خبر گزاری شبستان:مرور حوادث تلخ و شیرین در حافظه تاریخی ملت منجر میشود درس های نهفته در گردش ایام در زوایای ذهن ها متروک نشود و قوه تحلیلی ملی از مقایسه جریان ها و رویداد ها گذشته با امروز محروم نباشد.32 سال از پیروزی انقلاب اسلامی ایران می گذرد،32 سالی که هر روزش برای ملت ایران پر از حوادث تلخ و گاه شیرین بوده است.در طول این 32 سال چه توطئه ها ،چه مکرها و چه دشمنی های پیدا و پنهانی که از سوی دشمنان داخلی و خارجی برای نابودی انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلامی ایران به کار نرفته است.ترور شخصیت ها ی انقلابی،حوادث تروریستی اوایل پیروزی انقلاب اسلامی ،جنگ هشت ساله و پس از آن بروز و ظهور شبهه و تردید در اصل نظام جمهوری اسلامی ایران و رکن رکین ولایت فقیه نمونه ای از توطئه های دشمنان است که در طول این 32 بر این مردم و این نظام الهی گذشته است.اینکه چرا این انقلاب با این همه حوادث همچنان پا برجا و محکم ایستاده است ،سوالی است که دشمنان داخلی و خارجی نظام گرچه برای آن جواب قطعی یافته اند اما همواره انکار میکنند.آنها خود به خوبی می دانند که اراده فولادین مرد م و اصل ولایت فقیه دو عاملی است که هیچگاه اجازه عملیاتی شدن توطئه ها و اهداف شوم شان در ایران اسلامی را نمیدهد ،و با این وجود بازهم از تلاش دست برنمی دارند تا در واقع مصداق عدم عبرت از این گفته حکمت آموز باشند که آزموده را آزمودن خطاست.
اما درد این ملت از دشمنان خارجی و بیگانگانی که هیچگونه تعلق خاطری به این انقلاب نداشتند،نیست. درد این ملت از کسانی است که با ادعای ایرانی بودن و ایضا انقلابی بودن،همواره عزیرترین عزیزان آنها را از آنها گرفتند.کسانی که بعد از انقلاب اسلامی با تردید در اصل نظام و ولایت فقیه از مسیر اصلی خود دور شدند و به نفع بیگانگان چه جنایتها و خباثتهای را که انجام ندادند.قطعا ملت ایران هیچگاه توطئه ها و فتنه های دشمنان ، هشت سال جنگ تحمیلی ،شهادت فرزندان خود را از یاد نخواهد برد . بی شک ملت ایران روز دوشنبه 30 خرداد 1373 را از خاطر نخواهد برد، روزی که مردم در مقدسترین مکان یعنی حرم امام رضا(ع) مشغول عزاداری برای سرور و سالار شهیدان بودند.بی گمان دستهای قطع شده ،بدنهای تکه تکه شده ،پاهای بریده شده،سرهای قطع شده ،داغ مادران،آه فرزندان و دریای خون ظهر عاشورای 1415 هجری قمری مشهد مقدس هیچگاه از خاطر این ملت نخواهد رفت.
ساعت 14:26 روز دوشنبه 30 خرداد سال 1373 خورشیدی برابر با عاشواری 1415 هجری قمری است ،جمعیت در حرم هشتمین امام شیعیان موج می زند ،جمعیتی که برای عرض ارادت به سید و مولایشان حسین بن علی بر سر و سینه می زنند. اما گویا صدای صد برابر مهیب تر از صدای طبل ها و سینه ها شهر را لرزاندو همگان را بهت زده و سرگردان کرد.سقف و دیوارهای حرم ،روضه منوره رضوی و حتی پشت بام حرم از خون و قطعات خرد شده پوست و گوشت زوار آغشته می شود. بمبی که طبق گفته های کارشناسان معادل 10 پوند بوده است در محلی واقع در قسمت بالا سر مبارک منفجر می شود، و شهر را به هم می ریزد و مردم ،مسئولان و مسافرین را به سمت حرم می کشاند تا بدانند چه اتفاقی افتاده است.
صحنه دلخراش و درد آور است و دل هر انسانی را به درد می آوردو آتش انتقام را در دل هر فردی روشن می کند.27 شهید و 300 مجروح حاصل آتش انتقام مناقین کورد دل در حرم رضوی بود ، منافقینی که با حمایت ایادی استکبار نه تنها قبل از حادثه بلکه بعد از آن نیز بدترین و هولناک ترین جنایات را رقم زدند.
امیرحسین قاضیزاده، نماینده مشهد در مجلس شورای اسلامی که در آن روزگار دانشجوی پزشکی بوده است، در رابطه با این حادثه میگوید: وقتی این انفجار در حرم مطهر صورت گرفت به سرعت خودم را به بیمارستان رساندم تا بتوانم اگر ممکن است به مجروحان کمک کنم ولی تعداد داوطلبان آنقدر زیاد بود که فرصت کمک ما نشد.
وی اظهار میکند: منافقان با این کار خشم خود را به زیرساختهای اعتقادی مردم نشان دادند زیرا مرقد شریف امام رضا (ع) در مشهد باعث شد که مردم با ولایت و فرهنگ ولایتمداری خو بگیرند.
قاضیزاده ادامه میدهد: بزرگترین مشکلی که دشمنان ما دارند اعتقاد مردم به تابعیت از ولی امر است و این اعتقادات ریشه در اعتقادات تشیع به امامان معصوم (ع) و امامت دارد و آنها خود را وظیفهمند میدانند که همواره پشتیبان ولیفقیه باشند و به همین دلیل این رابطه بین مردم و ولیفقیه باعث شد که منافقان و دشمنان انقلاب همواره در طرح توطئههایشان با شکست مواجه شوند.
وی با بیان اینکه آنها در آن برهه از این حرکت مردم عصبانی بودند، میگوید: از دیگر اهدافی که آنها با این بمبگذاری دنبال میکردند این بود که این حادثه را به اهل سنت نسبت دهند و جنگ شیعه و سنی راه بیندازند و به همین دلیل نیز به دنبال بمبگذاری در یکی از مساجد اهل تسنن در زاهدان بودند که موفق به این کار نشدند.
نماینده مشهد در خانه ملت ادامه داد: آنها تحت عنوان سلفیگری قصد ایجاد جنگ فرقهای داشتند زیرا سیاست دشمن تفرقه بینداز و حکومت کن، است.
وی با اشاره به فتنههای منافقین(مجاهدین خلق) به ویژه در حوادث عصر عاشورای 1388 بیان میکند: اینها همواره نشان دادند از امام حسین (ع) و عاشورا عصبانی هستند زیرا این افراد باقی مانده بنیامیه هستند که هدفشان حذف اسلام و برگرداندن مردم به زمان جاهلیت و به سمت بتپرستی است.
وی میگوید: فرهنگ حسینی امام حسین (ع) و فرهنگ رضوی امام رضا(ع) همواره مزاحم آنها بوده است و در واقع نهاد روحانیت، مساجد و حسینیههایی که در طول این 1400 سال یک امت واحد را تشکیل دادهاند مهمترین مزاحمها برای اینها هستند.
قاضی زاده معتقد است: این امت یکدست زیر پرچم ولیفقیه ایستادهاند و مبارزه میکنند و آنها با هتک حرمت به مقدسات مردم خشمشان را اینگونه ابراز میکنند و در واقع این هتک حرمتها را انجام میدهند تا مقدسات حالت مقدس بودن خود را در بین ملت ایران از دست بدهد ولی آنها باید بدانند اشتباه میکنند چون هم آن ظهور عاشورا و هم عصر عاشورای 1388 باعث شد که آنها چاله نابودی خودشان را بکنند.
همچنین جواد آرینمنش، نماینده مشهد در مجلس شورای اسلامی که در آن زمان مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان خراسان بود در رابطه با این حادثه میگوید: از روزهای اول پیروزی انقلاب که من در مشهد و در صحنهها حضور داشتم خرابکاریها و توطئههای جریان منحرف و منافق آن روز را از نزدیک مشاهده کردم.
وی اظهار میکند: ترور تعداد زیادی از بهترین جوانها و انسانهای انقلابی و متدین در مشهد را شاهد بودم و حرکتهای براندازی که در کشور اتفاق افتاده است را دیدیم.
آرینمنش تأکید میکند: موضعگیری و مخالفت با نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران در اشکال گوناگون شکل گرفته است، یک فصل آن ترورها یک فصل دیگر بمبگذاریها و فصل دیگر کودتاها بود که سرنخ اصلی آنها استکبار جهانی و عناصر داخلی سرسپرده آن و گروهکهای منافقین که به عنوان مزدور منافق عمل میکردند.
وی خاطرنشان میکند: یکی از آن حوادث تلخ شهادت جمعی از زائران بارگاه منور حضرت ثامنالحجج (ع) بود که در مقدسترین مکان کشورمان این بمبگذاری صورت گرفت.
نماینده مشهد با تأکید بر اینکه این حوادث باعث انسجام بیشتر مردم شده است، میگوید: درست است با این حوادث خسارتهایی در یک مقطعی به کشور وارد شده است اما این حوادث باعث وحدت ملی و انسجام بیشتر و ایجاد نفرت نسبت به توطئهگران و افشای چهره منافقانه عوامل این ترورها و بمبگذاریها بوده است.
وی یادآور میشود: این 32 سال بعد از انقلاب برای مردم ما یک دانشگاه بزرگی بوده است که سطح شعور و آگاهی جامعه را به بالاترین سطح خودش رسانده است.
آرینمنش بیان میکند: الان نوجوانان ما به لحاظ دانش و آگاهی سیاسی، به لحاظ جهانیشناسی و شناخت استکبار جهانی از بسیاری از بزرگان در سایر کشورها بیشتر میفهمند و بیشتر قدرت تجزیه و تحلیل دارند و اینکه انقلاب ما و کشور ما و مردم ما هستند، بزرگترین فتنههای تاریخ را هضم کنند و با آن مقابله کنند حاصل شعور و آگاهی سیاسی است که در این سالها نصیبشان شده است.
وی با اشاره به هدفگذاری منافقان در آن برهه در شهر مشهد و حرم مطهر امام رضا (ع) میگوید: علت این هدفگذاری در مشهد و حرم مطهر نشان از عمق کینه منافقان و استکبار جهانی نسبت به مقدسات مردم و نسبت به دینگرایی و تقدس مردم بود زیرا آنها فکر میکردند اگر این بمبگذاریها را داشته باشند، مردم از دین و نمادهای دینی گریزان میشوند در حالی که این نتیجه عکس داد.
به هرحال آنها که خود روزی شعارهای دفاع از حقوق انسانهای مظلوم را می دادند آتش انتقام و نفرت آنچنان چشم و گوششان را کر و کور کرده است که در طول این 32 سال در کنار دیگر گروههای ضد انقلاب و مستکبرا ن تاریخ به عنوان دشمنان قسم خورده انقلاب تبدیل شده اندو چه جنایتها و توطئه های که علیه این مردم انجام نداده اند. جنایاتی که در تاریخ این انقلاب و در ذهن مردم این دیار به نام آنها نقش بسته است و حاصل آن آتش خشم مردم وآرمان نابودی آنها است.شاید کسی دیگر فکر نمی کرد منافقین بعد از گذشت 15 سال در توطئه ای دیگر بخواهند در ظهر عاشورای دیگر و در میان عزاداران حسینی فتنه ای دیگر به پا کنند فتنه ای که نه از نوع بمب و یا مواد منفجره بود ،بلکه از نوع نرم آن یعنی توهین به مقدسات ،قرآن و صاحب ظهر عاشورا بود.اما این فتنه توسط کینه توزان قسم خورده در 22 خرداد سال 88 و با ادعای واهی تقلب در انتخابات به پا شد و در ظهر و عصر عاشورای همان سال با توهین به مقدسترین مقدسات مردمی که برای حفظ آنها 30 سال از هیچ جانفشانی دریغ نکردند به اوج خود رسید و یکبار دیگر این مردم و اراده آهنین آنها بود که توانست این توطئه ها را خنثی کند و به دشمنان داخلی و خارجی بفهماند که آزموده را آزمودن خطاست.شاید سران خودی نمای فتنه را هیچ چیز بدتر از این نبود که باکسانی که رنگ سپید و سبز سنگ های حرم امام رضا(ع) را درعاشورای 73 باخون عاشقان آن حضرت آغشته کردند درعاشورای 88 باهم شال سبز اندازند و منافقانه"یا حسین"گویند.
شاید آنها یادشان رفته بود که این ملت هشت سال در برابر اتحاد آنها با رژیم بعثی عراق و هم پیمانانش ایستاده است و شاید هم یادشان رفته است که این ملت همان ملتی است که توانسته است بیش از سه دهه علی رغم توطئه های آنها ،تهدیدها،تحریم ها و فتنه هایشان بدون وابستگی و تملق از ابرقدتها یکه و تنها در جاده استقامت بایستند و فولاد آبدیده ای شوند که طوفانها روزگار نه تنها بریا آنها سدی ایجاد نمی کند بلکه آنها را مستحکم تر ،مقاوم تر و با انگیزه تر می کند.
پایان پیام/
نظر شما