خبرگزاری شبستان: حرکت رو به گسترش معارف مهدوی در زمان امام باقر و امام صادق(ع) به اوج خود رسید و آن دو امام بزرگوار ضمن تبیین، تشریح، پالایش و پیرایش آموزه های اسلامی در زمینه های مختلف اعتقادی، اخلاقی و فقهی و تحکیم پایه های ایمانی پیروان خود، تلاش فراوانی برای توسعه و تعمیق اندیشه مهدوی و فرهنگ انتظار در میان شیعیان نمودند و با به جا گذاردن صدها روایت در این زمینه، این اندیشه و فرهنگ را تازگی و طراوت بیشتری بخشیدند.
پس از این دو امام و پیش از امام حسن عسکری(ع) امامی که بیش از همه بر مواریث شیعی در زمینه باور مهدوی و فرهنگ انتظار افزود و گنجینه های گرانبهایی برای امت اسلام به یادگار گذاشت امام رضا(ع) است.
به طوری که در معجم أحادیث الإمام المهدی(ع)4 افزون بر 30 روایت از امام رضا(ع) در زمینه باور مهدوی و فرهنگ انتظار نقل شده که هر یک از آنها ما را با بعدی از ابعاد بیکران شخصیت امام مهدی(ع) و قیام رهاییبخش و عدالت گستر آن حضرت آگاه می سازد.
بر این اساس بر آن شدیم تا در آستانه ولادت آن امام همام سیره مهدوی ایشان را از کتاب "صحیفه رضویه" نوشته سید مرتضی مجتهدی سیستانی برای علاقه مندان نقل کنیم؛
فرمان امام رضا(ع) به دعا نمودن برای امام زمان(ع)
امام رضا(ع) تجلیل های ویژه ای را نسبت به امام زمان انجام می دادند و همانگونه که از شعر دعبل و احترام خاص آن حضرت استفاده می شود امام رضا(ع) می خواسته اند با رفتار ویژه خود همه دوستان و شیعیان را به انجام این گونه احترام به خاطر یاد امام عصر راهنمایی کنند.
و نیز امام رضا(ع) به کسانی که به حضورشان شرفیاب می شدند پیوسته دستور می دادند دعای غیبت را بخوانند. از این رو به زائرین محترم حضرت امام رضا(ع) توصیه می شود در بارگاه ملکوتی آن حضرت از خواندن زیارت های حضرت مهدی و دعا نمودن برای تعجیل ظهور آن بزرگوار غفلت و کوتاهی نکنند زیرا یکی از مکان هایی که در آن ها دعا برای ظهور امام زمان سفارش و تاکید شده، حرم نورانی امام رضاست.
ما باید مواظب باشیم وقتی که وارد حرم و بارگاه آن حضرت می شویم درباره خواسته ها و حاجت های خود دقت کنیم و با در نظر داشتن عظمت ولایت و قدرت آن بزرگوار از درخواست حاجت های بزرگ دریغ نورزیم و توجه داشته باشیم که حاجتی مهمتر و بزرگتر از فرا رسیدن فرج و ظهور منتقم آل محمد و دوران پرشکوه حکومت آن بزرگوار نیست.
ولی متاسفانه هدف برخی از زائرین فقط درخواست حاجت های مادی از حضرت امام رضا(ع) است و این کار یقینا اشتباه می باشد مخصوصا اگر انسان حاجت خود را رسیدن به ثروت های کلان و مال بی شمار قرار دهد که در بسیاری از موارد سبب طغیان صاحبان آن شده به گونه ای که هیچ گونه توجهی به مسئولیت خود در برابر ثروت های انباشته خویش ندارند.
امام رضا(ع) فرمودند: هر کس از خداوند به روزی کم راضی شود خدا از او به عمل کم راضی می شود. و روایت شده از ابن ابی شعبه حلبی و نوفلی که بر حضرت امام رضا(ع) وارد شدیم و به آن حضرت گفتیم که ما در وسعت رزق و فراوانی در زندگی بودیم ولی حال ما تغییر کرد و فقیر شدیم دعا کنید که خدا آن را به ما برگرداند.
حضرت فرمود: می خواهید چگونه شوید؟ آیا می خواهید شاه باشید؟ آیا خوشحال می شوید که مانند طاهر و هرثمه (که از سرکردگان مامون بودند) باشید ولی برخلاف این عقیده و آیینی که اکنون بر آن هستید می بودید؟
گفتم: نه والله مرا شاد نمی کند که دنیا و آنچه در آن است از طلا و نقره از من باشد و من بر خلاف این عقیده باشم که معتقد هستم.
حضرت فرمود: حق تعالی می فرماید: ای آل داوود شکر نعمت ها را به جای آورید و عده کمی از بندگان من شکر گزارند. آن گاه فرمود: گمان خود را به خدا نیکو کن؛ همانا هر کس گمان او به خدا نیکو شد خدا نزد گمان اوست و کسی که به روزی کم راضی شد خداوند از او عمل کم را می پذیرد و کسی که به مال حلال اندک راضی شد موونه او سبک می شود و خانواده او با نشاط می باشند و خداوند او را در دنیا و دوا آن بینا می کند و او را از دنیا به سوی بهشت به سلامت بیرون می برد.
بنابراین به شکر و سپاس خداوند بزرگ بپردازید و هم و غم خود را فقط نیازهای مادی قرار ندهید بلکه به حاجت های معنوی بپردازید و توجه داشته باشید که بزرگترین حاجت معنوی که نیازهای مادی را نیز برطرف می سازد فرارسیدن ظهور پر شکوه امام زمان می باشد.
یکی از نکته های بسیار ارزشمند و اساسی این است که ما باید فرج و گشایش را نه برای خودمان بلکه برای اهل بیت بخواهیم که نتیجه آن گشایش و راحتی خودمان نیز می باشد. به این دلیل که هر کسی باید محمد و آل محمد نزد او مقدم بر خود و نزدیکانش باشند.
ما می دانیم ظلم ها و ستم های فراوانی که بر اهل بیت وارده شده تا ظهور حضرت بقیه الله ادامه دارد و شدت ها و سختی های وارده بر خاندان وحی هنوز وجود دارد. به این جهت در دعاها می گوییم: "اللهم عجل فرجهم" و تعبیرات بسیار دیگری از این نمونه که فرج و گشایش آن ها را از خداوند می خواهیم و تحقق فرج در صورتی است که ظلم و سختی وجود داشته باشد. پس چون ظلم و ستم و سختی و شدت هنوز بر اهل بیت ادامه دارد فرج و ظهور آن بزرگواران را از خداوند می خواهیم.
بنابراین اگر جامعه ما در سختی و شدت به سر می برد و گرفتاری ها ما را احاطه کرده است از آنجا که ستم ها و سختی ها بر پیامبر و آل پیامبر هنوز ادامه دارد ما باید برطرف شدن گرفتاری و ظلم و ستم از آنان را مقدم بر رفع گرفتاری و ظلم و ستم از خود بدانیم و برای برطرف شدن آن دعا کنیم که اگر چنین کاری انجام دهیم در نتیجه برای خودمان نیز دعا کرده ایم.
نظر شما