خبرگزاري شبستان - سرويس قرآن و معارف: دستگاه ابلیس و جریان ولایت طاغوت اجازه نمي دهند جریان ولایت اولیای الهی در جامعه حاکم شود. آن ها قدرت ادعیه را در اصلاح انسان ها و پیوند جان ها با ولایت و معنویت می دانند، بنابراین نیروهایشان را به کار می برند که این اتفاق نیفتد. جریان ولایت ابلیس اجازه نمی دهد انسان ها با این معارف مأنوس شوند به خاطر همین است. آنچه بعد از رحلت پیامبر (ص) در جریان منع حدیث پیش آمد ناظر به همین قضیه است. بعد از رسول الله (ص) وقتی جریان منع حدیث پیش آمد بهانه این بود که روایت حدیث با قرآن باعث خلط می شود. این همان جریانی بود که باعث خانه نشینی امیرالمؤمنین بعد از رحلت رسول الله (ص) شد و اين جريان به نام منع روایت حدیث در واقع به دنبال آن بودند که جان ها با آن منابع و معارف پیوند نخورد. اگر هم امروز مي بينيم كه جوامع بشري از مدار خارج شده اند و اين خروج از مدار را در الگو و سبك گويش، در الگو و سبك پوشش، در الگو و سبك برخورد در خانواده ها، در الگو و سبك رسانه ها، در سبك مسألت و ابراز حاجت مي بينيد، به خاطر آن است كه جريان ابليس در طول تاريخ بيكار ننشسته و امروز شما انواع تحركات جريان ابليس و تمدن غربي را مي بينيد كه اجازه نمي دهند حتي اگر انسان ها به صورت فطري احساس نياز مي كنند و دنبال گمشده فطري شان مي گردند بتوانند به آن گمشده دروني برسند و آن عطش دروني را سيراب كنند."
بخش اول گفتگوي سرويس "قرآن و معارف" خبرگزاري شبستان را با حجت الاسلام و المسلمين ميرزا محمدي، كارشناس ديني درباره ظرفيت هاي دعا و نيايش در تعالي انسان ها و عوامل بازدارنده آن مي خوانيد.
از مهم ترین گنجینه های معنوی تشیع، میراث ادعیه و نیایش حضرات معصومین علیهم السلام است که به دست ما رسیده است. نیایش هایی عاشقانه و عارفانه که راه پیوند با آسمان را به جان های شیفته نشان می دهد. چه کنیم از ذخایر این گنجینه، بهره برداری خوبی داشته باشیم و سرمایه های این گنجینه را با بدفهمی اتلاف نکنیم؟
ببینید، اگر ما می خواهیم توفیقی در این زمینه داشته باشیم، همان مداری را باید طی کنیم که در قرآن کریم ترسیم شده است و این مدار جزو رسالت های حضرت معصومین علیه السلام، مخصوصا پیامبر اكرم صلّی الله علیه و آله و سلّم است. همان طور که پیام رسالت با اقرأ آغاز می شود ما نیز اگر می خواهیم به اتصالی در این زمینه برسیم اول با اقرأ باید آغاز کنیم، اول از همه برویم سراغ این ادعیه و آن ها را بخوانیم، چون بدون خواندن آن معرفت حاصل نمي شود. همان طور که رسول الله صلّی الله علیه و آله و سلّم، اول به قرائت مأمور شدند و بعد به تلاوت و سپس مأمور می شوند به کتاب و حکمت، همچنان که آیه شریفه می فرماید: يتْلُوا عَلَيهِمْ آياتِهِ وَ يزَكِّيهِمْ وَ يعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ، در واقع آخرین حلقه در این میان همان تزکیه نفوس است. در واقع اگر ما می خواهیم اندوخته های معنوی مان در حوزه دعا غنی تر شود، همین مدار را كه قرآن و پيامبر مكرم (ص) ترسيم كرده اند باید طی کنیم. یعنی از نقطه قرائت شروع کنیم تا بتوانیم سرانجام به تزکیه نفوس برسیم.
یکی از بحران های معناییِ دنیای معاصر، دور افتادن انسان از آسمان و بریدن شاهراه های متصل به سپهر ملکوت است. این بحران دنیای مدرن که ناشی از معنازدایی و دین زدایی است امروز حتی در جوامع اسلامی از جمله در کشور ما هم دیده می شود که بسیاری از ما آن ارتباط وثیق با دعا را نداریم. چرا دعا از متن زندگی ما به امری حاشیه ای بدل شده است و به امری موسمی یا نهایتا در گرفتاری های مادی جلوه گری می کند؟
نکته ای که شما به آن اشاره می کنید، در وجه کلان قضیه طبیعی است. به خاطر این که دستگاه ابلیس و جریان ولایت طاغوت اجازه نمي دهند جریان ولایت اولیای الهی در جامعه حاکم شود. آن ها قدرت ادعیه را در اصلاح انسان ها و پیوند جان ها با ولایت و معنویت می دانند، بنابراین نیروهایشان را به کار می برند که این اتفاق نیفتد. این در وجه کلان قضیه است که از برنامه ها و سرمایه گزاری های ابلیس است و آنچه در جریان ادعیه به دست ما رسیده است، دعوت به قلعه ای امن و حصن حصینی است که انسان ها را از وساوس و حیله های شیطانی نگه می دارد. لذا ست که می بینید دستگاه ابلیس از همه نیروهایش بهره می برد که اجازه ندهد مردم به این قلعه مستحکم و این حصن حصین نزدیک شوند چون می داند مردم و جامعه ای که ذهن و جان شان با ادعیه و مناجات ها پیوند بخورد وارد قلعه ای شده اند که به راحتی نمی توان بر آن ها تاخت و آن ها را از ولایت اولیای الهی خارج کرد.
این ادعیه و مناجات در حقیقت شرح حال و حدیث نفس بندگان به خداوند است. اگر کسی می خواهد بیوگرافی انسان را پی بگیرد این حدیث نفس در قالب ادعیه از لسان معصومین علیهم السلام مطرح می شود. علت این که کسی با این ادعیه مأنوس شود به آن منزل های متعالی می رسد، به خاطر آن است که این زبان قال آن قدر به زبان حال نزدیک است که آدم احساس می کند در محضر امام عليه السلام رسیده و در واقع امام عرض حال او را به محضر پروردگار ارائه می کند.
نکته مهمی است که شما اشاره می کنید. در واقع شما می گویید معصومین علیهم السلام، واقف به گرفتاری های معنوی ما هستند و ادعیه و مناجات ناظر به همین گرفتاری های معنوی ماست تا ما از این نردبان هاي الهي صعود کنیم؟
بله و اگر شما می بینید در وجه بیرون، جریان ولایت ابلیس اجازه نمی دهد انسان ها با این معارف مأنوس شوند به خاطر همین است. آنچه بعد از رحلت پیامبر (ص) در جریان منع حدیث پیش آمد ناظر به همین قضیه است. بعد از رسول الله (ص) وقتی جریان منع حدیث پیش آمد بهانه این بود که روایت حدیث با قرآن باعث خلط می شود. این همان جریانی بود که باعث خانه نشینی امیرالمؤمنین بعد از رحلت رسول الله (ص) شد و اين جريان به نام منع روایت حدیث در واقع به دنبال آن بودند که جان ها با آن منابع و معارف پیوند نخورد. اگر هم امروز مي بينيم كه جوامع بشري از مدار خارج شده اند و اين خروج از مدار را در الگو و سبك گويش، در الگو و سبك پوشش، در الگو و سبك برخورد در خانواده ها، در الگو و سبك رسانه ها، در سبك مسألت و ابراز حاجت مي بينيد، به خاطر آن است كه جريان ابليس در طول تاريخ بيكار ننشسته و امروز شما انواع تحركات جريان ابليس و تمدن غربي را مي بينيد كه اجازه نمي دهند حتي اگر انسان ها به صورت فطري احساس نياز مي كنند و دنبال گمشده فطري شان مي گردند بتوانند به آن گمشده دروني برسند و آن عطش دروني را سيراب كنند.
پايان پيام /
نظر شما