به گزارش خبرنگار کتاب شبستان، «تي. اس. اليوت» با نگارش نمايش‌نامه‌ي منشي رازدار بار ديگر به «جوهره‌ي زندگي» مي‌انديشد; اين‌که آيا زندگي و سرنوشت همان ذهنيت آدمي است که به خواست فرد شکل مي‌گيرد يا از جايي خارج از اختيار وي تحميل مي‌شود؟ اين پرسش‌ها از غامض‌ترين مباحث فلسفي است که در داستاني ساده و بدون تنش به‌صورت سهل و ممتنع گنجانده شده است.
در اين اثر، رويداد خاصي رقم نمي‌خورد، هرچه هست بازنگري اشخاص داستان است نسبت به زندگي، و اعترافات هرکدام از آنها درباره‌ي وضعيت خواسته‌هاي گذشته و آرزوهاي آينده‌شان. قلم جادويي اليوت، از خلال ترسيم وضعيت آدم‌هاي معاصر و جامعه‌ي مدرن، ما را به اعماق تاريخ اساطيري مي‌برد و اين بار به نمايش‌نامه‌ي ايون، اثر اوريپيد. نويسنده از ما مي‌خواهد تا با نگاهي شايسته به سفالينه‌ها، در اصل سرشت و ذات طبيعت را به ياد آوريم.
علی‌رغم قدر و مقامی که الیوت در شعر و شاعری دارد، تعداد شعرهایی که او سروده‌است آنچنان زیاد نیست. وی شعرهایش را ابتدا در نشریات ادبی و یا کتاب‌ها و جزوه‌های کوچک که معمولاً فقط حاوی یک شعر بودند منتشر می‌کرد. سپس آن شعرها را در مجموعه‌هایی گرد می‌آورد و به دست چاپ می‌سپارد.
اولین مجموعه شعری که از او به چاپ رسید پرافراک و دیگر ملاحظات نام داشت که در سال ۱۹۱۷ منتشر شد. الیوت بیشتر شعر معروفش: ترانهٔ عاشقانهٔ جی. آلفرد پرافراک (که در آن جی.آلفرد پرافراک مردی میان سال است را وقتی که فقط ۲۲ سالش بود سروده‌است. همچنین ترانه‌های وی برای موزیکال معروف گربه‌ها استفاده شد.
تی. اس. الیوت علاوه بر شاعری، در زمینه نقد نویسی مدرن نیز فعالیت داشت و یکی از بزرگ‌ترین نقد نویسان ادبی قرن بیستم به شمار می‌آید. مقاله‌هایی که او می‌نوشت در احیای علاقه و توجه به شاعرانی که شعرهای ماوراءالطبیعی می‌سرودند (نقش عمده‌ای داشته‌اند. الیوت در نقد نویسی و نویسندگی نظری مدافع بهم پیوستگی عینی بوده‌است. بهم پیوستگی عینی به این معنی است که هنر باید نه از طریق بیان احساسات شخصی بلکه از راه استفاده عینی از نمادهای جامع و فراگیر خلق گردد.
انتشارات قطره اثر حاضر را منتشر کرده است.
پایان پیام/
نظر شما