مگر ما همان افرادی نیستیم که در جبهه و پشت جبهه اجازه غیبت به کسی نمی‌دادیم

خبرگزاری شبستان: به یاد دارم که آن روزها نقد و تذکر به یکدیگر را ارزش می‌دانستیم و می‌پذیرفتیم، ولی امروز در برابر آن برافروخته می‌شویم. مگر ما همان افرادی نیستیم که در جبهه و پشت جبهه اجازه غیبت به کسی نمی‌دادیم.

به گزارش خبرگزاری شبستان از کرمان، حجت الاسلام علی توکلی، رئیس کل سابق دادگستری استان در یادداشتی نوشت: عصر یکشنبه"۱۸مرداد" ۹۴ بسیار به یاد ماندنی شد. همه آمده بودند و نمی‌شد حدس زد که از چه تیپ و گروهی بیشتر آمده بودند. بعد از عاشورا هم همه مردم کوفه آمده بودند اما این کجا و آن کجا؟ اینان خودشان آمدند تا قدرشناسی و احترام کنند اما آنان را آوردند تا اسراء و آل البیت را تحقیر کنند.

 

دیروز عصر که در لا به لای جمعیت تشییع کننده آرام آرام حرکت می‌کردم و به یاد هم بحث شهیدم حجت الاسلام شیخ شعاعی که در بین شهدا قرار داشت بودم، خاطرات آن دوران را مرور می‌کردم و به خود می‎گفتم؛ ای کاش دوباره آن روزگاران بازمی‌گشت و صفا و همدلی؛ یکرنگی و صداقت به جای بی صداقتی و دوگانگی امروز دوستان و برادران آن روزگاران می‌نشست.

 

با خود می‌گفتم آن دوران را به ثمن بخس فروختیم. چرا هواهای نفسانی و گرایش‌های سیاسی و گروهی و دنیا طلبی و ثروت‌اندوزی به جای صداقت و ایثار و همدلی نشسته است؟

 

یکباره به ذهنم رسید که این شهدا آمده‌اند تا تلنگری باشند برای کسانی که گذشته خود را فراموش کرده‌اند. آن‌ها آمدند تا بگویند نگاهی به گذشته بیندازید.

 

در قرارگاه لشکر ثارالله در اهواز و مقرها و سنگرهای صحنه‌های دوران دفاع مقدس، چه رابطه‌ای داشتید؟ آیا الان هم همینطورید؟ یا زمین و سهام و باغ و خودرو خارجی و توقعات در برابر حضورتان در جبهه، شما را زمین‌گیر کرده است؟ و چه بسا از گذشته خود پشیمان باشید!

 

به یادم آمد این جمله پر مغز شهید باکری را که گفت: بعد از جنگ مردم سه دسته می‌شوند؛ عده‌ای به مخالفت با گذشته خود برمی‌خیزند و پشیمان میشوند، عده‌ای بی تفاوت و غرق در امور مادی و عده‌ای نیز به گذشته خود وفادار می‌مانند و از اتفاقاتی که می‌افتد دق می‌کنند.

 

امروز چرا با قلم و بیان خود در رسانه‌ها؛ سایت‌ها و تریبون‌ها به یکدیگر نیش می‌زیم و تخریب یکدیگر را مباح می‌دانیم؟ به یاد دارم که آن روزها نقد و تذکر به یکدیگر را ارزش می‌دانستیم و می‌پذیرفتیم، ولی امروز در برابر آن برافروخته می‌شویم. مگر ما همان افرادی نیستیم که در جبهه و پشت جبهه اجازه غیبت به کسی نمی‌دادیم و از اموال بیت المال بهتر از اموال خود مراقبت می‌کردیم؟

 

امروز ما را چه شده است؟ مگر مقتدا و مولا نداریم؟ او با چه زبان و ادبیاتی باید برای تحکیم وحدت؛ برادری و همدلی حرف بزند؟ خدایا عاقبتمان به خیر و به رفتارمان خلوص و به فکرمان بصیرت عنایت بفرما و ما را در محضر شهدا شرمنده مکن.‎

 

 

کد خبر 478139

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha