خبرگزاری شبستان: جمهوری اسلامی ایران و گروه موسوم به 1+5 به رهبری آمریکا ماه گذشته به توافقی دست یافتند که برای اجرایی شدن باید در مراجع قانونگذاری و نظارتی ایران و ایالات متحده آمریکا به تصویب برسد. مجلس نمایندگان آمریکا که بر اساس یکی از مصوباتش، 60 روز برای بررسی توافق زمان در نظر گرفته، در طول سه هفته گذشته جلسات متعددی از جمله در کمیته روابط خارجی و نیروهای مسلح برگزار کرده و به سوال از وزرای ارشد کابینه این کشور پرداخته است. به نظر می رسد علی رغم تبلیغات گسترده جمهوری خواهان و اسرائیل ، دموکرات ها از وتوی اوباما به نفع توافق هسته ای حمایت خواهند کرد. به عبارت دیگر حامیان این توافق، به صورت فزاینده‌ای به محفوظ ماندن حق رئیس‌جمهور آمریکا برای وتوی مخالفت‌ها با توافق اعتماد پیدا کرده‌اند.
برای بررسی سیر قانونی تصویب این توافق در آمریکا باید به چند نکته توجه کرد:
اول: همزمان با تشدید اختلاف میان اسرائیل و آمریکا بر سر توافق اتمی ایران و سفر «جان کری» وزیر خارجه آمریکا به خاورمیانه(برای راضی کردن متحدان عرب خود )، ۶۰ نفر از اعضای کنگره آمریکا به اسرائیل سفر می کنند تا سخنان «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر رژیم صهیونیستی درمورد توافق هسته ای ایران را بشنوند. هیئت کنگره با هزینه تامین شده از سوی آیپک، کمیته روابط عمومی آمریکا و اسرائیل، به تل آویو سفر می کند.این هزینه ها همه برای مخالفت با توافق هسته ای صورت می گیرد.آیپک 40 میلیون دلار هزینه خواهد کرد تا افکار عمومی را علیه توافق اتمی با ایران تحریک کند.
دوم: اوباما در جبهه های مختلف در حال فشار آوردن به دموکرات ها است: فرستادگانی را برای ارائه گزارش به کپیتول هیل می فرستد، قانونگذاران را برای بازی گلف دعوت می کند و شخصاً چندین ساعت را صرف تماس تلفنی و دیدار با قانونگذاران می کند تا به سوالات آنها در خصوص توافق پاسخ دهد. اوباما در دیدار خصوصی که با دموکرات های مجلس نمایندگان در کاخ سفید داشت به آنها توصیه کرد تا تحت تاثیر فشارهای سیاسی قرار نگیرند. این درحالی است که گروه های مخالف توافق قصد دارند در جریان تعطیلات ماه آگوست، 40 میلیون دلار از طریق تبلیغات تلویزیونی برای مخالفت با توافق هزینه کنند. این پول و فشار سیاسی گروه هایی همچون آیپک، قانونگذاران را تحت فشار قرار می دهد.چنانچه اوباما اشاره ای به روند نفوذ پول در سیاست داخلی آمریکا داشت و تلویحا اشاره کرد زور رئیس جمهور آمریکا به آنها نمی رسد.
سوم:جمهوری خواهان به احتمال زیاد به توافق رای منفی خواهند داد ، آن هم به صورت متحد.انان برای رد توافق به رای دموکرات ها هم نیاز دارند.در غیر این صورت رئیس جمهور آمریکا می تواند رای منفی کنگره را وتو کرده و توافق را اجرایی کند. کنگره پس از این دو دو ماهه باید نظر خود را در مورد توافق اعلام کند. اگر نهایتا توافق با رأی منفی مواجه شود، باراک اوباما رئیس‌جمهور آمریکا این اختیار را خواهد داشت تا این مخالفت را وتو کند. پس از نوبت مخالفان خواهد بود که برای بی‌اعتبار کردن وتو، باید دو سوم اعضای کنگره را با خود همراه کنند. جمهوری‌خواهان که مخالفت خود را با مهمترین دستاورد سیاست خارجی اوبامای دموکرات اعلام کرده‌اند، برای سلب حق وتو از وی، باید نظر دستکم 44 نفر از هم‌حزبی‌های رئیس‌جمهور آمریکا در مجلس نمایندگان و همچنین 13 تن از دموکرات‌های سنا را جلب کنند.اوباما در چند روز اخیر بارها با دموکرات ها صحبت کرده و از انان خواسته است تا از توافق با ایران حمایت کنند.به نظر می رسد هنوز هیچ دموکراتی چه در گنگره و چه در سنا ، مخالفت خود را با توافق هسته ای اعلام نکرده است.زیرا آنان به خوبی اثر این توافق را در انتخابات ریاست جمهوری سال 2016 آمریکا می دانند.اصولا محل اختلاف دو حزب آمریکایی ، نه اصل برنامه هسته ای ایران ، بلکه تاثیر حل آن در سرنوشت مسافر بعدی کاخ سفید خواهد بود.اوباما در مسائل داخلی و اقتصاد داخلی آمریکا ، حرفهایی برای گفتن دارد.اگر در عرصه سیاست خارجی ، میراث خوبی از خود بر جای بگذارد،می تواند حضور یک دموکرات را کاخ سفید در سال 2016 تا حد زیادی تضمین کند.
بهنام خسروی
پایان پیام/
نظر شما