دبیرستان سینما راه اندازی شود/ نقشه هوایی برای سینمای دینی

به گزارش خبرنگار شبستان، نشست تخصصی دین و سینما با موضوع ضرورت ها و دشواری های ساخت فیلم در مورد مضامین دینی امروز چهارشنبه 18 شهریور در پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات برگزار شد.

هادی مقدم دوست از نویسندگان، فیلمنامه نویسان و کارگردانان کشورمان در این نشست گفت: اگر به مسئله ای از بالا نگاه کرده شود، اشراف وجود دارد. وقتی از پایین به مسئله نگاه می کنیم،دید ما محدودتر می شود و می خواهیم آنچه را که خودمان می بینیم حل کنیم بر این اساس خوب است که به مسایل جدی و از بالا نگاه شود.

مقدم دوست از پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات خواست برای سینمای دینی یک نقشه هوایی ترسیم کند و افزود: با این نقشه مشخص می شود که بخش های فیلمنامه، آموزش، پژوهش و اقتصاد سینما در چه وضعی است. اینگونه مشخص می شود که روی چه بخشی کار شده و کجا کمتر کار صورت گرفته است. در واقع در مورد هر مسئله یک نقشه هوایی لازم است. وقتی 10 صدا در مورد بودجه وجود دارد به آن می پردازیم اما وقتی از بخش آموزش جزع و  فزعی نمی شنویم متوجه آن بخش نمی شویم.

وی در مورد آموزش فیلمنامه اظهار داشت: سینما یا زبان سینما برای هیچ فیلمی و هیچ دغدغه ای شکل خود را تغییر نمی دهد.به عنوان مثال اگر دغدغه اقتصادی داشته باشیم و بخواهیم در مقاله ای آن را عنوان کنیم، زبان فارسی اصول و اساس خود را به خاطر دغدغه اقتصادی عوض نمی کند.

این کارگردان ادامه داد: گمان می کنیم برای اینکه فیلم دینی دغدغه ها را بیان کند زبان سینما باید جدید تبیین شود. دلیل این امر عدم تسلط خود ما به سینماست. ما زبان سینما را به اندازه ای که لازم و کافی است بلد نیستیم. اگر دغدغه ای داریم و می خواهیم به زبان سینما بگوییم این زبان را بلد نیستیم.

مقدم دوست با بیان اینکه در مورد مبانی و ظرفیت های اصلی سینما یک توافق واحد وجود ندارد، عنوان کرد: به عنوان مثال تکلیف مضارع التزامی در همه آموزشگاه های زبان مشخص است اما تدریس در آموزشگاه های سینما یکسان نیست. در اینجا با پدیده "ولی به ما گفتند" مواجه هستیم.

وی با اشاره به تعابیر مختلف از سینما بیان کرد: یک تعبیر هست که می گوید، سینما زبان تصویر است. این افراد تصورشان از تصویر زبان بصری است در صورتی که تصویر محدوده وسیع تری است. سینما زبان بصری نیست. سینما سمعی و حرکتی هم هست.

کارگردان سر به مهر خاطرنشان کرد: وقتی کسی فکر می کند سینما بصری است، فیلم ها عجیب و غریب می شوند. فیلمساز، عکس یاب می شود و فیلم او پر از عکس است چون ورزیدگی کافی روی بخش صوتی زندگی ندارد زیرا به او یاد دادند سینما بصری است.

این فیلمنامه نویس تصریح کرد: هنرجویان سینما وقتی در بخش آموزش نظریه و تئوری با مفاهیم کال و گاه نادرست مواجه می شوند این ضعف را در بخش عملی هم منتقل می کنند. فکر می کنند آنچه آموختند درست و کامل است و بدین ترتیب با مشکل مواجه می شوند.

مقدم دوست با بیان اینکه آموزش نادرست باعث شاخه شاخه شدن افراد می شود، گفت: می بینیم که در بخش نظریه سینما نگاه و نظرات یکسانی نیست. روی بخش آموزش و نظریه پردازی در مبانی به شکل وسیع تری باید فکر شود.

نویسنده سریال وضعیت سفید تصریح کرد: وقتی پولمان کم می شود دلمان شور می افتد. در سینما هم همینطور است اما وقتی دانش ما کم می شود دلمان شور نمی افتد،.به آب توجه می کنیم زیرا تشنگی ما را رفع می کند اما به ویتامین B6‌ بدن خود توجه نمی کنیم و عصبی می شویم. عطش خود را سریع نشان می دهد برای همین به آب توجه می کنیم اما فقر B6‌ در درازمدت خود را نشان می دهد، بنابراین همانطور که به اقتصاد سینما توجه می کنیم باید به آموزش زبان سینما هم توجه کنیم. بی توجهی به آموزش در درازمدت اثر خود را نشان می دهد.

وی با بیان اینکه همه در قبال آموزش زبان سینما مسئول هستند، اظهار داشت: فیلمنامه نویس باید مطالعاتش را بیشتر کند. مسئول هم که بودجه در دست دارد باید توجه به آموزش کند. هنرجویان امروز قرار نیست در آینده فقط فیلم بسازند. آنها در دوایر مختلف فیلمسازی و سینما منتشر می شوند و اثرگذاری زیادی در دستگاه های فیلمسازی کشور خواهند داشت. اگر آموزش آنها ناقص باشد ،بعد با خود می گوییم چرا یک اتفاق خوب رخ نمی دهد.

مقدم دوست معتقد است، کمکی که به فیلمساز می شود کمک به ساخت فیلم اوست که جنبه اقتصادی و فراهم کردن امکانات و تجهیزات دارد اما کمک به فیلمنامه نیست.

وی با تاکید بر ورود یک جریان سالم و درست فیلمساز به سینما بیان کرد: نمی شود برای کسانی که چندین سال فیلم می سازند و یا ادعای فیلمسازی دارند، کلاس گذاشت. ما باید یک جریان سالم فیلمسازی را وارد کنیم که این امر با آموزش میسر است بدین ترتیب این نسل بر روی نسل قبل اثر می گذارند.

وی تشکیل یک دبیرستان سینما را پیشنهاد داد و گفت: فرد می خواهد در 25 سالگی فیلم بسازد، دانشگاه رفته و دغدغه خانه و ازدواج دارد و می خواهد فیلم هم بسازد پس عجله دارد اما نوجوانی که می خواهد وارد دبیرستان شود فکر و خیال ندارد، حتی وقت عاشق شدنش نیست. این مقطع برای تولید جریان سالم فیلمساز مناسب است. دبیرستان سینما نقطه آغاز تولید نیرو و جریان سالم و درست فیلمسازی است.

نویسنده بی پولی عنوان کرد: صدا و سیما به عنوان دستگاهی که چارت دارد برای خود دبیرستان و دانشگاه دارد. ما چندین دبیرستان گرافیک داریم یعنی در عمل برای گرافیک بیشتر نگران بودیم. برای سیم پیچی موتور و تعمیر تلویزیون دبیرستان داریم اما برای سینما نه.

وی از سینما به عنوان یک دستگاه بزرگ فرهنگساز نام برد و تصریح کرد: بچه های سینما باید نخبه و باهوش باشند اما این روحیه وجود دارد که چون من نخبه هستم باید به دانشگاه صنعتی شریف بروم، فرد به دانشگاه رفته و همه کار انجام داده و تازه می خواهد سینما را شروع کند.

مقدم دوست با اشاره به اهمیت مقطع راهنمایی خاطرنشان کرد: دوره راهنمایی اسمش رویش است. راهنمایی یعنی استعدادیابی. وقتی در آن سن استعداد بچه شناخته شود به دنبال استعداد خود می رود .ممکن است بچه ای استعدادش در داستان ساختن باشد اما نمی داند و به مدرسه فوتبال می رود. یک دانا و جریان آگاه باید استعداد بچه را شناسایی کند و او را به مسیر درست هدایت کند.

این کارگردان اظهار داشت: در تمام رشته ها از جمله پزشکی و معماری همیشه نخبه درجه یک داریم اما اوضاع آموزش در سینما فقیرانه است.