربانی می پردازند. صبح روز عید هر کسی بهترین و نو ترین لباسی که دارد بر تن می پوشد و نمازلیق به دست راهی عیدگاه می شود.
پس از اقامه نماز عید، کار ذبح قربانی با خواندن اسم اعظم خداوند و دعای آن، انجام می شود. هر کسی سهمی از گوشت قربانی دارد. بخشی از حیوان ذبح شده به فقرا داده می شود، بخشی برای پذیرایی از مهمان و بخشی هم در بین اقوام و اعضای خانواده تقسیم می شود.
در این ایام، ترکمن صحرا نهایت سخاوت را دارد و مانند همیشه ترکمن ها، میزبانی شایسته و خوب برای مهمانان خود هستند.
نظر شما