به گزارش خبرگزاری شبستان مادل آلبرایت نخستین وزیر خارجه زن در آمریکا است که در میان سالهای 1997 تا 2001 سکان دار سیاست خارجی ایالات متحده بود. وی به اظهار نظرهای عمل گرایانه و اقدامات پراگماتیستی شهرت دارد. آلبرایت اکنون بنیادی در زمینه روابط بین الملل را با نام خودش هدایت می کند و استاد دانشگاه جرج تائون در بخش سیاست خارجی است.
من به دانشجویانم همواره می گویم سیاست خارجی آن چیزی است که شما می خواهید و می توانید دیگران را به انجام آن متقاعد کنید. ابزارهای شما برای انجام چنین کاری از زبان شما برای سخن گفتن را تا موشک های کروز شامل می شود، هنر شما زمانی نمایان می شود که بتوانید ترکیبی از این دو را همراه با صبر برای رسیدن به هدفتان لحاظ کنید. مساله ای که ایالات متحده در برخی از مقاطع با همپیمانان اصلی اش نیز وارد چالش کرد.
ایران و آمریکا در سال 1357 روابط خود را قطع کردند، من در آن دوران در دولت جیمی کارتر کار می کردم و شاهد بودم چه تحولاتی میان تهران و واشنگتن رخ داد.
در دوران وزارت من در دولت کلیتنون ما پیشنهاد آغاز گفتگو ها را به تهران دادیم اما آنها آمده نبودند. ما در خصوص مسائل حاشیه ای روابط خود را بهبود بخشیدیم اما دیوار بی اعتمادی میان ما ضخیم تر از آن بود که به سادگی از میان برود.
در همین حال آلبرات در خصوص آنهایی که نظر منفی در مورد توافق هسته ای با ایران دارند هشدار داد و گفت : آنهایی که مخالف این توافق هستند هیچ بدیلی برای آن در نظر ندارند و در صورت رد توافق با ایران از سوی اعضای کنگره آمریکا وارد دوره ای از انزوا می شود. این مساله به چهره آمریکا برای حل مشکلات جهانی نیز ضربه خواهد زد و ما دیگر قادر نیستیم ائتلافی از دوستانمان را برای حل و فصل موضوعات به دور هم جمع کنیم.
دشمنان آمریکا در صورت شکست توافق با ایران آن را نادیده نخواهند گرفت و شکستی استراتژیک برای راهبرد آمریکا در جهان به شمار می ورد.
وزیر خارجه سابق آمریکا در بخش دیگری از سخنانش تاکید کرد : سه راهبردی کلیدی برای هدایت ایران از سوی ایالات متحده باید در نظر گرفته شود :
1 ) برنامه جامع اقدام مشترک یا برجام را باید به دقیق ترین شکل ممکن نظارت کنیم تا اجرای آن تضمین شود.
2 ) یک عامل بازدارنده قوی در مقابل ایران در منطقه باید ایجاد شود.
3) باید تعاملات با ایران با دقت پیش ببریم ، این رابطه باید کالیبره شده باشد.
در پایان باید گفت شرایط در خاورمیانه برای یک دهه آینده قابل پیش بینی نیست و توافق با ایران به مراتب وضعیت خوبی را برای آمریکا ایجاد کرده و وجود آن از نبود آن بسیار بهتر است. این توافق یک فرصت بسیار ایده آل برای دیپلماسی بود.
نظر شما