حجت الاسلام محمود رجبی، قائم مقام موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) در گفت وگو با خبرنگار مسجد و کانون های مساجد خبرگزاری شبستان با اشاره به فضیلت های بی شمار شب قدر اظهار کرد: لیالی قدر جایگاه والایی در دین ما دارند و در واقع شب توبه و تضرع به درگاه الهی برای بخشش گناهان و اظهار ندامت به اعمال نادرستی است که انسان در گذشته مرتکب شده است.
وی ادامه داد: مراسم و سخنرانی های مختلفی که در این شب ها در سطح مساجد، حسینیه ها و هیئات برگزار می شود همگی برای توجه دادن به خداست، طرح مباحث دینی در منابر مساجد در طول این شب ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است. ضمن اینکه اگر طی این مباحث برخی موضوعات دیگر اعم مسایل سیاسی، اجتماعی نیز مطرح شود پسندیده است به شرطی که طرح این دست مباحث به معنای سیاست بازی و سیاسی کاری نباشد که با هدف شب قدر سازگار نخواهد بود.
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم تصریح کرد: سخنرانی های شب قدر در سطح مساجد، حسینیه ها و هیئات، نه تنها باید درباره مسایل و جنبه های فردی باشد بلکه باید نسبت به مسایل اجتماعی نیز باشد، صحبت از دوری از حسد، کبر و خیانت برای تنبه افراد و اینکه از گناهان فردی خود در گذشته توبه کنند و در عین حال توامان به دستورات دین در حوزه فردیات و مسایل اجتماعی توجه کنند.
قائم مقام موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) گفت: شب قدر شبی است که باید همه دل ها متوجه خداباشد، نباید تصور شود که در این شب ها تنها باید از گناهان فردی نزد خداوند اسغفار کرد بلکه در مورد مسایل اجتماعی اگر کوتاهی داشته اند باید رویکرد خود را تغییر دهند. امام سجاد(علیه السلام) در صحیه سجادیه بسیاری از مسایل اجتماعی را در قالب دعا بیان کرده اند و در مقام دعا از خداوند درخواست بخشش داشته اند.
وی اظهار کرد: اگر سخنرانان ما توجه کنند که در برابر هر سخنی که می گویند در برابر پیشگاه خدا مسئولند و روزی از تک تک کلمات آنها سوال می شود، پس باید پیش خودشان تامل کنند که آیا این سخنان مورد قبول پیشگاه حضرت ولی عصر(عج) هست یا خیر، اگر حضرت سخنان آنان را می شنیدند و آنجا بودند به آنها آفرین می گفتند یا ناراحت می شدند.
حجت الاسلام رجبی ادامه داد: از سوی دیگر اقبال شنوندگان به مباحث سخنرانی نیز باید بر اساس تامل باشد. اینکه پای منبر چه کسی می روند و مواردی از این دست که همگی سبب می شود تا نه تنها در این ایام بلکه سایر مناسبت ها نیز رویکردها برای سخنرانی از سوی سخنران و مستمعان رویکردی خداپسندانه و عاقلانه باشد.
پایان پیام/
نظر شما