روستای صخره ای «میمند» به عنوان سومین اثر تاریخی از استان کرمان، ثبت جهانی شد

به گزارش خبرگزاری شبستان از کرمان و به نقل از روابط عمومی استانداری در سی و نهمين نشست کميته ميراث جهانی سازمان علمی٬ فرهنگی و تربيتی ملل متحد (یونسکو) که به منظور بررسی آثار پیشنهادی و واجد شرایط از نقاط مختلف جهان در شهر بن آلمان برگزار شد، روستای صخره ای و دستکند میمند در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید.

در این نشست که با حضور هیات ایرانی به ریاست دکتر طالبی معاون ميراث فرهنگی کشور، علیرضا رزم حسینی، استاندار کرمان و دکتر جلالی، نماینده ایران در یونسکو و مدیر منطقه میمند همراه بود منظر فرهنگی ميمند مورد ارزیابی و بررسی قرار گرفت.

در پی تلاش دولت تدبیر و امید در جهت حفظ مواریث فرهنگی کشور سال گذشته به دستور استاندار کرمان یک و نیم میلیارد تومان برای حفظ و آماده سازی روستای صخره ای میمند به منظور طرح در کمیته میراث جهانی یونسکو و ثبت در فهرست میراث جهانی هزینه شده است.

ثبت کلوت های شهداد و باغ فتح آباد در فهرست میراث جهانی یونسکو، از برنامه های آینده استانداری کرمان و سازمان میراث فرهنگی است. 

گفتنی است، در رابطه با پیدایش سازه‌های زیرزمینی میمند دو نظریه مطرح شده است؛ نخست اینکه مجموعه میمند در قرون هشتم و هفتم پیش از میلاد همزمان با قوم ماد، که در غرب ایران آثار معماری صخره‌ای متعددی را به یادگار گذاشته‌اند، توسط گروهی از اقوام آریایی به وجود آمده است.

این احتمال نیز وجود دارد که بناهای صخره‌ای میمند ناشی از اعتقادات آیین مهرپرستی بوده باشد چرا که یکی از ارکان این آیین مبتنی بر شکست ناپذیری و جاودانگی پدیده‌ها است و همین عقیده آنها را به سوی تقدیس کوه‌ها کشانده است و معماران و حجاران میمندی که شاید آیین مهرپرستی داشته‌اند، معتقدات مربوط به آیین خود را در معماری سکونتگاه‌های خود پیاده کرده‌اند.

دوم اینکه میمند احتمالاً متعلق به قرون دوم و سوم میلادی است. در زمان اشکانیان در بخش جنوبی کرمان قبایل کوچ نشین به هر سو کوچ می‌کردند. این قبیله‌ها در دوره اشکانیان به طور کامل جابجا نشده بودند و در اواخر دوره اشکانیان و اوایل دوره ساسانیان نقاط خوش آب و هوا را برای سکونت انتخاب می‌کردند.

وجود محلی موسوم به دژ میمند، که در آن بیش از ۱۵۰ اتاق مدور سنگی ساخته شده که دخمه‌هایی برای قرار دادن اموات بوده است به این نظریه قوت می‌بخشد زیرا با توجه به موقعیت این استودان‌ها به نظر می‌رسد که گورستان یاد شده مربوط به دوران ساسانیان بوده است، چرا که طبق سنت آن زمان، دخمه‌ها در منطقه‌ای کوهستانی و به دور از شهر و محل سکونت ساخته شده بودند.

علاوه بر این، بر اساس سنگ نگاره‌ها و نقوش صخره‌ای موجود در این منطقه، با صحنه‌های شکار که دلالت بر زندگی اهالی گذشته منطقه می‌نماید، قدمت میمند به چند هزار سال پیش بر می‌گردد. مطالعات انجام شده بر سفال‌های کشف شده در این منطقه نیز نشان می‌دهند که نمونه‌های یافت شده مربوط به دوره‌های مختلفی از جمله اشکانی، ساسانی و اسلامی هستند.

ساکنان این روستا دارای آداب و رسوم خاص هستند و در زبان و گویش آن‌ها هنوز از کلمات پهلوی ساسانی استفاده می‌شود. روستای ۳ هزارساله میمند تنها روستای تاریخی در جهان است که هنوز روابط سنتی زندگی در آن جریان دارد و می‌توان تعامل انسان و طبیعت در هزار دوم میلادی را بخوبی در آن دید. این روستا هفتمین منظر فرهنگی_طبیعی و تاریخی جهان بود که جایزه مرکوری را دریافت کرد.

پایان پیام/