از تحرکات مخفيانه انگليس تا جريان بمباران هايي که داعش را قوی تر کرده است

به گزارش خبرگزاري شبستان به نقل از پايگاه خبري انتفاضه الکترونيک، بحث هاي زيادي در ميان نخبگان سياسي و رسانه اي در روزهاي اخير در مورد لزوم آغاز حملات هوايي عليه داعش در سوريه صورت گرفته است. اينها صداي آشنای طبل براي به راه اندازي جنگ است.

در سال 2013، پارلمان انگليس با رد درخواست نخست وزير اين کشور براي حمله به سوريه همه را شگفت زده کرد. اين اقدام حتي براي مدت زماني ماشين جنگي آمريکا را نيز به عقب راند.

اما از سپتامبر سال 2014، آمريکا در واقع حملات هوايي در سوريه را با هدف قرار دادن داعش آغاز کرده است و اخيرا نيز جزئيات بيشتري از مشارکت انگليس در اين حملات با سرپيچي از راي پارلمان اين کشور منتشر شده است.

در ماه ژوئيه فاش شد که خلبانان انگليسي در حملات به فرماندهي آمريکا در سوريه مشارکت داشته اند. و هفته گذشته، دولت لندن اعلام کرد که دو شهروند انگليسي در حمله هواپيماهاي بدون سرنشين در سوريه ترور شده اند. اين اقدامات سبقه نگران کننده اي را ايجاد کرده و انگليس را در يک مسير در کنار آمريکا و اسرائيل قرار داده است.

ارتش انگليس در حال حاضر اين حق را به خود داده تا شهروندان خود را بدون برگزاري هيچ دادگاه و محاکمه اي بکشد.

روشن است کامرون خواستار جنگ در سوريه است، به نظر مي رسد وي مخفيانه وارد گود نيز شده باشد. گويي در سوريه اکنون به اندازه کافي خون و خونريزي صورت نمي گيرد.

در اين ميان رسانه هاي انگليسي نظير روزنامه «سان» و «ديلي ميل» با انتشار شايعات، نقش بسزايي در کوبيدن بر طبل جنگ در سوريه داشته اند. آنها با تمرکز بر بحران پناه جويان و ديگر موضوعات تاثير گذار مانند مرگ «آيلان کردي» تلاش کرده اند اذهان را از دخالت انگليس در اين جنگ منحرف کنند.

اما حقيقت چيست؟ نتيجه حملات هوايي غرب عليه مواضع داعش در سوريه چه بوده است؟

تقريبا يک سال از زمان آغاز حملات هوايي آمريکا در سوريه مي گذرد و اگر هدف از بين بردن داعش بود، تاکنون اين گروه بايد با شکست کامل مواجه مي شد. در سال گذشته، داعش نه تنها اعدام هاي سلسله وار غيرنظاميان را افزايش داد، بلکه قلمروهاي بيشتري را نيز اشغال کرد.

يک جنگ هوايي توسط يک قدرت امپرياليستي خارجي مانند انگليس نمي تواند گروهي مانند داعش را شکست دهد و جنگ زمينی با يک قدرت امپرياليستي خارجي مي تواند حتي فاجعه اي بدتر را رقم بزند. اوضاع در سوريه وخيم است و مي تواند وخيم تر هم شود.

دليل اين امر اين است که بمباران هاي غربي به کشته شدن غيرنظاميان بسياري منجر شده و عضوگيري داعش در سوريه را تسهيل بخشيده است. داعش با توسل به چنين حملاتي – هرچند بي نتيجه - فراخوان ها افزايش داده و نيروهاي بيشتري را از سراسر جهان جذب خود مي کنند.

دخالت غرب در جنگ سوريه تنها آن را طولاني تر مي کند. همان طور که تهاجم سال 2003 به عراق نشان داد، چنين دخالت هايي درديگر کشورها بي نتيجه است.

در همين حال، درد و رنج هاي جنگ داخلي سوريه ادامه خواهد داشت و داعش تحرکات خود را تشديد خواهد کرد.

در واقع، همانطور که قبلا بحث شد، قدرت هاي غربي و به ويژه رژيم صهيونيستي به عمد سياست حمايت از يک طرف و يا طرف ديگر را دنبال نمي کنند. هر چه جنگ سوريه طولاني تر شود، خطر ايران،حزب الله و خود سوريه براي رژيم صهيونيستي کمتر خواهد بود.

آغاز کمپين جديدي براي حمله هوايي در سوريه نه تنها به اين وضعيت کمک نخواهد کرد بلکه به طور قطع همه چيز را بدتر مي کند. قطعا شمار پناهندگان افزايش خواهد يافت. پاسخ هاي ساده اي در اينجا وجود ندارد، اما در نهايت آنچه مورد نياز است يک قرارداد صلح گسترده تر در سوريه است.