معصومه قیطاسی، محقق و پژوهشگر و نویسنده کتاب زندگی نامه نخستین شهید غواص شناسایی شده در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری شبستان از البرز در خصوص نخستین شهید غواص شناسایی شده گفت: شهید سیدجلیل میری در یکم فروردین 1338 در یکی از روستای ویکان الموت شرقی قزوین، دیده به جهان گشود.
این شهید تا مقطع دیپلم در قزوین و تنکابن تحصیل کرد و پس از اتمام سربازی و دوران انقلاب جزء انجمن اسلامی قزوین شد.
سپس در شهرستان نظرآباد ساکن می شود و در شهر صنعتی قدس پلاستیک به عنوان مسئول و سرپرستی یکی از بخش ها، مشغول به کار می شود.
سال 1362 و در سن 24 سالگی ازدواج می کند. گه گداری به عنوان بسیج و از طرف کارخانه برای بازدید و جمع نمودن گزارش به مناطق جنگ اعزام می شد.
اولین اعزام به عنوان بسیجی داوطلب در سال 65 به مناطق جنوب و خرمشهر صورت می گیرد.
در سن 27 سالگی و در عملیات کربلای چهار به عنوان تیربارچی دسته گردان یا زهرا از گروهان ابوالفضل از لشگر 8 نجف اشرف در شب دوم عملیات به شهادت می رسد. البته چند دقیقه قبل از شهادت چهار لول_ توپ 23 میلی متری یا ضد هوایی- دشمن را که اکثر بچه ها را قتل عام کرده بود و همه تیربارچیانی که برای مقابله و ساکت کردن آن رفته بودند را به شهادت رسانده بود را از کار می اندازد.
توسط کمک تیربارچی خودو پیک گردان که روی دوش کمک تیربارچی دومش بوده پشت سنگر کنار زخمی ها و شهدا می گذارند... و دست دشمن در گودال کنار بقیه هم سنگران و غواصان خط شکن در جزیره ام الرصاص- در خاک عراق -دفن می شود.
زمان شهادت ایشان ؛سید جواد پسرش دو ساله و دو روز بعد از شهادت سیده زهرا دخترش به دنیا می اید. در وصیت نامه خود ذکر می کند که نام فرزندم اگر دختر شد زهرا بگذارید. لازم به ذکر است ایشان قبل از عملیات پلاک خود را به اروند رود می اندازد و زمان شناسایی توسط مدارکی که داخل جیبش بوده شناسایی می شود و اولین شهید تفحص شده است.
قیطاسی با نظر به مصاحبه ای که با مادر این شهید گرانقدر داشته است، اظهار می کند: اگر قرار باشد به خصوصیات بارز سردار شهید بپردازم باید به این نکات اشاره کنم. بسیار با حیا، بسیار بخشنده که ۲ روز بعد از شب عروسی کت و شلوار و کفشش را به داماد نیازمند می بخشد. وی مومن، علاقمند به امام خمینی رحمت الله که زمان قبل از انقلاب هم فعالیت هایی در دبیرستان و بعد از آن داشته و بسیار به حجاب و ناموس اهمیت می دادند.
هم چنین لازم به ذکر است، احترام پدر و مادرشان را بسیار داشتند. زمان اعزام به پدرشان می گویند من همه کارم را انجام داده ام ولی خواستم بیایم و با رضایت کامل شما بروم. چون پدرشان قبل از ازدواج درویشی گفته بود که:« خداوند به تو پسری عطا می کند و در راه اسلام او را از دست خواهی داد» نگران می شود و مخالفت می کند. ولی مادرش سیده خانم با ایشان برخورد می کند و می گوید که دل سید جلیل ام را نشکن حالا که توی راه است.
قیطاسی افزود: تا آمدن پیکر مطهر سردار شهید مادرشان سیده خانم گریه نکردند. و معتقد بودند فرزندشان را در راه اسلام داده اند. و به خاطر دخترهایش که بی قراری می کردند. زمانی که با پیکر پسرش روبه رو می شود اشکش سرازیز می شود و شروع به هم صحبتی با او می کند. او مادری صبور و مقاوم است.
محقق و نویسنده البرز در پایان خاطرنشان می کند: سید جواد و سیده زهرا تا قبل از آمدن پیکر مطهر پدرشان هر کسی در مورد ایشان صحبت می کردند باور نداشتند. بعد از آمدن شهید تازه لذت پدر دار شدن را چشیده اند و افتخار می کنند و می شود گفت لحظه های بسیار خوب و غریبی را سپری می کنند.
و امروز چهلمین روز از تدفین سردار سید جلیل میری ورکی، نخستین شهید شناسایی شده غواص دست بسته در هیئت انصار الامام رزمندگان کرج از ساعت ۱۸ الی ۱۹ و نیم برگزار می شود.
پایان پیام/
نظر شما