خبرگزاري شبستان - سرويس قرآن و معارف: نكته مهم در فرصت ماه مبارك رمضان، تلاش براى شروع خوب سال است. روایات زیادى داریم که: ماه رمضان اول سال است و این که اگر این ماه سالم شد تمام سال به سلامت خواهد ماند. انسان بیدار تأثیر کارهاى خود را در حالات و خواسته هایش دیده و به جهت این که ماه رمضان اول سال بوده و خیر و شر در آن مقدر مى شود، مى داند که عمل او در این ماه تأثیر بزرگى در تمام جوانب زندگیش دارد؛ به خصوص در رزق و اجل او، و توفیق انجام خیرات و عبادات . همین طور تأثیر اول این ماه را نسبت به بقیه این ماه مى داند. به همین جهت مراقبین، اهمیت زیادى به اعمالى که در این روز وارد شده مى دادند.
به گزارش سرويس قرآن و معارف، آيت الله حاج ميرزا جواد آقا ملكي تبريزي عالم بزرگ در كتاب المراقبات، اهميت معنوي و خصلت پاك كنندگي و تطهير ماه رمضان را ار زاويه اي زيبا واكاوي مي كند.
آنچه از تمام شرایط براى سالک مهم تر است ، به دست آوردن تمام شرایط باطنى است که باید در این جهت با تمام توان تلاش کند . شرایط باطنى عبارت است از این که ایمان داشته باشد، ضررسان و سودبخش فقط خداست و این که خدا عنایت داشته و خداوند بهتر و باقی تر است. این که هیچ خیرى نیست ، مگر با ولایت خدا و نزدیک شدن و دیدار با او، و هدف خود را هم منحصر در همین یا در آنچه که بازگشتش به او است، قرار دهد تا جایى که این مؤمن هیچ لذتى از نعمتهاى خدا نبرد، مگر از این جهت که این نعمت از خداست و حتى در نعمتها چیزى نبیند جز این که نعمتها از جانب خداوند است تا جایى که نفس، عقل و روح او از دنیا بریده و مشغول حمد و ثناى او شوند.
ادامه این حال بسیار گرانبهاست که به جز عده معدودى از اهل معرفت قادر نیستند این حال را حفظ نمایند و اکثر اصحاب یمین به اسباب توجه مى کنند، ولى براى آنان نیز بهتر است که مسبب الاسباب را مهمتر دانسته و غیر او را نخواهند مگر همراه با او، و نیز دعاى آنان بر این دنیا باید به ضمیمه دعاى قرب ، خشنودى و دیدار با خدا باشد و اگر درجه او از این هم کمتر است ، حداقل آمرزش و بهشت را ضمیمه نماید . تا با این آیه موافق باشد : "کسانى که مى گویند : و خداى ما در دنیا به ما نیکی اى عنایت فرموده و در آخرت نیکی اى." و اگر نتوانست در بعضى از دعاهایش این مطلب را رعایت کند، باید در بیشتر آنها و مهمترین شان ، خدا را بر غیر او، و آخرت را بر دنیایش مقدم کند.
تحصیل حالت رقت ، خضوع ، اظهار ذلت ، خوش زبانى مهم است. بعد از تحصیل این مطلب آنچه مهم است ، به دست آوردن حالت رقت، گریه، خضوع و خشوع است و نیز اظهار ذلت با نشستن روى خاك، برداشتن کلاه و عمامه و مانند آن از روى سر، غلتیدن در خاك، سجده کردن و گذاردن صورت بر خاك، بستن دستان به گردن ، خوش زبانى با خداوند در دعا و بر زبان آوردن صفاتى از خداوند که موجب اجابت است و ائمه ما علیهم السلام در دعاهاى خود به ما یاد داده اند.
مهم ترين مراقبتهاى ماه رمضان
ابتدا پاك کردن دل با توبه صادقانه صادقانه است و در مرتبه بعد، پاکیزه كردن مال با دادن خمس تا غذا، لباس، مکان و هر چیزى که روزه دار در آن دخل و تصرف مى کند پاك شود. همان گونه که در روایات آمده خداوند براى تطهیر مال دادن خمس را کافى دانسته است، بنابراین بهتر است خمس خود را در اول ماه حساب کرده و آن را بپردازد تا غذا و همه دخل و تصرفات او از حلال باشد.
اگر ماه رمضان سالم باشد يك سال را سالم مي شود
نكته مهم تلاش براى شروع خوب سال است. روایات زیادى داریم که: ماه رمضان اول سال است و این که اگر این ماه سالم شد تمام سال به سلامت خواهد ماند. انسان بیدار تأثیر کارهاى خود را در حالات و خواسته هایش دیده و به جهت این که ماه رمضان اول سال بوده و خیر و شر در آن مقدر مى شود، مى داند که عمل او در این ماه تأثیر بزرگى در تمام جوانب زندگیش دارد؛ به خصوص در رزق و اجل او، و توفیق انجام خیرات و عبادات . همین طور تأثیر اول این ماه را نسبت به بقیه این ماه مى داند. به همین جهت مراقبین، اهمیت زیادى به اعمالى که در این روز وارد شده ، مى دادند. به خصوص دعایى طولانى که مختص به این روز است. این دعا در "اقبال" از "تلّعکبرى" با مستند کردن آن به امام صادق علیه السلام نقل شده است . دعایى است بزرگ ، شامل تمام مطالب دین، دنیا و آخرت . ولى آنچه مهم است کوشش در به دست آوردن شرایط دعا و اداى حق این دعاست . و به جان خود قسم کسى حق این دعا را نمى فهمد، مگر این که تلاش و اهمیت او براى تکمیل شرایط و اخلاص در آن بیشتر شده و مقدار محبت کسى که این دعا و امثال آن را به ما یاد داده ، مى فهمد؛ و قدر نعمت الهى معصومین علیهم السلام را خواهد دانست، زیرا اگر آموزش آنان نبود، از کجا ادب سخن گفتن با خداى متعال را آن گونه که شایسته است، یاد مى گرفتیم و چطور مى فهمیدیم که چگونه با خدا سخن گفته و با او مناجات نماییم ، از او خواسته و شکر او را به جا آوریم که او راضى باشد و از کجا مقدار ناتوانى و تقصیر خود را در رعایت مراسم بندگى او مى فهمیدیم . در عوالم نادانى و گمراهى باقى مانده و با چارپایانى که هلاك شدند هلاك مى شدیم .
كليدي به نام داشتن حضور قلب در دعا
مهمترین چیزى که در دعا باید رعایت شود این است که دعاكننده بداند چه مى گوید و حال و صفاتى که دارد، مخالفتى با آنچه که به خداوند در این زمان و مکان بزرگ عرض مى کند، نداشته باشد. زیرا در غیر این صورت یا در ادعاى خود دروغ مى گوید یا غافل بوده یا مولاى خود را مسخره مى کند که چنین چیزى نزدیک به کفر، بلکه حقیقت آن کفر به خداى بزرگ است، زیرا کسى که رازهاى بسیار نهان و اسرار دلها را مى داند، اگر بنده اش با این اعترافات و تضرعهایى که در این دعاست : "یا من نهانى عن المعصیۀ فعصیته فلم یهتک عنى ستره عند معصیته ./ اى کسى که مرا از سرپیچى از دستورات منع کرد ولى من از دستوراتش سر تافتم ، با این حال آبروى مرا هنگام سرپیچى کردن حفظ کرد" او را مخاطب قرار داده و ببیند دل و نهان و عملش همگى برخلاف چیزهایى است که مى گوید و اعتراف او واقعى نبوده و معتقد است از صالحین بوده و با مولاى خود به عدالت رفتار کرده است ، یا قلبا از کارهاى خداى متعال در مورد خود راضى نیست یا ذلت و شکستگى و چاپلوسى و حقارتى را که لازمه این اعتراف است، ندارد، عقل در مورد این مناجات کننده غافل یا دروغگو یا مسخره گر چه حکمى دارد؟ و او را سزاوار چه چیزى مى داند؟ از سه حالتى که در بالا گفتیم ، جرم حالت غفلت از دو حالت دیگر کمتر است .
پايان پيام /
نظر شما