دوست ندارم بازیگر کلیشه‌ای سریال‌ها شوم

«آرش فلاحت پیشه» بازیگر نقش منصور در سریال تلویزیونی «گاهی به پشت سر نگاه کن» درباره چگونگی پیوستن به این مجموعه به خبرنگار تلویزیون شبستان گفت: افشین هاشمی از دوستان تئاتری من است که سال ها با هم کار کردیم، در این سریال تلویزیونی به عنوان بازیگردان مشغول بود که من را به مازیار میری پیشنهاد داد و شرایط را طوری فراهم کرد که من بتوانم در کنار پروژه باشم.

در انتخاب نقش وسواس دارم

وی با اشاره به این موضوع که 17 سال سابقه کاری در حوزه تئاتر دارد، درباره بازی در سینما و تلویزیون بیان کرد: در این مدت همیشه روی کار در سینما و تلویزیون هم وسواس داشتم که خوشبختانه اولین کار سینمایی‌ام با کار «محمد (ص)» مجید مجیدی آغاز شد. در تلویزیون نیز سالها پیش در سالهای 77 و 78 زمانی که دانشجو بودم تجاربی داشتم و سریالی را در شبکه استانی سمنان در کنار آقای محمد عمرانی با عنوان «دانشسرا» کار کردم که یک سال بعد نیز از شبکه یک سیما و در برنامه خانواده پخش شد و این کار مهمترین تجربه جدی من در حوزه تلویزیون محسوب می شود.

فلاحت پیشه خاطرنشان کرد: به دلیل اینکه هنوز در انتخاب کار به دلیل نوع و میزان نقش و اینکه به عنوان بازیگری کلیشه ای در نیایم، وسواس داشتم که این وسواس ادامه راه را در این حوزه برایم سخت کرد، اما به هر حال پذیرفتم که در «گاهی به پشت سر نگاه کن» حضور داشته باشم.

تفاوت نقش‌ها به شناخت ابزار بر می‌گردد

وی در پاسخ به سوال خبرنگار شبستان با توجه اینکه تجربه بازی در سه حوزه تئاتر، تلویزیون و سینما را دارد، درباره تفاوت های حضور در این سه حوزه گفت: تفاوت کار در شناخت ابزار و شرایط کلی است که بازیگر در آن قرار می گیرد، به این معنی که مدیوم ها متفاوت است اما اساس کار بازیگر، توانایی شخصی است که با ترکیب آن با آموزه ها، تلاش می کند تا یک نقش باورپذیر جلوه دهد و ایفا کند. بنابراین این تفاوت، تنها و تنها به شناخت ابزاری دیگر است که خودشان را در موقعیتی که بازیگر ایفای نقش می کند به او تحمیل می شوند مثل دوربین، فاصله با لنز دوربین، بوم صدابردار و ابزاری از این دست.

سعی می‌کنم در ایفای نقش‌هایم امضای خودم را داشته باشم

بازیگر نقش «ابرهه» در فیلم سینمایی «محمد (ص)» در ادامه افزود: آن چیزی که این روزها به غلط مصطلح شده، این است که می گویند فلان بازیگر، تئاتری بازی می‌کند که این موضوع را به ما نسبت می دهند در صورتی که این گونه نیست چراکه پرورش یک بازیگر تئاتری هیچ تفاوتی با دیگر بازیگران ندارد چون در تئاتر هم بحث فاصله با مخاطب مطرح است. درست مثل زمانی که دوربین جلوی بازیگر است و با توجه به فاصله با لنز، تفاوت‌های بازی وجود دارد.

در سریال‌های سطحی، نقش‌های مثبت حضور پررنگی دارند

وی در پاسخ به سوال دیگری درباره ایفای نقش منفی در یک سریال پرمخاطب مناسبتی توضیح داد: ایفای یک نقش برای بازیگر به عوامل یک فیلم از جمله کارگردان و بازیگران و همچنین فیلمنامه بر می گردد. متاسفانه امروز شاهدیم که سریال های تلویزیون با فیلمنامه‌های سطحی و به تبع آن نقشهای سطحی، روتین و بدون پیچیدگی‌های خاص تهیه می شوند که در این نوع سریالها، نقش های مثبت حضور پررنگی دارند و بیشتر احساس می شوند. زمانی که این نقش را پذیرفتم دغدغه رویارویی مخاطب با یک نقش منفی را داشتم، اما این موضوع برای من تفاوتی ندارد و من تلاش می کنم نقشم را طوری ایفا کنم که به نوعی امضای خودم را داشته باشم و تاثیرگذار باشم و از کلیشه‌ای شدن فاصله بگیرم که این قابلیت‌ها در نقش منفی بیشتر فراهم می شود.

فلاحت پیشه در مورد جذابیت‌های نقش «منصور» یکی از کاراکترهای منفی سریال «گاهی به پشت سر نگاه کن» نیز بیان کرد: به هر حال این نقش در داستان کلی به نوعی پیش برنده است و در تحقق نقشه هایی که کاراکتر «پویا» سعید چنگیزیان دارد، منصور موثر است و به همین دلیل از نظر من کاراکتر منصور، اکت مشخص‌تری نسبت به نقش‌های دیگر دارد.

نقش منفی «منصور» سبب شد قابلیت‌هایم را آزمایش کنم

وی تاکید کرد: نقش هایی که امروزه در سریال ها و ملودرام های خانوادگی وجود دارد، خیلی سطحی و شبیه به هم هستند و دارای کنش های درونی و بیرونی زیادی نیستند، اما نقش من در میان نقش های منفی از این دست، این امکان را به من داد که بتوانم قابلیتهای خودم را در آن آزمایش کنم و طنازی داشته باشم.

بازیگر سریال «گاهی به پشت سر نگاه کن» درباره دیگر بازیگران این مجموعه نیز به خبرنگار شبستان گفت: بیشتر بازیگران این مجموعه از بچه های تئاتری بودند که با هم تجربه های مشترک تئاتری داشتیم و همین موضوع سبب شد که نوعی حس اطمینان خاطر و پشت گرمی به من القا شود و خیلی خوب بود.

فلاحت پیشه در پایان درباره کار جدیدش نیز بیان کرد: چون کار اصلی ام در تئاتر است در این حوزه کلاسها و کارگاههایی را برگزار کرده ام که از دل آن یک اجرا خواهیم داشت. همچنین با برادرم احسان فلاحت پیشه تئاتری کار می کنم که در مراحل پایانی نگارش نمایشنامه است و به زودی تمریناتش آغاز خواهد شد و در تماشاخانه ایرانشهر به روی صحنه می رود. پیشنهاد جدیدی در حوزه سینما نداشتم اما فعالیتی نیز در رادیو فرهنگ دارم.

گفت‌وگو از آزاده فضلی

پایان پیام/