برزخ همراهان بیماران در میان وعده های مسوولان

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری شبستان، فصل بهار تمام نشده است اما هوا داغی گرمای تابستان را دارد  از خیابان های امیرآبادی شمالی که می گذری، مسافران زیادی را می بینی که در پیاده رو ها زیر اندازی انداخته یا چادری زده اند و  با خانواده ی خود در حال خوردن غذا و استراحت هستند.

هنوز خرداد ماه است فصل امتحانات و اصولا مسافرت در این روزها کمتر پیش می آید اما  تعداد مسافران آنقدر زیاد است که تعجب می کنی .یکی چادری زده، دیگر زیر انداز و پدر و پسری کوچک با ورقه های روزنامه برای خود زیر اندازی درست کرده و نشسته اند.

با خود می گویی حتما خسته راه هستند و اکنون برای استراحت به پیاده رو ها پناه آورده اند اما از کنارشان که رد می شود یک درد مشترک دارند و آن صحبت درباره ی بیمار و بیمارستان است.

چشمت به بیمارستان  شریعتی و قلب می افتد متوجه می شوی این مسافران برای تفریح در این هوای گرم  به پایتخت نیامده اند بلکه بیماری در بیمارستان قلب و بیمارستان شریعتی  دارند و چون جایی برای همراهان در بیمارستان نیست به  پیاده رو ها پناه آورده اند پیاده رو هایی که هیچ  امکاناتی جز گرمای هوا ندارد.

پایتخت به دلیل داشتن امکانات درمانی  بیشتر نسبت به شهر های دیگر  مسافران زیادی را دارد مسافرانی که برای تفریح و دیدن برق و زرق شهر نیامده اند بلکه دردی دارند برای درمان آمده اند اما درد هایشان در این شهر بیشتر می شود.

بیشترین تعداد مراجعه کننده را هم بیمارستان های دولتی دارند بیمارستان قلب و شریعتی نیز به دلیل اینکه دولتی هستند مراجعه کننده از سراسر کشور دارند تا هزینه درمان خیلی هنگفت نشود.

اما همراهان بیماران که هر کسی جگر گوشه در بیمارستان دارد و دلش و ذهنش در بیمارستان  مانده است جایی جز پیاده رو ها برای استراحت گاه ندارند و هزینه های هتل های شهر آنقدر زیاد است که پرداخت آن برای همه مقدور نیست.

چندي قبل شهرداري تهران تفاهمنامه همکاري با وزارت بهداشت و درمان را براي اسکان همراهان بيمار امضا کرد. بر اين اساس، با همکاري شهرداري تهران، همراه‌سراهايي براي همراهان سرگردان بيماران بستري شده در بيمارستان، مي‌سازند.شهردار تهران وعده داده بود تا پایان سال 93 با اقدامی ضربتی تلاش خواهد کرد تا مشکل اسکان همراهان بیمارانی که به بیمارستان‌های بزرگ تهران مراجعه می‌کنند و جایی برای اسکان ندارند را رفع کند.

اما شواهد نشان می دهد که همراه سرایی نیست تا همراهان سرگردان را پناه دهد و درد همراهان که یکی فرزندش در بیمارستان است دیگری همسرش، آن یکی پدرش دیگری مادرش  افزونتر شود.

روزهای برزخی همراهان بیماران در هوای گرم پایتخت در پیاده رو ها در میان وعده های مسوولان می گذرد و بیش از رنج مریض داری رنج های دیگری را هم باید بکشند.

پایان پیام/