درهای بسته مسجد حضرت رقیه به روی اهالی روستای چورناب/ سال هاست صدای اذان از این مسجد به گوش کسی نرسیده است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از زنجان، زهرا امانلو مسئول واحد خواهران کانون فرهنگی و هنری رقیه سه ساله از روستای چورناب برای تکیمل فرم به دبیرخانه کانون های فرهنگی و هنری مساجد استان زنجان مراجعه کرده بود که نگاه پر از حزن و اندوه این فعال قرآنی راز از یک نگرانی دیرینه برداشت.

وقتی علت این دل نگرانی را جویا شدم، گفت: روستای چورناب مسجد بسیار زیبا و مجهزی دارد ولی متاسفانه هیات امنای این مسجد درب آن را قفل کرداند و افراد روستا برای اقامه نماز باید به آن ها مراجعه کنند و کلید تهیه کنند.

وی با اشاره به اینکه سال ها از بلندگوهای این مسجد صدای اذان پخش نشده است، ادامه داد: این مسجد در انحصار هیات امنا و چند تن از اهالی روستاست که آن را ملک شخصی خود می دانند.

امانلو با تاکید بر اینکه بسیاری از مردم این روستا دوست دارند تا به مسجد بروند و در آنجا نماز بخوانند و قرآن یاد بگیرند، افزود: متاسفانه هیات امنای این مسجد رفتار ناشایستی با اهالی روستا دارند و کسی رغبت نمی کند تا در مسجد حضور پیدا کند.

اصرارهای مکرر این بانوی فعال قرآنی باعث شد تا به همراه مسئول دبیرخانه کانون های مساجد استان زنجان در این روستا حضور پیدا کنیم و از نزدیک مشکل را مورد بررسی قرار دهیم.

جعفری مدیرمسئول کانون فرهنگی و هنری زهرای سه ساله در این دیدار ما را همراهی کرد و وارد مسجد شدیم.

مسجد حضرت رقیه، مسجد بسیار تمیز و مرتبی بود که همه چیز با سلیقه خاصی چیده شده بود و دیوارها نیز با پارچه های گلدوزی شده از نام های حضرت ابوالفضل (علیه السلام) و حضرت رقیه (سلام الله علیها) مزین شده بود.

اتاقی نیز در کنار شبستان این مسجد برای کانون فرهنگی و هنری مسجد در نظر گرفته شده بود که قرار است تا این اتاق با قفسه کتاب و تجهیزات رایانه ای برای برگزاری کلاس های قرآنی و آموزشی مجهز شود.

مدیرمسئول کانون فرهنگی و هنری زهرای سه ساله نیز از رفتار هیات امنای این مسجد شاکی بود و گفت: متاسفانه این مسجد در انحصار گروه خاصی است و افراد برای اقامه نماز و حضور در آن باید از این افراد اجازه بگیرند.

جعفری با اشاره به اینکه رفتار ناشایست این افراد با اهالی و نمازگزاران باعث شده است تا افراد علاقه ای برای حضور در مسجد و اقامه نماز نداشته باشند، خاطرنشان کرد: حتی کلید درب کانون فرهنگی و هنری نیز که از درب مسجد مجزاست نیز در اختیار ما قرار نمی گیرد.

وی با اشاره به اینکه حضور کانون در این مسجد برای هیات امنا عملی نامبارک است، افزود: مسجد خانه خداست و هیات امنا نباید آن را ملک شخصی خود تصور کنند.

عباس حسینی یکی از هیات امنای این مسجد نیز به جمع ما پیوست و علت حضور ما در مسجد را جویا شد.

وی که عدم پخش اذان از بلندگوهای مسجد را گران بودن بلندگوها و احتمال خراب شدن آن ها عنوان کرد، ادامه داد: مردم برای اقامه نماز به این مسجد مراجعه نمی کنند و به همین دلیل نیازی به پخش اذان از این مسجد احساس نمی شود.

این عضو هیات امنا ادامه می دهد این مسجد در سال 89 از سوی برخی از خیرین روستا بازسازی شد، در این مسجد سرویس بهداشتی وجود ندارد و افراد خیری که در امر بهسازی مسجد ما را یاری می کنند، ترجیح می دهند تا در خرید مناره و فرش و دیگر تجهیزات به ما کمک کنند.

حسینی ادامه می دهد برای اینکه چیزی از این مسجد به سرقت نرود درب مسجد را قفل می کنیم و افرادی که مایل هستند تا در مسجد نماز اقامه کنند برای تهیه کلید مسجد به درب خانه من مراجعه کنند.

وی یکی از دلایل استقبال کمرنگ مردم از برنامه های این مسجد را عدم رضایت اهالی روستا از روحانی این مسجد اعلام کرد و ادامه داد: افرادی که پولی برای بازسازی مسجد پرداخت نکرده اند چرا باید در کارهای مسجد دخالت کنند.

مسئول واحد خواهران این کانون نیز با اشاره به اینکه بسیاری از کودکان این مسجد وقت خود را صرف خاک بازی در کوچه ها می کنند، اظهار کرد: مادران علاقه بسیاری دارند تا در این مسجد حضور داشته باشند و قرآن یاد بگیرند.

امانلو با اشاره به اینکه می توان از فرصت اوقات فراغت این کودکان به نحو احسن استفاده کرد و آنان را آموزش داد، افزود: برای تربیت نسل مومن و متعهد باید این کودکان با مسجد و آموزه های دینی تربیت شوند.

وی ادامه داد: این روستا در پنج کیلومتری شهر زنجان واقع شده است ولی به جهت تنگ نظری برخی از اهالی از بسیاری از امکانات دیگر روستاها محروم است.

به گفته امانلو، علاقه بسیاری برای آموزش مادران و خواهران این روستا به روخوانی و روانخوانی قرآن کریم دارم، ولی متاسفانه رفتار ناشایست هیات امنای این مسجد مردم را از این مسجد فراری داده است.

وی با اشاره به اینکه مشکلات این روستا را برای مسئولان بازگو کرده ایم، افزود: متاسفانه وعده های مسئولان در حد حرف باقی می ماند و این مشکلات همچنان پابرجاست.

مسئول دبیرخانه کانون های فرهنگی و هنری مساجد استان زنجان نیز خطاب به هیات امنای این مسجد گفت: مساجد حقی بر گردن ما دارند و این حق نیز شامل پررونق نگه داشتن این مراکز مقدس است.

مرتضی مقدمی با اشاره به اینکه برای داشتن جامعه ای عاری از آسیب های اجتماعی باید درهای مسجد به روی همه باز باشد، ادامه داد: باید از مساجد صدای اذان به گوش مردم برسد تا افراد برای اقامه نماز به این مسجد بیایند.

پیام مقام معظم رهبری در خصوص مسجد طراز اسلامی که می فرمایند،«نخستین مطلب مهم، بنای مسجد و حضور روحانی شایسته در آن است. هم اکنون با وجود دهها هزار مسجد در کشور، جای هزاران مسجد دیگر در روستاها، شهرها، شهرکها و مجتمع‌های مسکونی خالی است. دسترسی آسان به مسجد، نیاز ضروری مؤمنان و جوانان و نوجوانان ما است. روحانی پرهیزگار، خردمند، کارشناس و دلسوز در مسجد، همچون پزشک و پرستار در بیمارستان، روح و مایه‌ی حیات مسجد است. امامان جماعت باید آماده‌سازی خویش برای طبابت معنوی را وظیفه حتمی خود بدانند و مراکز رسیدگی به امور مساجد و حوزه‌های علمیه در همه ‌جا آنان را یاری دهند. مساجد باید مَدرَسِ تفسیر و حدیث و منبرِ معارف اجتماعی و سیاسی و کانون موعظه و پرورش اخلاق باشد. زمزمه‌ی محبت متولیان و مدیران و امنای مساجد، باید دلهای پاک جوانان را مجذوب و مشتاق کند. حضور جوانان و روحیه‌های بسیجی باید محیط مسجد را زنده و پرنشاط و آینده‌پو و لبریز از امید سازد. میان مسجد و مراکز آموزشی در هر محل، همکاری و پیوند تعریف شده و شایسته‌‌ای برقرار گردد. چه نیکوست که دانش آموزان برجسته و ممتاز در هر محل، در مسجد و در برابر چشم مردم و از سوی امام جماعت، تشویق شوند. مسجد باید رابطه‌ی خود را با جوانانی که ازدواج میکنند، با کسانی که به موفقیتهای علمی و اجتماعی و هنری و ورزشی دست می‌یابند، با صاحب همّتانی که کمک به دیگران را وجهه‌ی همت می سازند، با غمدیدگانی که غمگساری می‌جویند، و حتی با نوزادانی که متولد میشوند، برقرار و مستحکم کند. مسجد باید در هر منطقه و محل؛ مأمن و مایه‌ی خیر و برکت باشد و به طریق اولی، وسیله‌ی زحمت و آزار مجاوران نگردد. پخش صداهای آزاردهنده بویژه در شب و هنگام آسایش مردم، کاری ناروا و در مواردی خلاف شرع است. تنها صدائی که باید از مسجد در فضا طنین بیفکند بانگ اذان با صوت خوش و دلنواز است. عمران مساجد و پرداختن به آرایه‌های معنوی و ظاهری آن، وظیفه‌ی همگان است و هر کسی به اندازه‌ی توان و همت باید در آن سهیم گردد. مردم، شهرداری ها و دستگاه های دولتی هر یک در آن باید سهمی ایفاء کنند و روحانی دانا و مسئولیت‌پذیر و پرهیزگار می تواند و می باید محور این منظومه‌ی تلاش مقدس باشد.» نشان می دهد تا حداقل در این روستا تا چه اندازه با یک مسجد طراز اسلامی فاصله داریم.

پایان پیام/