به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از اصفهان، به مناسبت ماه مبارک رمضان کارگاه آموزشی-پژوهشی با موضوع «تفسیر فرازهایی از دعای ابوحمزه ثمالی» ویژه مبلغان شامگاه گذشته(۱۳ تیر) در مدرسه فاطمه محدثه اصفهان برگزار شد.
در این کارگاه آموزشی، حجت الاسلام والمسلمین حسین بدری گفت: دوران امامت امام سجاد(ع) مصادف با دوران حکومت بنی امیه و بنی مروان است که دورانی سراسر ظلم و اختناق علیه شیعیان می باشد، لذا ایشان برای تبلیغ دین اسلام در آن شرایط اختناق به حفظ نهضت عاشورا، کادر سازی و تربیت اخلاقی اقدام کردند.
وی افزود: امام سجاد(ع) بعد از واقعه عاشورا پیوسته سعی در زنده نگهداشتن این واقعه داشتند که اقدامات امام در این راستا را می توان در دو گروه ایراد خطبه های مکرر و گریه های متوالی و حزن و اندوه همیشگی جای داد.
حجت الاسلام بدری اظهار داشت: از جمله خطبه مهم ایشان در مسجد اموی شام است که در آن به معرفی خاندان خود و پدربزرگوارشان امام حسین(ع) پرداختند و از ظلمی که به امام حسین(ع) و یاران ایشان روا شد، پرده برداشته و امویان وخصوصا یزید را رسوا کردند.
وی گفت: امام سجاد(ع) بعد از واقعه کربلا همواره گریان بودند به طوری که ایشان با دیدن هر چیزی مانند دیدن طفل شیرخواره، جوان، آب اندوهگین می شدند و این ناله ها به دلیل جزع و فزع نبوده بلکه ایشان می خواستند از هر موقعیتی برای زنده نگهداشتن واقعه عاشورا و نام امام حسین(ع) استفاده کنند.
وی ادامه داد: یکی از سیاست هایی که امام سجاد(ع) برای تبلیغ دین به کار گرفتند، کادر سازی بود که با توجه به اختناق حاکم در آن دوره امام سجاد قادر نبودند به تدریس دروس فقهی بپردازند و کلاس های درسی تشکیل دهند، لذا ایشان هر ساله تعدادی غلام و کنیز را خریداری می فرمودند و به تعلیم و تربیت آنها می پرداختند.
وی افزود: بعد از اینکه آنها آموزشهای لازم را کسب میکردند ،آنها را آزاد می ساختند و اینگونه هر یک از آنها نقش یک مبلغ را پیدا می کرد.
وی در ادامه بیان داشت: امام سجاد(ع) به دلیل جو حاکم بر آن دوره با ادعیه و مناجات خود به آموزش مبانی اسلام به مردم و تربیت اخلاقی و تهذیب اجتماعی مسلمین می پرداختند و لذا ادعیه و مناجات بسیاری از امام سجاد(ع) به جای مانده است.
استاد حوزه اظهار داشت: غالب دعاها در کتاب صحیفه سجادیه گردآوری شده است که از ارزش والایی نیز برخوردار است تا آنجا که به زبور آل محمد(ص) معروف می باشد.
وی افزود: صحیفه سجادیه به عنوان اثری که بعد از کلام خدا برترین کلام و فوق کلام بشری است تا آنجا که می توان گفت اگر صحیفه سجادیه وجود نداشت، مسلمانان آداب سخن گفتن با پروردگار و عرضه حوائج خود را نمی دانستند.
وی در ادامه خطاب به مبلغات گفت: با توجه به منزلت کتاب صحیفه سجادیه و نقشی که در تربیت اخلاق فردی و اجتماعی افراد می تواند داشته باشد، نباید از کنار آن به راحتی گذشت و باید به گونه ای در برنامه ها و جلسات خود عمل کنند که متون ارزشمند این کتاب به صورت کاربردی در زندگی مردم نمود پیدا کند و صرفا یک منبع دعایی نباشد.
وی در ادامه افزود: دعا در واقع سخن گفتن انسان با پروردگار و وسیله ارتباط مخلوق با خالق است و دعا کننده با دعا توجه و نظر خدا را به سوی خود خواستار است.
حجت الاسلام بدری اظهار داشت: در واقع کسی که دعا می کند، خدا را نزدیک خود احساس می کند و حرف دل را با او در میان میگذارد و به بیان دیگر دعا نوعی تقرب الی الله است.
وی بیان داشت: دعا و تضرع در مقابل معبود واقعى در نهاد جان و فطرت انسان گذاشته شده است و دعا در اسلام به منزله اقناع روح و تضرع و زارى است، چنين فردى هرگز نااميد نمى شود و تا آخرين نفـس با اميد و نشاط با خدا سخن مى گويد.
استاد حوزه اظهار داشت: دعا مبادله عشق و پيام است، چون اصولا بشر ميل شديدى دارد كه در برابر معبودش به راز و نياز و عذرخواهى از تقصير بپردازد و آلام درونى خود را بدين سان تسكين دهد.
وی در ادامه افزود: خداوند متعال به انسان موقعيت، نعمت، آبرو و حيثيت، سلامت، ثروت و قدرت و معنويت مى بخشد و انسان بايد پيوسته دعا كند كه از وى نعمت و ثروت و حال عبادت سلب نشود.
وی تاکید کرد: اگر انسان نسل مومنى دارد، پيوسته از خدا بخواهد بر ايمان و معنويت آنان بيفزايد، اگر از نعمت امنيت و سلامت برخوردار است، دعا كند كه خدا باقى بدارد و انسان نبايد فقط در حال اضطرار و مصيبت به ياد خدا بيفتد و دعا كند، بلكه در حال صحت و مرض، تنگدستى و تمكن، روز بى كسى و عزت و قدرت، همواره بايد دست به دعا بردارد.
وی افزود: دعا از مصاديق روشن «ذكر الله» است ،ياد خدا باعث آرامش روح و روان مى باشد و «الا بذكر الله تطمئن القلوب» اين آرامش با تكامل روح قرين است و آرامش كاذب و موقت نيست، تنها اميد و اتكاء دعا و نيايش با حق تعالى است كه آرام بخش روح و روان است.
وی خاطر نشان کرد: دعا علاوه بر اینکه یک راه ارتباط بنده با خالق می باشد و بنده نیازمندی هایی که دارد، با دعا کردن به درگاه خداوند طلب می کند، از نظر روانشناسی نیز نوعی روش درمانی محسوب می شود، زیرا افراد زمانی که تحت فشارهای روحی و روانی هستند، رو به سوی خدا می آورند و با تضرع و زاری تقاضای خود را از خدا درخواست می کنند.
حجت الاسلام بدری اظهار داشت: در واقع دعا اذعان داشتن به اینکه همه مقدرات جهان در دست خداوند است و به گونه ای که انسان به عجز خود اعتراف کرده که این خود اثرات سازنده بسیاری در روح و روان انسان دارد؛ به دنبال دعا و ایجاد ارتباط با خدا و امیدواری بر رفع مشکلات و گرفتاری ها، نوعی سرور و شادی در انسان ایجاد می شود.
وی افزود: دعاهايي که براي ماه رمضان از طريق ائمه طاهرين(ع) در اختيار ما گذاشته شده، از مضامين بسيار والايي برخوردار است که از جمله آن دعاها، دعاي ابوحمزه ثمالي است.
وی تاکید کرد: فرازهای این دعا انسان را وادار مي کند که هم اشک شوق بريزد و هم بر احوال خود گريه کند؛ چنان که خود امام سجاد(ع) مي فرمايد گريه مي کنم براي خروجم از قبر، گريه مي کنم براي صحنه قيامت، گريه مي کنم براي مؤاخذه و محاسبه اعمال و گاهي هم انسان از شدت لطف و محبتي که خداوند تبارک و تعالي به بندگان خود دارد، اشک مي ريزد.
وی افزود: این دعای نورانی، فرازهای گوناگون و جمله‌های متعددی داردکه همه آنها یک سطح نیست، چون همه دعا کنندگان یک سطح نیستند، بعضی مشکل خوف دارند، بعضی در مرحله رجاء مشکل دارند. بعضی دیگر مشکلات دیگر دامنگیر آنها شده است، لذا این دعای جامع برای همگان سودمند است.
وی در پایان افزود: در دعا هایمان همواره از خداوند می خواهیم که زندگی و مرگ ما را زندگی و مرگ حضرت محمد(ص) و خاندان او قرار دهد، مبلغین باید این موضوع را تبیین کنند که زندگی حضرت محمد(ص) چگونه بوده است، خلقیات حضرت به چه شکل بوده است، تمام خلقیات و رفتارها ی پیامبر باید تبیین شود که چگونه بوده اند، تا مردم با آنها به طور کامل آشنا شوند و آنها را در زندگی خود پیاده کنند.
استاد حوزه اظهار داشت: این موضوع باید تبیین شود که دنباله روی از پیامبر و آل او فقط با زبان میسر نیست، بلکه باید در تمام مراحل زندگی، رفتار و گفتار و همسرداری و تربیت فرزند، اخلاق اجتماعی حضرت به طور کامل برای مردم تبیین شود تا آنها هم در زندگی خود به کار گیرند.
پایان پیام/
نظر شما