خبرگزاری شبستان: حجت الاسلام مهدی مسافری که سالها در مدرسه احمدیه تهران تدریس می کرده و درحال حاضر، مسئول یکی از دفاتر پاسخ به سوالات شرعیه است زمانی راننده تاکسی بود. وی سال 1324 در قم به دنیا آمد، از 4 تا 10 سالگی ساکن رفسنجان بود و در همان جا تحصیل علوم دینی را آغاز کرد. سپس به قم بازگشت و در آنجا، سطوح را نزد حجج الاسلام والمسلمین، ابوالقاسم مسافری و فشارکی و آیات، شیخ مصطفی اعتمادی، ستوده، سلطانی و منتظری و درس خارج را از محضر آیات اعظام، امام (ره)، خویی و سیدمحمود حسینی شاهرودی فراگرفت. برای اطلاع از انگیزه های وی برای بازگشت به کسوت روحانیت و خروج از شغل رانندگی، گفتگویی با وی داشتم که تقدیم می شود.
چرا پس از تحصیل علوم دینی تا مقطع درسِ خارج، شغل رانندگی را اختیار کردید؟
بعد از اینکه دروس سطح را تمام کردم، بسیار دنبال شغلی که از طریق آن بتوانم امرار معاش کنم گشتم، اما بی فایده بود. لذا مشغول کارهایی از جمله منشی گری، حسابداری و سرانجام رانندگی کامیون و تاکسی شدم. بنابراین علت اصلی، مشکل مالی بود.
آیا در این دوران از امر تبلیغ یا تحصیل علوم دینی کاملا فارغ بودید؟
بنده در تمام دوران اشتغال به این فعالیت ها طی سال های 48 تا 64 مشغول مطالعه کتب فقهی مانند عروه، تذکره، معالم، سیوطی و غیره بودم و شاید همین اهتمام باعث شد که پس از بازگشت مجدد به کسوت طلبگی، موفق باشم.
چه عواملی موجب شد که سرانجام به کسوت روحانیت مراجعت نمایید؟
مهمترین دلایل بنده در بازگشت مجدد به کسوت طلبگی عبارتند از: ممارست در کسب علم در دوران اشتغال به فعالیت های غیرتبلیغی، توصیه دوستان و تذکر آیت الله منتظری (ره). روزی همراه با ابوی به قم رفته و محضر آیت الله منتظری شرفیاب شدیم که ایشان خطاب به بنده فرمودند: آیا آخوندی به اندازه راننده تاکسی نیست؟! این سخن، انگیزه ام را برای شروع مجدد طلبگی، تقویت کرد.
اولین فعالیت شما در دوره جدید طلبگی چه بود؟
به دلیل اینکه در دوران 16 ساله فعالیت غیردینی (از سال 48 تا 64 هجری شمسی) اهتمام و ممارست جدی در تحصیل علوم دینی و کتب فقهی داشتم، از ابتدای مراجعت به کسوت طلبگی در مدرسه احمدیه تهران به راحتی شروع به تدریس حاشیه ملاعبدالله، باب رابعِ مغنی و سیوطی کردم. در ادامه، دفتر پاسخگویی به وجوهات شرعیه را در سال 79 تاسیس کردم که تاکنون در این دفتر به امر تبلیغ و پاسخگویی به سوالات دینی اشتغال دارم.
یک طلبه بر سر سفره امام زمان (عج) ارتزاق کرده است آیا خروج از کسوت طلبگی و اشتغال به سایر مشاغل، بی احترامی نیست؟
خیر؛ همانطور که توضیح دادم گاهی یک طلبه مجبور است برای گذران عمر، کسب روزی حلال و اینکه سربار جامعه نباشد شغل دیگری اختیار کند. اگر در دوران اشتغال به چنین شغلی، اهتمام و ممارست در تحصیل علوم دینی داشته باشد و شان روحانیت را نیز حفظ کند، هیچ بی احترامی در میان نخواهد کرد.
توصیه شما به طلابی که اشتغال به فعالیت های غیرتبلیغی و غیردینی دارند، چیست؟
یک طلبه ممکن است در نتیجه تنگی معیشت، وارد فعالیت های غیرتبلیغی و غیردینی شود؛ این کار هیچ اشکالی ندارد بلکه برای دوری از سربار جامعه بودن، لازم است اما هیچگاه نباید تحصیل علوم و معارف دینی را فراموش کند.
نکته مهم اینکه یک روحانی با لباس به ویژه عمامه مشغول چنین فعالیت هایی نشود زیرا نوعی وهن است.
نکته بعدی اینکه کار او باید با سلگ طلبگی سازگار باشد؛ به این معنا که کاری آمیخته با راست و دروغ را انجام ندهد. هرچند انجام هر کاری که با هدف کسب روزی حلال و با حفظ شان روحانیت باشد، اشکال ندارد.
پایان پیام/
نظر شما